-
101.《为人题赠二首》 唐·杜牧
我乏青云称,君无买笑金。
虚传南国貌,争奈五陵心。
桂席尘瑶珮,琼炉烬水沉。
凝魂空荐梦,低耳悔听琴。 -
102.《题从伯舍人道正里南园》 唐·刘得仁
帝里馀新第,朱门面碧岑。
曙堂增爽气,乔木动清阴。
直去亲瑶陛,朝回在竹林。
风流才子调,好尚古人心。 -
103.《长安月夜与友人话故山(一作旧山,一作故人)》 唐·赵嘏
宅边秋水浸苔矶,日日持竿去不归。
杨柳风多潮未落,蒹葭霜冷雁初飞。
重嘶匹马吟红叶,却听疏钟忆翠微。
今夜秦城满楼月,故人相见一沾衣。 -
104.《海棠》 唐·薛能
酷烈复离披,玄功莫我知。
青苔浮落处,暮柳间开时。
带醉游人插,连阴被叟移。
晨前清露湿,晏后恶风吹。 -
105.《海棠》 唐·薛能
酷烈复离披,玄功莫我知。
青苔浮落处,暮柳间开时。
带醉游人插,连阴被叟移。
晨前清露湿,晏后恶风吹。 -
106.《感旧陈情五十韵献淮南李仆射》 唐·温庭筠
嵇绍垂髫日,山涛筮仕年。
琴樽陈席上,纨绮拜床前。
邻里才三徙,云霄已九迁。
感深情惝怳,言发泪潺湲。 -
107.《感旧陈情五十韵献淮南李仆射》 唐·温庭筠
嵇绍垂髫日,山涛筮仕年。
琴樽陈席上,纨绮拜床前。
邻里才三徙,云霄已九迁。
感深情惝怳,言发泪潺湲。 -
108.《宿苍谿馆》 唐·刘沧
孤馆门开对碧岑,竹窗灯下听猿吟。
巴山夜雨别离梦,秦塞旧山迢递心。
满地莓苔生近水,几株杨柳自成阴。
空思知己隔云岭,乡路独归春草深。 -
109.《游上方石窟寺》 唐·刘沧
苔径萦回景渐分,翛然空界静埃氛。
一声疏磬过寒水,半壁危楼隐白云。
雪下石龛僧在定,日西山木鸟成群。
几来吟啸立朱槛,风起天香处处闻。 -
110.《经无可旧居兼伤贾岛》 唐·刘沧
尘室寒窗我独看,别来人事几凋残。
书空萧寺一僧去,雪满巴山孤客寒。
落叶堕巢禽自出,苍苔封砌竹成竿。
碧云迢递长江远,向夕苦吟归思难。 -
111.《题书斋》 唐·刘沧
一日不曾离此处,风吹疏牖夕云晴。
气凌霜色剑光动,吟对雪华诗韵清。
高木宿禽来远岳,古原残雨隔重城。
西斋瑶瑟自为侣,门掩半春苔藓生。 -
112.《留题姚氏山斋》 唐·李频
未厌栖林趣,犹怀济世才。
闲眠知道在,高步会时来。
露滴从添砚,蝉吟便送杯。
乱书离缥帙,迸笋出苔莓。
异果因僧摘,幽窗为燕开。
春游何处尽,欲别几迟回。 -
113.《读惠山若冰师集因题故院三首》 唐·李骘
五天何处望,心念起皆知。
化塔留今日,泉鸣自昔时。
古苔生石静,秋草满山悲。
莫道声容远,长歌白雪词。 -
114.《屣步访鲁望不遇》 唐·皮日休
雪晴墟里竹欹斜,蜡屐徐吟到陆家。
荒径扫稀堆柏子,破扉开涩染苔花。
壁闲定欲图双桧,厨静空如饭一麻。
拟受太玄今不遇,可怜遗恨似侯芭。 -
115.《奉和袭美初夏游楞伽精舍次韵》 唐·陆龟蒙
吴都涵汀洲,碧液浸郡郭。
微雨荡春醉,上下一清廓。
奇踪欲探讨,灵物先瘵瘼。
飘然兰叶舟,旋倚烟霞泊。 -
116.《京口与友生话别》 唐·陆龟蒙
共是悲秋客,相逢恨不堪。
雁频辞蓟北,人尚在江南。
名利机初发,樵渔事先谙。
松门穿戴寺,荷径绕秦潭。 -
117.《寄怀华阳道士》 唐·陆龟蒙
华阳门外五芝生,餐罢愁君入杳冥。
遥夜独栖还有梦,昔年相见便忘形。
为分科斗亲铅椠,与说蜉蝣坐竹棂。 -
118.《晓起即事因成回文寄袭美》 唐·陆龟蒙
平波落月吟闲景,暗幌浮烟思起人。
清露晓垂花谢半,远风微动蕙抽新。
城荒上处樵童小,石藓分来宿鹭驯。
晴寺野寻同去好,古碑苔字细书匀。 -
119.《山中》 唐·司空图
全家与我恋孤岑,蹋得苍苔一径深。
逃难人多分隙地,放生麋大出寒林。
名应不朽轻仙骨,理到忘机近佛心。
昨夜前溪骤雷雨,晚晴闲步数峰吟。 -
120.《杂题九首》 唐·司空图
病来胜未病,名缚便忘名。
今日甘为客,当时注愍征。
暑湿深山雨,荒居破屋灯。
此生无忏处,此去作高僧。