-
21.《閒居遣兴》 宋·释文珦
无情日月互相磨,万古悠悠一逝波。
六十四年成事少,八千余卷费功多。
山林有志知难变,毁誉无根听自讹。
近问野人安稳法,教予只学采樵歌。 -
22.《听松》 宋·释文珦
别驾公事閒,翦棘开三径。
天风引长松,萧萧满清听。
坐石琴意真,凭阑醉魂醒。
亦使山中人,悠然动归兴。 -
23.《秋夜听雨一首》 宋·苏籀
萧骚闇响空阶滴,复值幽人对榻时。
旨趣逍遥称漫叟,锋芒扞格愧神锥。
愿摈谢万令閒处,实藉陈平屡出奇。
心境卧轮非别伎,少年狡狯赴无为。 -
24.《雨过閒步》 宋·杨公远
霏微雨过不成泥,小步何妨曳杖藜。
半露好山云断续,轻笼淡日树高低。
池塘有梦春生草,桃李无言下自蹊。
政此新晴犹未定,那堪又听竹鸡啼。 -
25.《九章》 先秦·屈原
惜诵
惜诵以致愍兮,发愤以抒情。
所作忠而言之兮,指苍天以为正。
令五帝使折中兮,戒六神与向服。 -
26.《赠遇人上》 宋·鲍壄
一衲一空身,凝然意不分。
爱閒全似我,我累已输君。
野寺同听水,春山独看云。
有疑仍了取,此外不须闻。 -
27.《秋兴》 宋·高翥
老去无心世事轻,但从景物略关情。
晓看雁阵惊秋晚,夜听鹤声知月明。
石鼎煮茶论水品,土墙题字记花名。
出门更自有真乐,閒向通衢稳步行。 -
28.《倾城误人身寄内翰洪文》 宋·朱涣
倾城误人身,嗟哉难具陈。
请君试侧耳,听妾歌其因。
妾初未笄学新妆,肌理玉雪眉黛长。
融恰窈袅销金裳,态浓意远夺目光。 -
29.《西山桐十咏·桐风》 宋·陈翥
分材植梧桐,桐茂成翠林。
日日来轻风,时时自登临。
拂干动微毳,吹叶破圆阴。
虚凉可解愠,轻鼓如调琴。 -
30.《恸立斋先生》 宋·车若水
元元含望久,及是事方新。
四海看更化,皇天忍误人。
多于閒论议,得听古经纶。
岂不怀斯世,吾今爱此身。 -
31.《山居寂寥与世如隔是非不到荣辱两忘因忆秋崖》 宋·吴锡畴
我爱山居好,陶然与世忘。
细听泉漱玉,那羡佩鸣孬。
乳燕飞閒宇,新篁出矮墙。
静观机不息,天地为谁忙。 -
32.《楞严经偈》 宋·蔡卞
觉海性澄图,图澄觉元妙。
元明照生所,所立照性亡。
迷妄有虚空,依空立世界。
相想澄国土,知觉乃众生。 -
33.《绩溪书怀》 宋·董楷
阁雪峰阴未肯明,卧听寒玉泻檐声。
官居不事閒来往,闭户焚香养性灵。 -
34.《游日山》 宋·郭三益
洗光朝日上旋旋,瑞色分临此地先。
门迥帆收江市密,山深龙卧海潭圆。
静然柏子听幽偈,閒立苔痕问小禅。
莫讶潮平归渡晚,斯游有意已三年。 -
35.《湖心寺呈箫峰陈明府》 宋·侯畐
水边曾看题碑石,知是诗人扁寺名。
僧趁钓舟来赴供,鱼听堂鼓候抛生。
无多空地锄松影,儘有寒湖载月明。
只合閒身吟向此,细将心事共鸥评。 -
36.《费拾遗书堂》 宋·江景春
投閒深感圣君恩,放浪华山酒满樽。
高下数峰撑日月,东南一柱壮乾坤。
雁拖秋色迷渔浦,鸦背斜阳过洞门。
偶听山中风水响,恐疑仙乐和朝垣。 -
37.《九日登资福山呈胡宣教》 宋·吕声之
飞屐来登最上峰,千山拥翠景无穷。
遥看云影参差外,静听泉声断续中。
今日黄花重九约,何时青眼一尊同。
好天风月閒相寄,早晚南来有过鸿。 -
38.《题竹》 宋·缪鉴
甚矣吾衰矣,深君不用名。
瘦因诗思苦,贫为利心轻。
有竹堪医俗,无花可问盟。
醉眠閒听雨,饥鼠齧书檠。 -
39.《题万壑风烟亭百韵》 宋·彭郁
风在不周山空阙,底事问烟访两浙。
烟生庐阜香炉峰,孰使随风至吴越。
风乎与烟相得外,还有风雷千雨雪。
烟兮与风相好余,仍有烟波及霞月。 -
40.《题金碧山水卷》 宋·钱选
烟云出没有无间,半在空虚半在山。
我亦閒中消日月,幽林深处听潺湲。