-
21.《小游仙诗九十八首》 唐·曹唐
玉箫金瑟发商声,桑叶枯干海水清。
净扫蓬莱山下路,略邀王母话长生。
上元元日豁明堂,五帝望空拜玉皇。
万树琪花千圃药,心知不敢辄形相。 -
22.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎, ——孟郊
泉音玉淙琤.琉璃剪木叶, ——韩愈
翡翠开园英。
流滑随仄步, ——孟郊 -
23.《洞仙歌·咏柳》 宋·苏轼
江南腊尽,早梅花开后,分付新春与垂柳。
细腰肢自有入格风流,仍更是、骨体清英雅秀。
永丰坊那畔,尽日无人,谁见金丝弄晴昼?
断肠是飞絮时,绿叶成阴,无个事、一成消瘦。
又莫是东风逐君来,便吹散眉间一点春皱。 -
24.《夜游宫》 宋·贺铸
江面波纹皱縠。
江南岸、草和烟绿。
初过寒食一百六。
采苹游,□香裙,鸣佩玉。
心事偷相属。
赋春恨、彩笺双幅。
今夜小楼吹凤竹。
谢东风,寄怀人,肠断曲。 -
25.《玉蝴蝶(和梁才甫游园作)》 宋·王安中
御水縠纹风皱,画桥横处,沙路晴时。
曲坞藏春,朱户翠竹参差。
过墙花、娇无限思,笼槛柳、低不胜垂。
海棠枝。 -
26.《桃源忆故人》 宋·朱敦儒
玉笙吹彻清商后。
寂寞弓弯舞袖。
巧画远山不就。
只为眉长皱。
灵犀望断星难透。
立到凄凉时候。
今夜月明如昼。
人共梅花瘦。 -
27.《百宜娇》 宋·吕渭老
隙月垂篦,乱蛩催织,秋晚嫩凉房户。
燕拂帘旌,鼠窥窗网,寂寂飞萤来去。
金铺镇掩,谩记得、花时南浦。
约重阳、萸糁菊英,小楼遥夜歌舞。 -
28.《苏幕遮》 宋·王质
淹留佳客坐、百年粗粝腐儒餐”者也。
两辞极道湖山云月之趣因以记相与之意云
水风轻,吹不皱。
上下浮光,两镜光相就。 -
29.《感皇恩(柳)》 宋·赵长卿
景物一番新,熙熙时候。
小院融和渐长画。
东君有意,为怜纤腰消瘦。
软风吹破眉间皱。
袅袅枝头,轻黄微透。
无到春深转清秀。
锦囊多感,又更新来伤酒。
断肠无语凭栏久。 -
30.《谒金门(宣城鹿鸣宴)》 宋·吴泳
将进酒。
吹起黄钟清调。
手按玉笙寒尚峭。
陇梅春已透。
蓝染溪光绿皱。
花簇马蹄红斗。
尽使宛陵人说道。
状元今岁又。 -
31.《鱼游春水(神泉春日赋)》 宋·吴泳
东里韶光早。
百舌枝头啼碎了。
溪梅开尽,池水绿波还皱。
种柳先生觉意阑,看花君子非年少。 -
32.《贺新郎(四明送上官尉归吴)》 宋·赵以夫
满酌蓬莱酒。
最苦是、中年作恶,送人时候。
一夜朔风吹石裂,惊得梅花也瘦,更衣袂、严霜寒透。
卷起潮头无丈尺,甚扁舟、拍上三江口。 -
33.《水龙吟·赋张斗墅家古松五粒》 宋·吴文英
有人独立空山,翠髯未觉霜颜老。
新香秀粒,浓光绿浸,千年春小。
布影参旗,障空云盖,沉沉秋晓。
驷苍虬万里,笙吹凤女,骖飞乘、天风袅。 -
34.《瑞龙吟·德清清明竞渡》 宋·吴文英
大溪面。
遥望绣羽冲烟,锦梭飞练。
桃花三十六陂,鲛宫睡起,娇雷乍转。
去如箭。 -
35.《摸鱼儿》 宋·刘辰翁
正何须、阳关肠断,吴姬苦劝人酒。
中年怀抱萦萦处,看取伴烟和柳。
柳摇首。
笑飞到家山,已是酴醿后。 -
36.《疏影·咏荷叶》 宋·张炎
碧圆自洁。
向浅洲远渚,亭亭清绝。
犹有遗簪,不展秋心,能卷几多炎热。
鸳鸯密语同倾盖,且莫与、浣纱人说。 -
37.《渔家傲(冬至)》 宋·冯时行
云覆衡茅霜雪后。
风吹江面青罗皱。
镜里功名愁里瘦。
闲袖手。
去年长至今年又。
梅逼玉肌春欲透。
小槽新压冰澌溜。
好把升沉分付酒。
光阴骤。
须臾又绿章台柳。 -
38.《如梦令·春景》 宋·秦观
莺嘴啄花红溜,燕尾点波绿皱。
指冷玉笙寒,吹彻小梅春透。
依旧,依旧,人与绿杨俱瘦。 -
39.《洞仙歌·咏黄葵》 清·纳兰性德
铅华不御,看道家妆就。
问取旁人入时否。
为孤情淡韵、判不宜春,矜标格、开向晚秋时候。
无端轻薄雨,滴损檀心,小叠宫罗镇长皱。 -
40.《瑞鹤仙 细君寿日》 元·李俊明
萧然林下秀。
笑檐外、梅花似人清瘦。
东风在垂柳。
算几时吹散,眉间春皱。