-
41.《闲意》 唐·白居易
不争荣耀任沉沦,日与时疏共道亲。
北省朋僚音信断,东林长老往还频。
病停夜食闲如社,慵拥朝裘暖似春。
渐老渐谙闲气味,终身不拟作忙人。 -
42.《拣贡橘书情》 唐·白居易
洞庭贡橘拣宜精,太守勤王请自行。
珠颗形容随日长,琼浆气味得霜成。
登山敢惜驽骀力,望阙难伸蝼蚁情。
疏贱无由亲跪献,愿凭朱实表丹诚。 -
43.《想东游五十韵》 唐·白居易
海内时无事,江南岁有秋。
生民皆乐业,地主尽贤侯。
郊静销戎马,城高逼斗牛。
平河七百里,沃壤二三州。 -
44.《想东游五十韵》 唐·白居易
海内时无事,江南岁有秋。
生民皆乐业,地主尽贤侯。
郊静销戎马,城高逼斗牛。
平河七百里,沃壤二三州。 -
45.《咏兴五首·出府归吾庐》 唐·白居易
出府归吾庐,静然安且逸。
更无客干谒,时有僧问疾。
家僮十馀人,枥马三四匹。
慵发经旬卧,兴来连日出。 -
46.《岳阳别张祜》 唐·李涉
十年蹭蹬为逐臣,鬓毛白尽巴江春。
鹿鸣猿啸虽寂寞,水蛟山魅多精神。
山疟困中闻有赦,死灰不望光阴借。 -
47.《游春十二首》 唐·姚合
正月一日后,寻春更不眠。
自知还近僻,众说过于颠。
看水宁依路,登山欲到天。
悠悠芳思起,多是晚风前。 -
48.《赠巩畴》 唐·郑薰
密雪松桂寒,书窗导馀清。
风撼冰玉碎,阶前琴磬声。
榻静几砚洁,帙散缣缃明。
高论展僧肇,精言资巩生。 -
49.《黄子陂上韩吏部》 唐·贾岛
石楼云一别,二十二三春。
相逐升堂者,几为埋骨人。
涕流闻度瘴,病起喜还秦。
曾是令勤道,非惟恤在迍。 -
50.《西陵道士茶歌》 唐·温庭筠
乳窦溅溅通石脉,绿尘愁草春江色。
涧花入井水味香,山月当人松影直。
仙翁白扇霜鸟翎,拂坛夜读黄庭经。
疏香皓齿有馀味,更觉鹤心通杳冥。 -
51.《记事》 唐·陆龟蒙
本作渔钓徒,心将遂疏放。
苦为饥寒累,未得恣闲畅。
去年十二月,身住霅溪上。
病里贺丰登,鸡豚聊馈饷。 -
52.《奉和袭美题达上人药圃二首》 唐·陆龟蒙
药味多从远客赍,旋添花圃旋成畦。
三桠旧种根应异,九节初移叶尚低。
山荚便和幽涧石,水芝须带本池泥。 -
53.《寄蒋二十四》 唐·唐彦谦
鸟啭蜂飞日渐长,旅人情味悔思量。
禅门澹薄无心地,世事生疏欲面墙。
二月云烟迷柳色,九衢风土带花香。
大知高士禁愁寂,试倚阑干莫断肠。 -
54.《移莎》 唐·唐彦谦
移从杜城曲,置在小斋东。
正是高秋里,仍兼细雨中。
结根方迸竹,疏荫托高桐。
苒苒齐芳草,飘飘笑断蓬。 -
55.《咏怀》 唐·郑谷
迂疏虽可欺,心路甚男儿。
薄宦浑无味,平生粗有诗。
淡交终不破,孤达晚相宜。
直夜花前唤,朝寒雪里追。 -
56.《鬓发》 唐·徐夤
鬓添华发数茎新,罗雀门前绝故人。
减食为缘疏五味,不眠非是守庚申。
深园竹绿齐抽笋,古木蛇青自脱鳞。
天地有炉长铸物,浊泥遗块待陶钧。 -
57.《鬓发》 唐·徐夤
鬓添华发数茎新,罗雀门前绝故人。
减食为缘疏五味,不眠非是守庚申。
深园竹绿齐抽笋,古木蛇青自脱鳞。
天地有炉长铸物,浊泥遗块待陶钧。 -
58.《思九江旧居三首》 唐·李中
结茅曾在碧江隈,多病贫身养拙来。
雨歇汀洲垂钓去,月当门巷访僧回。
静临窗下开琴匣,闷向床头泼酒醅。 -
59.《和毗陵尉曹昭用见寄》 唐·李中
决狱多馀暇,冥搜万象空。
卷帘疏雨后,锁印夕阳中。
还往多名士,编题尚古风。
宦途知此味,能有几人同。 -
60.《自喻》 唐·王周
予念天之生,生本空疏器。
五岁禀慈训,愤悱读书志。
七岁辨声律,勤苦会诗赋。
九岁执公卷,倜傥干名意。