-
1.《寄杨南仲》 宋·陈藻
君思家世质,云此闺闾华。
我知财货里,自出人骄奢。
先翁非勤俭,安能美生涯。
儿郎不鼓舞,造化无萌芽。
从今君已悟,拈骰入諠哗。
结棚妆俚戏,达旦听淫哇。 -
2.《听蜀道士琴歌》 唐·李宣古
至道不可见,正声难得闻。
忽逢羽客抱绿绮,西别峨嵋峰顶云。
初排□面蹑轻响,似掷细珠鸣玉上。 -
3.《渔家傲·听说娑婆无量苦》 元·梵琦
听说娑婆无量苦。
为君一一分明举。
风俗淫邪人跋扈。
多囹圄。
命终未免沉冥府。
检点恶名看罪簿。
因兹惹起阎罗怒。
炉炭镬汤烧又煮。
争容汝。
自家作业非人与。 -
4.《草臣心甫听云晚过断园次心甫韵》 明·华淑
残晖如月尚招寻,同侣夷犹兴易淫。
荒径但容逋客往,闲门一任绿烟深。
流莺入竹移双影,邻树过墙落半阴。
剩有微情委空观,共君吟眺亦无心。 -
5.《听天台处士弹琴》 宋·文同
处士得琴要,谁师师自然。
为言秋思好,因听夜声圆。
耳出淫哇外,心摇寂寞前。
广陵君且止,不欲慢商絃。 -
6.《秋夜听冷协律弹琴分韵得夜字》 明·刘基
秋清众籁寂,华月耿遥夜。
玉琴奏瑶席,逸响发高榭。
微微风入林,稍稍泉出罅。
闪闪黄鸟春,嘒嘒玄蝉夏。 -
7.《听琴》 宋·方岳
宁食三斗尘,不受缓歌双黛颦。
宁食三斗葱,不受急管融春风。
吾二三子相知心,平时比之双南金。
扣门剥啄倒屐出,喜我谓我山水淫。 -
8.《咏史十一首》 唐·李华
昂藏獬豸兽,出自太平年。
乱代乃潜伏,纵人为祸愆。
尝闻断马剑,每壮朱云贤。
身死名不灭,寒风吹墓田。 -
9.《雪谗诗赠友人》 唐·李白
嗟予沉迷,猖獗已久。
五十知非,古人尝有。
立言补过,庶存不朽。 -
10.《夜闻江南人家赛神,因题即事》 唐·李嘉祐
南方淫祀古风俗,楚妪解唱迎神曲。
锵锵铜鼓芦叶深,寂寂琼筵江水绿。
雨过风清洲渚闲,椒浆醉尽迎神还。