-
81.《赠杨公杜之舅》 唐·贯休
分尽君忧一不遗,凤书征入万民悲。
风云终日如相逐,雨露前程即可知。
画舸还盛江革石,秋山又看谢安棋。 -
82.《禅庭芦竹十二韵呈郑谷郎中》 唐·齐己
错错在禅庭,高宜与竹名。
健添秋雨响,乾助夜风清。
雀静知枯折,僧闲见笋生。
对吟殊洒落,负气甚孤贞。 -
83.《袭美先辈以龟蒙所献五百言既蒙见和复示荣唱…用伸酬谢》 唐·陆龟蒙
洪范分九畴,转成天下规。
河图孕八卦,焕作玄中奇。
先开否臧源,次筑经纬基。
粤若鲁圣出,正当周德衰。 -
84.《鹦鹉赋》 两汉·祢衡
时黄祖太子射,宾客大会。
有献鹦鹉者,举酒于衡前曰:“祢处士,今日无用娱宾,窃以此鸟自远而至,明彗聪善,羽族之可贵,愿先生为之赋,使四座咸共荣观,不亦可乎?”衡因为赋,笔不停缀,文不加点。
其辞曰:惟西域之灵鸟兮,挺自然之奇姿。
体金精之妙质兮,合火德之明辉。 -
85.《洛神赋》 魏晋·曹植
黄初三年,余朝京师,还济洛川。
古人有言,斯水之神,名曰宓妃。
感宋玉对楚王神女之事,遂作斯赋,其词曰:余从京域,言归东藩,背伊阙 ,越轘辕,经通谷,陵景山。
日既西倾,车殆马烦。 -
86.《赠秀才入军》 魏晋·嵇康
鸳鸯于飞,肃肃其羽。
朝游高原,夕宿兰渚。
邕邕和鸣,顾眄俦侣。
俛仰慷慨,优游容与。 -
87.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
88.《登池上楼》 南北朝·谢灵运
潜虬媚幽姿,飞鸿响远音。
薄霄愧云浮,栖川怍渊沉。
进德智所拙,退耕力不任。
徇禄反穷海,卧疴对空林。 -
89.《定风波·红梅》 宋·苏轼
好睡慵开莫厌迟。
自怜冰脸不时宜。
偶作小红桃杏色,闲雅,尚馀孤瘦雪霜姿。
休把闲心随物态,何事,酒生微晕沁瑶肌。
诗老不知梅格在,吟咏,更看绿叶与青枝。 -
90.《满庭芳(赏梅)》 宋·秦观
庭院余寒,帘栊清晓,东风初破丹苞。
相逢未识,错认是夭桃。
休道寒香波较晚,芳丛里、便觉孤高。
凭阑久,巡檐索笑,冷蕊向青袍。 -
91.《念奴娇(次韵李公显木樨)》 宋·张纲
多情宋玉,值西风摇落,悲秋时节。
赖有幽芳深解意,的皪枝头争发。
欲语含羞,敛容微笑,心事如何说。
暗香时度,卷帘留伴霜月。 -
92.《胜胜慢(和张文伯木犀)》 宋·王之道
菊团封绿,莲萼凋红,萧然独见芳姿。
短墙高榭,疏筠怪石偏宜。
香遍秋风到处,微雨过、清露零时。
花阴下,称笺毫唱和,杖屦追随。 -
93.《虞美人(和孔倅郡斋莲花)》 宋·王之道
酪浆冷浸金盘粉。
玉友浮新酝。
如君真是酒中仙。
一斗百篇、吟到小池莲。
清风拂拂来纨素。
独擅江南步。
红裙无用妒芳姿。
且把绿罗、争学画长眉。 -
94.《柳梢青》 宋·杨无咎
为爱冰姿,画看不足,吟看不足。
已恨春催,可堪风里,飞英相逐。
只应自惜高标,似羞伴、妖红媚绿。
藏白收香,放他桃李,漫山粗俗。 -
95.《清风满桂楼(丹桂)》 宋·曹勋
凉飙霁雨。
万叶吟秋,团团翠深红聚。
芳桂月中来,应是染、仙禽顶砂匀注。
晴光助绛色,更都润、丹霄风露。 -
96.《祝英台》 宋·曹勋
晚寒浓,残雪重,春意在何许。
萼绿仙姿,海上未飞去。
粲粲玉立丰标,天寒日暮,笑东风、不曾轻付。
几凝伫。 -
97.《五福降中天(梅)》 宋·沈端节
月胧烟淡霜蹊滑,孤宿暮林荒驿。
绕树微吟,巡檐索笑,自分平生相得。
冰池半释。
正节物惊心,泪痕沾臆。 -
98.《探春令》 宋·赵长卿
凋墙风定,绮窗烛灺,沈吟独坐。
料雪霜深处,司花神女,暗里焚百和。
恼人一阵香初过。
把清愁薰破。
更那堪得,冰姿玉貌,痛与惜则个。 -
99.《西江月(席间次潘文叔韵)》 宋·郭应祥
妙句春云多态,丰姿秋水为神。
慕潘应有捧心颦。
谁是相看楚润。
试问甜言软语,何如大醉高吟。
杯行若怕十分深。
人道对花不饮。
楚娘、润娘,维扬二妓。
昔人诗云:“楚润相看别有情。
” -
100.《贺新郎(钱郭府判趋朝)》 宋·徐鹿卿
解组轻千里。
趁朝来、风高气爽,波平如砥。
试问余恩深几许,江阔秋清无底。
看两径、棠阴舞翠。