-
1.《次韵师厚病间十首》 宋·黄庭坚
谢公莳兰苕,真意付此物。
惠然风肯来,香为一披拂。
遥知醉吟姿,黾勉向朱绂。
搘筇橘柚黄,僧屋对像佛。 -
2.《衰病无趣,因吟所怀》 唐·白居易
朝餐多不饱,夜卧常少睡。
自觉寝食间,多无少年味。
平生好诗酒,今亦将舍弃。
酒唯下药饮,无复曾欢醉。 -
3.《简简吟》 唐·白居易
苏家小女名简简,芙蓉花腮柳叶眼。
十一把镜学点妆,十二抽针能绣裳。
十三行坐事调品,不肯迷头白地藏。 -
4.《对镜吟》 唐·白居易
闲看明镜坐清晨,多病姿容半老身。
谁论情性乖时事,自想形骸非贵人。
三殿失恩宜放弃,九宫推命合漂沦。
如今所得须甘分,腰佩银龟朱两轮。 -
5.《对镜吟》 唐·白居易
闲看明镜坐清晨,多病姿容半老身。
谁论情性乖时事,自想形骸非贵人。
三殿失恩宜放弃,九宫推命合漂沦。
如今所得须甘分,腰佩银龟朱两轮。 -
6.《早冬游王屋自灵都抵阳台上方望天坛偶吟成章寄…李相公》 唐·白居易
霜降山水清,王屋十月时。
石泉碧漾漾,岩树红离离。
朝为灵都游,暮有阳台期。
飘然世尘外,鸾鹤如可追。 -
7.《苦辛吟》 唐·于濆
垄上扶犁儿,手种腹长饥。
窗下抛梭女,手织身无衣。
我愿燕赵姝,化为嫫母姿。
一笑不值钱,自然家国肥。 -
8.《三代门·又吟》 唐·周昙
千妖万态逞妍姿,破国亡家更是谁。
匡政必能除苟媚,去邪当断勿狐疑。 -
9.《水龙吟》 宋·杨无咎
当年谁种官梅,自开自落清无比。
一朝惊见,危亭岑立,繁华丛里。
知是贤侯,有难兄弟,素书时寄。
纵舞携如意,吟搔短发,无从诉、心中喜。 -
10.《水龙吟(庆王诞辰)》 宋·曹勋
傍阶红药,新梢翠竹,榭阁薰风静。
维神降岳,维熊占梦,姿仪玉聘。
金殿趋庭,禁严衣彩,寝门温靖。
是宗藩帝子,天潢宝牒,当神武、侍明廷。 -
11.《水龙吟》 宋·赵彦端
两山空翠烟霏,几□又入东君□。
□□但见,肉红染杏,眉黄着柳。
彩燕风轻,宝灯月满,欢连清书。
是香山行处,苏仙座上,春不老,人依旧。 -
12.《水龙吟(梅)》 宋·曹冠
自来百卉千葩,算多有、异芬清绝。
此花独赋,天然标致,于中超越。
月脸妆匀,碧琼枝瘦,真仙风骨。
向严寒雪里,千林冻损,钟和气、先春发。 -
13.《水龙吟(酴醿·春景)》 宋·赵长卿
韶华迤逦三春暮。
飞尽繁红无数。
多情为与,牡丹长约,年年为主。
晓露凝香,柔条千缕,轻盈清素。 -
14.《水龙吟(梅词)》 宋·赵长卿
烟姿玉骨尘埃外,看自有神仙格。
花中越样风流,曾是名标清客。
月夜香魂,雪天孤艳,可堪怜惜。
向枝间且作,东风第一,和羹事、期他日。 -
15.《水龙吟(海棠)》 宋·方千里
锦城春色移根,丽姿迥压江南地。
琼酥拂脸,彩云满袖,群芳羞避。
双燕来时,暮寒庭院,雨藏烟闭。
正□□未足,宫妆尚怯,还轻洒胭脂泪。 -
16.《水龙吟(前题)》 宋·王沂孙
翠云遥拥环妃,夜深按彻霓裳舞。
铅华净洗,涓涓出浴,盈盈解语。
太液荒寒,海山依约,断魂何许。
甚人间、别有冰肌雪艳,娇无奈、频相顾。 -
17.《水龙吟·白莲》 宋·张炎
仙人掌上芙蓉,涓涓犹滴金盘露。
轻装照水,纤裳玉立,飘飘似舞。
几度销凝,满湖烟月,一汀鸥鹭。
记小舟夜悄,波明香远,浑不见、花开处。 -
18.《水友吟》 宋·陈景沂
阶前砌下新凉,嫩姿弱质婆娑小。
仙家甚处,凤雏飞下化成窈窕。
尖叶参差,柔枝袅娜,体将玉造。
自川葵放后,堂萱谢了,是园苑、无花草。 -
19.《水龙吟(浮翠山房拟赋白莲)》 宋·陈恕可
素姬初宴瑶池,佩环误落云深处。
分香华井,洗妆湘渚,天姿淡泞。
碧盖吹凉,玉冠迎晓,盈盈笑语。
记当时乍识,江明夜静,只愁被、婵娟误。 -
20.《水龙吟(浮翠山房拟赋白莲)》 宋·陈恕可
素姬初宴瑶池,佩环误落云深处。
分香华井,洗妆湘渚,天姿淡泞。
碧盖吹凉,玉冠迎晓,盈盈笑语。
记当时乍识,江明夜静,只愁被、婵娟误。