-
1.《吴宫怨》 唐·张籍
吴宫四面秋江水,江清露白芙蓉死。
吴王醉后欲更衣,座上美人娇不起。
宫中千门复万户,君恩反覆谁能数。 -
2.《双燕离》 唐·李白
双燕复双燕,双飞令人羡。
玉楼珠阁不独栖,金窗绣户长相见。
柏梁失火去,因入吴王宫。
吴宫又焚荡,雏尽巢亦空。
憔悴一身在,孀雌忆故雄。
双飞难再得,伤我寸心中。 -
3.《别赋》 南北朝·江淹
黯然销魂者,唯别而已矣!况秦吴兮绝国,复燕宋兮千里。
或春苔兮始生,乍秋风兮暂起。
是以行子肠断,百感凄恻。
风萧萧而异响,云漫漫而奇色。 -
4.《野田黄雀行》 唐·李白
游莫逐炎洲翠,栖莫近吴宫燕。
吴宫火起焚巢窠,炎洲逐翠遭网罗。
萧条两翅蓬蒿下,纵有鹰鹯奈若何。 -
5.《燕(一作王毂诗)》 唐·王睿
海燕双飞意若何,曲梁呕嘎语声多。
茅檐不必嫌卑陋,犹胜吴宫爇尔窠。 -
6.《燕(一作王睿诗)》 唐·王毂
海燕双飞意若何,曲梁呕嘎语声多。
茅檐不必嫌卑陋,犹胜吴宫爇尔窠。 -
7.《燕》 宋·梅尧臣
涎涎只来燕,飞飞自舞空。
轻如汉家后,斜避楚台风。
斗折撩沙觜,相高接草虫。
向人全不畏,切莫入吴宫。 -
8.《京口有归燕》 宋·曹勋
春烟昼白春草绿,春水溶溶曲江曲。
吴宫梁苑尽灰飞,胡马骄嘶衔苜蓿。
萧条南国閟春愁,章台瑶室今茅屋。
中原民庶被毡裘,万室无人皆鼠伏。 -
9.《吴宫曲》 唐·张祜
日下苑西宫,花飘香径红。
玉钗斜白燕,罗带弄青虫。
皓齿初含雪,柔枝欲断风。
可怜倾国艳,谁信女为戎。 -
10.《吴宫曲》 唐·张祜
日下苑西宫,花飘香径红。
玉钗斜白燕,罗带弄青虫。
皓齿初含雪,柔枝欲断风。
可怜倾国艳,谁信女为戎。 -
11.《答祖择之惠黄雀鮓》 宋·梅尧臣
李白劝尔莫逐炎洲翠,亦莫近吴宫燕。
尔不听此言,祸患今乃见。
吴火时虽无,越罗日生变。
空知稻粱肥,岂悟杯盘荐。
我不闻尔声,谬成先生馔。
咀嚼勿言非,雉雁犹充膳。 -
12.《燕》 唐·李峤
天女伺辰至,玄衣澹碧空。
差池沐时雨,颉颃舞春风。
相贺雕阑侧,双飞翠幕中。
勿惊留爪去,犹冀识吴宫。 -
13.《燕》 唐·李峤
天女伺辰至,玄衣澹碧空。
差池沐时雨,颉颃舞春风。
相贺雕阑侧,双飞翠幕中。
勿惊留爪去,犹冀识吴宫。 -
14.《燕》 宋·梅尧臣
一避吴宫火,千年楚屋春。
翅迎风雨健,声入户庭频。
掠水过长渚,衍虫落覆尘。
休将汉皇后,故故比轻身。 -
15.《圆圆曲》 清·吴伟业
鼎湖当日弃人间,破敌收京下玉关。
恸哭六军俱缟素,冲冠一怒为红颜。
红颜流落非吾恋,逆贼天亡自荒宴。
电扫黄巾定黑山,哭罢君亲再相见。 -
16.《连昌宫词》 唐·元稹
连昌宫中满宫竹,岁久无人森似束。
又有墙头千叶桃,风动落花红蔌蔌。
宫边老翁为余泣,小年进食曾因入。
上皇正在望仙楼,太真同凭阑干立。 -
17.《莺啼序·春晚感怀》 宋·吴文英
残寒正欺病酒,掩沉香绣户。
燕来晚、飞入西城,似说春事迟暮。
画船载、清明过却,晴烟冉冉吴宫树。
念羁情、游荡随风,化为轻絮。 -
18.《临江仙·丝雨如尘云著水》 清·纳兰性德
丝雨如尘云著水,嫣香碎拾吴宫。
百花冷暖避东风。
酷怜娇易散,燕子学偎红。
人说病宜随月减,恹恹却与春同。
可能留蝶抱花丛。
不成双梦影,翻笑杏梁空。 -
19.《莺啼序·荷和赵修全韵》 宋·吴文英
横塘棹穿艳锦,引鸳鸯弄水。
断霞晚、笑折花归,绀纱低护灯蕊。
润玉瘦,冰轻倦浴,斜拖凤股盘云坠。
听银床,声细梧桐,渐搅凉思。 -
20.《莺啼序》 宋·吴文英
横塘棹穿艳锦,引鸳鸯弄水。
断霞晚、笑折花归,绀纱低护灯蕊。
润玉瘦、冰轻倦浴,斜拖凤股盘云坠。
听银床声细。