-
41.《水龙吟(海棠)》 宋·方千里
锦城春色移根,丽姿迥压江南地。
琼酥拂脸,彩云满袖,群芳羞避。
双燕来时,暮寒庭院,雨藏烟闭。
正□□未足,宫妆尚怯,还轻洒胭脂泪。 -
42.《月中行(和黄复庵)》 宋·吴文英
疏桐翠井早惊秋。
叶叶雨声愁。
灯前倦客老貂裘。
燕去柳边楼。
吴宫寂寞空烟水,浑不认、旧采菱洲。
秋花旋结小盘虬。
蝶怨夜香留。 -
43.《汉宫春(寿王虔州)》 宋·吴文英
怀得银符,卷朝衣归袖,犹惹天香。
星移太微几度,飞出西江。
吴城驻马,趁鲈肥、腊蚁初尝。
红雾底,金门候晓,争如小队春行。 -
44.《满江南(用吴渊吴潜二公韵)》 宋·王淮
踏遍江南,予岂为、解衣推食。
谩赢得、烟波短棹,月楼长笛。
看剑功名心已死,积薪涕泪今谁滴。
想中原、一望一伤情,英雄客。 -
45.《送咸宁陈令完夫移官吴郡》 宋·贺铸
蒿莱东郭居,长者车成辙。
礼经尚往来,岂为我辈设。
临分怀出饯,津远舟速发。
十月雁啼寒,沧波洒微雪。 -
46.《空城雀二首》 宋·曹勋
去年已生子,今年复生孙。
主人既昏乱,国破家亦焚。
宫馆变禾黍,万人无一存。
朝伏蓬蒿下,暮宿荆莽间。 -
47.《适得滷颇佳遣饷菊坡因记曾作蛤子诗有文身吴》 宋·郑清之
文身太伯甘斥卤,缄口铜人舌微吐。
借资墨客富濡沫,骨醉唇香登燕俎。
半熟含酒老饕赋,此翁仅可闯堂户。
班班隽永带神液,入室真味翁未睹。 -
48.《清都春霁,寄胡三、吴十一》 唐·元稹
蕊珠宫殿经微雨,草树无尘耀眼光。
白日当空天气暖,好风飘树柳阴凉。
蜂怜宿露攒芳久,燕得新泥拂户忙。
时节催年春不住,武陵花谢忆诸郎。 -
49.《感春》 唐·李群玉
春情不可状,艳艳令人醉。
暮水绿杨愁,深窗落花思。
吴宫新暖日,海燕双飞至。
秋思逐烟光,空濛满天地。 -
50.《甘露寺火后》 唐·罗隐
六朝胜事已尘埃,犹有闲人怅望来。
只道鬼神能护物,不知龙象自成灰。
犀惭水府浑非怪,燕说吴宫未是灾。
还识平泉故侯否,一生踪迹比楼台。 -
51.《燕》 唐·徐夤
从待衔泥溅客衣,百禽灵性比他稀。
何嫌何恨秋须去,无约无期春自归。
雕鹗不容应不怪,栋梁相庇愿相依。
吴王宫女娇相袭,合整双毛预奋飞。 -
52.《燕》 唐·徐夤
从待衔泥溅客衣,百禽灵性比他稀。
何嫌何恨秋须去,无约无期春自归。
雕鹗不容应不怪,栋梁相庇愿相依。
吴王宫女娇相袭,合整双毛预奋飞。 -
53.《汉宫春(和辛幼安秋风亭韵,癸亥中秋前二日)》 宋·丘崈
闻说瓢泉,占烟霏空翠,中著精庐。
旁连吹台燕榭,人境清殊。
犹疑未足,称主人、胸次恢疏。
天自与,相攸佳处,除今禹会应无。 -
54.《念奴娇(赋白牡丹和范廓之韵)》 宋·辛弃疾
对花何似,似吴宫初教,翠围红阵。
欲笑还愁羞不语,惟有倾城娇韵。
翠盖风流,牙签名字,旧赏那堪省。
天香染露,晓来衣润谁整。 -
55.《月宫春(和吴尉)》 宋·韩淲
柳娇花妒燕莺喧。
断肠空眼穿。
一春风雨夜厌厌。
不闻钟鼓传。
香冷曲屏罗帐掩,园林谁与上秋千。
忆得年时凤枕,日高犹醉眠。 -
56.《意难忘(代赠)》 宋·高观国
仙子奇容。
是名花第一,美占春风。
烟香笼浅翠,露靓_红。
怜舞燕,惜惊鸿。 -
57.《水龙吟(辛亥和吴制参赋雪韵)》 宋·李曾伯
元英燕罢瑶台,玉妃满地花钿委。
山川幻出,剡溪梁苑,齐宫郢里。
半点瑕无,一团和就,珠圆琼碎。
任谢家儿女,庭前争诧,盐空撒、絮风起。 -
58.《子夜吴声四时歌》 元·张宪
朱雀街头雨,乌衣巷口风。
飞来双燕子,不入景阳宫。
为问秦淮女,还知玉树空。
¤ -
59.《京口望扬州怀吴原柏沈肩吾》 明·吕时臣
隋宫梁苑暮云遮,淮水淮山烟树斜。
隔岸雨晴飞燕子,渡江风暖散杨花。
多情季札常为客,抱病休文未到家。
我亦飘蓬无所寄,只将诗酒报年华。 -
60.《筑楚门枝巢隐居》 明·王逢年
卜筑楚门下,一巢聊自栖。
夜同蝉沐露,春与燕分泥。
秦苑楼台没,吴宫日月低。
浮生已残梦,何事落磻溪。