-
381.《送曹子方福建路运判兼简运使张仲谋》 宋·黄庭坚
曹侯黄须便弓马,从军赋诗横槊间。
阿瞒文武如兕虎,远孙风气犹斑斑。
昨解弓刀丞太仆,坐看收驹十二闲。
远方不异辇毂下,诏遣中使哀恫鳏。 -
382.《送李汝臣同年谪官导江主簿》 宋·司马光
得丧互循环,古今昧终始。
百岁落其间,仅与毫芒似。
所以达人心,身外不复纪。
愁来若乱丝,疏解当以理。 -
383.《答苏子美离京见寄》 宋·欧阳修
众奇子美貌,堂堂千人英。
我独疑其胸,浩浩包沧溟。
沧溟产龙蜃,百怪不可名。
是以子美辞,吐出人辄惊。 -
384.《罢官後初还襄城弊居述怀十韵回寄洛中旧寮》 宋·欧阳修
路尽见家山,欣然望吾庐。
陋巷叩紫扉,迎候遥惊呼。
儿童戏竹马,田里邀篮舆。
春桑郁已绿,岁事催农夫。 -
385.《送张洞推官赴永兴经略司》 宋·欧阳修
自古天下事,及时难必成。
为谋於未然,聪者或莫听。
患至而後图,智者有不能。
未远前日悔,可为来者铭。 -
386.《送徐生之渑池》 宋·欧阳修
河南地望雄西京,相公好贤天下称。
吹嘘死灰生气焰,谈笑暖律回严凝。
曾陪◇俎被顾盻,罗列台阁皆名卿。
徐生南国後来秀,得官古县依崤陵。 -
387.《赠李士宁》 宋·欧阳修
蜀狂士宁者,不邪亦不正。
混世使人疑,诡谲非一行。
平生不把笔,对酒时高咏。
初如不著意,语出多奇劲。 -
388.《勉刘申》 宋·欧阳修
有司精考核,中第为公卿。
本基在积习,优学登荣名。
吾子齿尚少,加勤无自轻。
努力图树立,庶几终有成。 -
389.《送范寺丞》 宋·林逋
林中萧寂款吾庐,亹亹犹欣接绪馀。
去棹看当辨江树,离尊聊为摘园蔬。
马卿才大常能赋,梅福官卑数上书。
黼座垂精正求治,何时条对召公车。 -
390.《导引·绵区浃宇》 宋·无名氏
绵区浃宇,三万里封疆。
躬稼穑重光。
神宗昔举殊尤礼,今复睹吾皇。
先农祀罢东郊晓,玉趾染游场。 -
391.《十二时/忆少年》 宋·无名氏
君天下,万国来王。
玉帛凑梯航。
五风十雨,品物蕃昌。
栖垅有馀粮。 -
392.《送何济川学士知汉州》 宋·梅尧臣
丞相初得君,有志重儒术。
乃言天下士,徒此古清秩。
遂惩衒鬻人,忝冒十八七。
进君天禄阁,比众为第一。 -
393.《读汉书梅子真传》 宋·梅尧臣
子真实吾祖,耿介仕炎汉。
权臣始擅朝,忠良被涂炭。
辇下莫敢言,上书陈治乱。
是时卿大夫,曾不负愧汗。 -
394.《和宋中道元夕十一韵》 宋·梅尧臣
鼓声阗阗众戏屯,百仞太华临端门。
端门两廊多结彩,公卿士女争来奔。
接板连帘坐珠翠,帘疏不隔夭妍存。
车驾适从驰道入,灯如撒星天向昏。 -
395.《咏苏子美庭中千叶菊树子》 宋·梅尧臣
生与众草生,不与众草荣。
彼皆春争葩,兹独秋吐英。
千叶共一萼,百蔕共一茎。
幽亭耸扶疏,独本非搘撑。 -
396.《明经试大义多不通有感依韵和范景仁舍人》 宋·梅尧臣
明经与进士,皆欲取公卿。
自是俗儒陋,非於吾道轻。
昔由羔雁聘,今乃草莱并。
不措一辞去,缘何禄代耕。 -
397.《答余新郑(即余尧臣也·可补余传之阙)》 明·高启
前年吴门初解兵,君别故国当西行。
有司临门暮驱发,道路风雨啼孩婴。
仓皇不敢送出郭,执手暂立怀忧惊。
我时虽幸脱锋镝,乱后生事无堪营。 -
398.《送懒散先生东归》 宋·晁说之
先生身干若浮查,舌响霜锺激水车。
平生乐逐胡雁起,倏游吴会忽京华。
公卿到门问穷达,未易可置吾齿牙。
今我何事亦青衫,掉头弃掷如泥沙。 -
399.《谢仲长通判朝议兄惠顾渚茶》 宋·晁说之
天子不尝阳羡茶,二百年余吾侬咨嗟。
可是吾侬咨嗟休,涛江春色远含羞。
赵卿老矣刺史半,缄题寄我甬水头。
故知不敢西争去贵嗜,最宜东来同羇愁。 -
400.《酬安秘丞见赠长歌》 宋·王禹偁
我闻进士登科换凡骨,信知不是风尘物。
贡籍由来数百年,直疑空却神仙窟。
其间最贵龙虎榜,乘时得路为卿相。
一从巢寇犯阙来,梁氏礼闱还草创。