-
1.《郊庙歌辞·祀九宫贵神乐章·豫和》 唐·佚名
于昭上穹,临下有光。
羽翼五佐,周流八荒。
谁其飨之,时文对扬。
虞经夏典,兹礼未遑。 -
2.《再次交代韵四首》 宋·袁说友
传闻洞府锁高清,探著诗成数启扃。
想见群仙书玉叶,更应交口叹精灵。 -
3.《白云海》 明·文质
白云深,白云深,白云深处元无心。
眼空瑶海一万里,山光不动秋阴阴。
虚白盈盈启扃牖,袖拂天开落星斗。
尽随玉气化为龙,不逐西风变苍狗。 -
4.《夕怀》 明·张宇初
落日未没山,明霞烂西隅。
疏林俯平野,飞烟散轻凫。
宿鸟栖复鸣,灯火起邻墟。
明月照东园,余寒袭裳襦。
启扃坐虚庭,延泳思莫舒。
世故感浮情,淳风朝夕殊。
玄天默无语,终尔归空无。 -
5.《周尹潜雪中过门不我顾遂登西楼作诗见寄次韵》 宋·陈与义
晓窗飞雪惬幽听,起觅新诗自启扃。
不觉高轩墙外过,贪看万鹤舞中庭。 -
6.《章运干和绿阴堂用韵为谢》 宋·黄公度
工拙相悬几驿亭,敢将沮洳敌东溟。
百年事契心先许,千里神交眼倍青。
嗜酒杨雄官拓落,耽诗杜甫瘦伶俜。
何时握笔论今古,经苦劳君一启扃。 -
7.《食蛎房》 宋·刘子翚
蛎房生海堧,坚顽宛如石。
其中储可欲,虽固必生隙。
嵌嵒各包藏,碨{左石右亚}相附积。
终逢霹雳手,妙若启扃鐍。 -
8.《书寿穴中石寿星背四言》 宋·姜特立
彼石何人,云是寿者。
作镇斯宫,孰分真假。
以幻对幻,有同儿嬉。
他日启扃,问尔是谁。 -
9.《用前韵寄昌甫》 宋·陈文蔚
几欲来观鱼计亭,未酬此约已星星。
自从萧寺一回别,不记春山几度青。
尚友古人长闭户,喜闻新命忽扬庭。
兴来会作扁舟去,剥啄应劳为启扃。 -
10.《和次中双庙感事》 宋·苏颂
天宝黎民困贼庭,杞城睢社势相形。
四公百战期歼虏,数载重围不启扃。
当日捐躯全土境,至今遗貌载丹青。
行人安得侵松槚,樵采从来禁有刑。 -
11.《郊庙歌辞·祀九宫贵神乐章·豫和》 隋代·未知
於昭上穹,临下有光。
羽翼五佐,周流八荒。
谁其飨之,时文对扬。
虞经夏典,兹礼未遑。 -
12.《太母魏氏半径题石》 唐·陈元光
乔岳标仙迹,玄扃妥寿姬。
乌号非岭海,鹤仰向京师。
系牒公侯裔,悬弧将相儿。
清贞蜚简籍,规范肃门楣。 -
13.《顺宗至德大圣皇帝挽歌词三首》 唐·武元衡
桥山同轨会,轩后葬衣冠。
东海风波变,西陵松柏攒。
鼎湖仙已去,金掌露宁乾。
万木泉扃月,空怜凫雁寒。 -
14.《书异》 唐·元稹
孟冬初寒月,渚泽蒲尚青。
飘萧北风起,皓雪纷满庭。
行过冬至后,冻闭万物零。
奔浑驰暴雨,骤鼓轰雷霆。 -
15.《分司东都寓居履道叨承川尹刘侍郎大夫恩知上四十韵》 唐·杜牧
命世须人瑞,匡君在岳灵。
气和薰北陆,襟旷纳东溟。
赋妙排鹦鹉,诗能继鶺鴒.蒲亲香案色,兰动粉闱馨。
周孔传文教,萧曹授武经。 -
16.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
17.《渔父词一十八首·延寿》 唐·吕岩
子午常餐日月精,玄关门户启还扃。
长如此,过平生,且把阴阳子细烹。 -
18.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
19.《乐语》 宋·王义山
◎寿崇节致语隆兴府
万年介寿,星辰拱文母之尊;四海蒙恩,雨露宠周臣之宴。
颂声交作,协气横流。
与天同心,为民立命。 -
20.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。