-
1.《浪淘沙·和气欲超升》 元·王哲
和气欲超升。
寒色沈凝。
清凉内爽亦能腾。
却被外炎相伏定。
春冷秋蒸。
阴照复阳登,阳喜阴增。
人当衰处转夸能。
天欲明而仍暂暗,祸福交 -
2.《和汤无邪》 宋·廖行之
东风习习初春天,流澌冻解兴鱼潜。
池波生绿纹漪涟,和气已觉弥天渊。
人间佳处不独此,我有嘉客称世贤。
怀归不肯依刘表,满怀貯月清光皎。 -
3.《答和叔城东寻春》 宋·韩维
寻春之何所,乃在城东隅。
东隅信佳处,名园间精庐。
时属积雪霁,田壤坟以苏。
雍容二三骑,并辔徐厥驱。 -
4.《和晁子西铃属劝农长篇》 宋·郭印
使君诚意与天开,呼吸之间为云雷。
一朝命驾出郊次,远近争看髦节来。
道边草木尽翔舞,巴峡迩来和气聚。
祗从精祷召神灵,五日一风十日雨。 -
5.《依韵和提刑太博嘉雪》 宋·范仲淹
南阳风俗常苦耕,太守忧民敢不诚。
今秋与冬数月旱,二麦无望愁编氓。
龙遁云藏不肯起,荒祠巫鼓徒轰轰。
昨宵天意聚回复,繁阴一布飘寒英。 -
6.《再用前韵谢潘寿卿见和二首》 宋·王之道
新诗清绝俗,想见胸中丘。
飞泉落高峰,风声助飕颸。
又如清庙中,何图见天球。
不惟竦观瞻,玩之可忘忧。 -
7.《奉和圣制经河上公庙应制》 唐·张说
河上无名老,知非汉代人。
先探道德要,留待圣明辰。
玄妙为天下,清虚用谷神。
化将和气一,风与太初邻。
灵庙观遗像,仙歌入至真。
皇心齐万物,何处不同尘。 -
8.《满江红(再和诸人元夕新赋)》 宋·何澹
乐禁初开,平地耸、海山清绝。
千里内、欢声和气,可融霜雪。
盛事总将椽笔记,新歌翻入梨园拍。
道古来、南国做元宵,今宵别。 -
9.《和人喜雨》 宋·梅尧臣
仲冬至仲春,阴隔久不雨。
耕农将失时,萌颖未出土。
帝心实焦劳,日夜不安处。
祷祠烦骏奔,肸飨杳无补。 -
10.《次韵程说和》 宋·许月卿
灯花昨夜为谁开,谁笑泉田处士来。
不染一尘宜宝界,长如三月似天台。
频摇尘尾频挥翰,每看蟾轮每举杯。
和气满堂春拍拍,灯花昨夜为谁开。