-
1.《林省吾挽辞》 宋·王柏
羌若人兮大带而深衣,张拱徐趋兮俨乎其若思。
动有则兮神定,澹无欲兮心夷。
便儇嵚{上山下戏}之纷吾前兮,醢鸡起灭。
忠信传习之省吾躬兮,圣贤我师。 -
2.《爱日斋》 元·孙华孙
曹宗儒讲学之室去日诚可惜,来日还可爱。
耀灵如转丸,今昨忽相代。
粤从识日来,旦莫几明晦。
去来与来去,岁月不我贷。 -
3.《去草》 宋·黎廷瑞
佳花日封溉,恶草时剪薅。
花事犹未绪,草意复已高。
三叹谓老圃,不得偿秋毫。
荣悴岂其天,置之听所遭。
老圃顾我叹,吾岂仇莠蒿。
兹圃吾所职,不尔毋乃叨。
君言固近厚,吾躬敢辞劳。 -
4.《咏浮云》 唐·陆凭
虚虚复空空,瞬息天地中。
假合成此像,吾亦非吾躬。 -
5.《孟夫子生生亭赋》 唐·卢仝
玉川子沿孟冬之寒流兮,辍棹上登生生亭。
夫子何之兮,面逐云没兮南行。
百川注海而心不写兮,落日千里凝寒精。 -
6.《木兰花慢(和旧词韵)》 宋·曹冠
念行藏在道,仕宦岂为谋身。
自谤起营蝇,东山高卧,北海开尊。
荣枯置之度外,得饶人处,谩也饶人。
须信吾躬道义,巍然良贵中存。 -
7.《飨》 明·朱厚熜
太庙礼成,赐张元辅。
戊子新正吉,春享祖庙亲。
祀事欣已成,肃驾回宫宸。
登辇偶一顾,舆南一辅臣。 -
8.《跋周昉画锡宴图》 宋·张镃
汾阳賸建扶危功,清议那有鱼军容。
倖人恃宠自矜伐,似可唾去极力攻。
今也束带比肩立,绝口不问如盲聋。
水衡有钱谁敢费,设席授几为尔供。 -
9.《里有蒋生者颇志于学迫于贫困吾叔德先见而怜》 宋·吴芾
君不见昔日泰山孙先生,蹭蹬穷途道未行。
读书有志破万卷,置锥无地可躬耕。
高堂亲老仰甘旨,未免道路长营营。
睢阳客舍一再过,牢落谁人如姓名。 -
10.《自居剡源少遇乐岁辛巳之秋山田可拟上熟吾贫》 宋·戴表元
古人重畎亩,有禄不待干。
德成禄自至,释耒列王官。
不仕亦不贫,本自足瓮餐。
后世耻躬耕,号呼脱饥寒。
我生千禩后,念此愧在颜。
为农倘可饱,何用出柴关。