-
1.《封建论》 唐·柳宗元
天地果无初乎?吾不得而知之也。
生人果有初乎?吾不得而知之也。
然则孰为近?曰:有初为近。
孰明之?由封建而明之也。 -
2.《吕相绝秦》 先秦·左丘明
夏四月戊午,晋侯使吕相绝秦,曰:“昔逮我献公及穆公相好,戮力同心,申之以盟誓,重之以昏姻。
天祸晋国,文公如齐,惠公如秦。
无禄,献公即世。
穆公不忘旧德,俾我惠公用能奉祀于晋。 -
3.《子产却楚逆女以兵》 先秦·左丘明
楚公子围聘于郑,且娶于公孙段氏。
伍举为介。
将入馆,郑人恶之。
使行人子羽与之言,乃馆于外。 -
4.《歌两淮》 宋·员兴宗
君不见北风吹淮风浪黑,铁马千群凝一色。
当时庙论孰经济,将相无言潜动魄。
或云南纪当何忧,今代诸葛身姓刘。
陆下唤取守淮甸,彼有胜算逾干矛。 -
5.《心术》 宋·苏洵
为将之道,当先治心。
泰山崩于前而色不变,麋鹿兴于左而目不瞬,然后可以制利害,可以待敌。
凡兵上义;不义,虽利勿动。
非一动之为利害,而他日将有所不可措手足也。 -
6.《汉堤诗》 唐·卢肇
阴沴奸阳,来暴于襄。
洎入大郛,波端若铓。
触厚摧高,不知其防。 -
7.《过云木冰记》 清·黄宗羲
岁在壬午,余与晦木泽望入四明,自雪窦返至过云。
雰霭淟浊,蒸满山谷,云乱不飞,瀑危弗落,遐路窈然。
夜行撤烛,雾露沾衣,岚寒折骨,相视褫气。
呼嗟咽续,忽尔冥霁地表。 -
8.《上云乐》 明·刘基
混沌结,玄黄开,人生其中,称为三才。
一人身有一天地,形质虽异众理该。
欲淫物诱滋巧伪,遂使真淳耗?攵玄风颓。
乃有朝生而暮死者,本根浅短无栽培。 -
9.《踏莎行(太易生日)》 宋·朱敦儒
梅倚江娥,日舒宫线。
老人星唤群仙宴。
泛杯玉友暖飞浮,堆盘金橘光零乱。
听命宽心,随缘适愿。
痴狂赢取身长健。
醉中等看碧桃春,尊前莫问蓬莱浅。 -
10.《我爱淳安好》 宋·陈晔
我爱淳安好,薰陶圣治馨。
执呼民听命,期纵草生囹。
栏栅虚长庑,桁杨卧一庭。
国家仁泽厚,今日可无刑。