-
1.《壬午清明》 宋·戴表元
节序愁中都忘却,见人插柳是清明。
登陴戍出吹弹乐,上冢船归语笑声。
解事浊醪相料理,当权团扇正施行。
悲欢寒暑君休问,花鸟年年管送迎。 -
2.《声无哀乐论》 两汉·嵇康
有秦客问于东野主人曰:「闻之前论曰:『治世之音安以乐,亡国之音哀以思。
』夫治乱在政,而音声应之;故哀思之情,表于金石;安乐之象,形于管弦也。
又仲尼闻韶,识虞舜之德;季札听弦,知众国之风。
斯已然之事,先贤所不疑也。 -
3.《听查八十弹琵琶》 明·王稚登
查翁琵琶天下闻,奇妙不数康昆仑。
六月虚堂发清响,泉鸣木落浮云昏。
人言琵琶出胡族,君今弹之戛哀玉。
边雨夜裂交河冰,朔风秋折穹庐竹。 -
4.《李供奉弹箜篌歌》 唐·顾况
国府乐手弹箜篌,赤黄绦索金鎝头。
早晨有敕鸳鸯殿,夜静遂歌明月楼。
起坐可怜能抱撮,大指调弦中指拨。 -
5.《乐燕行》 唐·韦应物
良辰且燕乐,乐往不再来。
赵瑟正高张,音响清尘埃。
一弹和妙讴,吹去绕瑶台。
艳雪凌空散,舞罗起徘徊。 -
6.《西禅听戴道士弹琴》 宋·黄庭坚
灵宫苍烟荫老柏,风吹霜空月生魄。
群鸟得巢寒夜静,市井收声虚室白。
少年抱琴为予来,乃是天台桃源未归客。
危冠匡坐如无傍,弄弦铿铿灯烛光。 -
7.《乐府杂曲·鼓吹曲辞·黄雀行》 唐·庄南杰
穿屋穿墙不知止,争树争巢入营死。
林间公子挟弹弓,一丸致毙花丛里。
小雏黄口未有知,青天不解高高飞。
虞人设网当要路,白日啾嘲祸万机。 -
8.《刘禅奴弹琵琶歌(感相国韩公梦)》 唐·顾况
乐府只传横吹好,琵琶写出关山道。
羁雁出塞绕黄云,边马仰天嘶白草。
明妃愁中汉使回,蔡琰愁处胡笳哀。 -
9.《清平乐》 唐·韦庄
春愁南陌,故国音书隔。
细雨霏霏梨花白,燕拂画帘金额¤
尽日相望王孙,尘满衣上泪痕。
谁向桥边吹笛, -
10.《清平乐》 宋·李彭老
合欢扇子。
扑蝶花阴里。
半醉海棠扶不起。
淡日秋千闲倚。
宝筝弹向谁听。
一春能几番晴。
帐底柳绵吹满,不教好梦分明。