-
1.《丁酉重九日宿顺昌步云阁绝句七首呈味道明府》 宋·刘克庄
傍邑曾为劫火尘,独兹犹是太平民。
儿时所历今三纪,便唤溪山作故人。 -
2.《丁酉重九日宿顺昌步云阁绝句七首呈味道明府》 宋·刘克庄
老子痴顽耐远游,平生腹不贮闲愁。
今年天赐登高地,身在云峰最上头。 -
3.《丁酉重九日宿顺昌步云阁绝句七首呈味道明府》 宋·刘克庄
小休绿树濯清泉,垢尽身轻意欲仙。
岂必鲁儒知此乐,舞雩风止在溪边。 -
4.《丁酉重九日宿顺昌步云阁绝句七首呈味道明府》 宋·刘克庄
九月南州菊未黄,芙蓉取次献新妆。
不妨折取繁红插,四海皆知两鬓霜。 -
5.《丁酉重九日宿顺昌步云阁绝句七首呈味道明府》 宋·刘克庄
只了年年作逐臣,衣冠繿缕面埃尘。
偶逢令尹留宫我,不畏狂生点涴人。 -
6.《丁酉重九日宿顺昌步云阁绝句七首呈味道明府》 宋·刘克庄
先倩清风扫水轩,更呼凉月倒金樽。
定知明府归侵夜,县郭留灯未闭门。 -
7.《丁酉重九日宿顺昌步云阁绝句七首呈味道明府》 宋·刘克庄
长君论事天为动,季子居官水似清。
双眊不能钞谏草,偏聋尚可听琴声。