-
1.《次韵卢致远祈雨喜应》 宋·陈著
四郊多少出云山,六月如何得雨悭。
天意茫茫知不外,秋成岌岌有无閒。
人非稼穑谁为命,职在蛟龙可听閒。
终藉精忱起灵蛰,鹤骖带得夜瓢还。 -
2.《长昼》 宋·仇远
閒官少公出,长日足高眠。
律己惟三尺,埋头又两年。
虽无乞米帖,安得买山钱。
莫听閒唇舌,行藏任老天。 -
3.《韩魏公生日》 宋·强至
上公拜表请休官,中使传宣未听閒。
雍府遥兼新节镇,邺城重领旧山川。
左弧共记生贤始,右席谁居献寿间。
阴施在人天报远,蟠桃三熟鬓毛斑。 -
4.《书斋壁》 宋·仇远
苔色排檐绿上阶,诜诜衿佩集虚斋。
耳根厌听閒风雨,惟有读书声最佳。 -
5.《读乐天閒居篇》 宋·蔡襄
予年四十四,发白成衰翁。
非有高盖车,曷与贤者同。
嗟予出寒远,家世尝力农。
十九登科第,圣彀参英雄。 -
6.《閒居》 宋·王之道
五斗不尔竞,一区聊自营。
閒看探花信,静坐听松声。
约客酒初熟,访僧诗漫成。
有时过闾里,往往竞邀迎。 -
7.《春閒戏书三首》 宋·李新
老病空怀云水乡,涪江春浪接天长。
扁舟拟下巫阳去,不听巴猿已断肠。 -
8.《閒居六咏·夜坐》 宋·岳珂
一窗凉浸月,四壁息闻雷。
铜漏水仍滴,金炉香未灰。
徘徊听蛩远,熠燿逐萤来。
看剑挑灯久,谯城角引梅。 -
9.《听雨》 宋·方岳
竹斋眠听雨,梦裹长青苔。
门寂山相对,身閒鸟不猜。
客应嫌酒尽,花却为诗开。
莫下帘尤好,恐好云徃来。 -
10.《正月初四日听新乐成绝句》 宋·张镃
鳌抃钧天沸广场,渡江何翅纪铿锵。
频年遏密无悰绪,乐叟閒来说泰皇。