-
181.《题觉禅和》 唐·杜荀鹤
少见修行得似师,茅堂佛像亦随时。
禅衣衲后云藏线,夏腊高来雪印眉。
耕地诫侵连冢土。
伐薪教护带巢枝。
有时问着经中事,却道山僧总不知。 -
182.《和友人见题山居》 唐·杜荀鹤
避时多喜葺居成,七字君题万象清。
开户晓云连地白,访人秋月满山明。
庭前树瘦霜来影,洞口泉喷雨后声。
有景供吟且如此,算来何必躁于名。 -
183.《题江寺禅和》 唐·杜荀鹤
江寺禅僧似悟禅,坏衣芒履住茅轩。
懒求施主修真像,翻说经文是妄言。
出浦钓船惊宿雁,伐岩樵斧迸寒猿。
行人莫问师宗旨,眼不浮华耳不喧。 -
184.《和舍弟题书堂》 唐·杜荀鹤
兄弟将知大自强,乱时同葺读书堂。
岩泉遇雨多还闹,溪竹唯风少即凉。
藉草醉吟花片落,傍山闲步药苗香。
团圆便是家肥事,何必盈仓与满箱。 -
185.《和友人见题山居水阁八韵》 唐·杜荀鹤
池阁初成眼豁开,眼前霁景属微才。
试攀檐果猿先见,才把渔竿鹤即来。
修竹已多犹可种,艳花虽少不劳栽。 -
186.《和友人许裳题宣平里古藤》 唐·张蠙
欲结千年茂,生来便近松。
迸根通井润,交叶覆庭秾。
历代频更主,盘空渐变龙。
昼风圆影乱,宵雨细声重。 -
187.《和王舍人、崔补阙题天王寺》 唐·黄滔
郭内青山寺,难论此崛奇。
白云生院落,流水下城池。
石像雷霆启,江沙鼎鼐期。
岳僧来坐夏,秦客会题诗。 -
188.《和淮南太尉留题凤州王氏别业》 唐·李洞
清秋看长鹭雏成,说向湘僧亦动情。
节屋折将松上影,印龛移锁月中声。
野人陪赏增诗价,太尉因居著谷名。
闲想此中遗胜事,宿斋吟绕凤池行。 -
189.《和三乡诗(会昌时有女子题诗三乡驿和者十人)》 唐·陆贞洞
惆怅残花怨暮春,孤鸾舞镜倍伤神。
清词好个干人事,疑是文姬第二身。 -
190.《和蜀后主题剑门》 唐·王仁裕
孟阳曾有语,刊在白云棱。
李杜常挨托,孙刘亦恃凭。
庸才安可守,上德始堪矜。
暗指长天路,浓峦蔽几层。 -
191.《留题座主和凝旧阁》 唐·李瀚
座主登庸归凤阙,门生批诏立鳌头。
玉堂旧阁多珍玩,可作西斋润笔不。 -
192.《和容南韦中丞题瑞亭白燕、白鼠、六眸龟、嘉莲》 唐·陈陶
伏波恩信动南夷,交趾喧传四瑞诗。
燕鼠孕灵褒上德,龟莲增耀答无私。
回翔雪侣窥檐处,照映红巢出水时。
尽写流传在轩槛,嘉祥从此百年知。 -
193.《和王庶子寄题兄长建州廉使新亭》 唐·徐铉
谢守高斋结构新,一方风景万家情。
群贤讵减山阴会,远俗初闻正始声。
水槛片云长不去,讼庭纤草转应生。
阿连诗句偏多思,遥想池塘昼梦成。 -
194.《和赵光远题壁》 唐·杨莱儿
长者车尘每到门,长卿非慕卓王孙。
定知羽翼难随凤,却喜波涛未化鲲。
娇别翠钿黏去袂,醉歌金雀碎残尊。
多情多病年应促,早办名香为返魂。 -
195.《和郭员外题万里桥》 唐·薛涛
万里桥头独越吟,知凭文字写愁心。
细侯风韵兼前事,不止为舟也作霖。 -
196.《寄和蔡州田郎中(一作寄和蔡州中丞题蒋亭)》 唐·无可
遗迹仍留蔡,幽人出汉朝。
门深荒径在,台迥数峰遥。
岸石欹相倚,窗松偃未凋。
寻思方一去,岂待使君招。 -
197.《和李舍人使君纾题云明府道室》 唐·皎然
许令如今道姓云,曾经西岳事桐君。
流霞手把应怜寿,黄鹤心期拟作群。
金箓时教弟子检,砂床不遣世人闻。
桂阳亦是神仙守,分别无嗟两地分。 -
198.《和王季文题九华山》 唐·神颖
众岳雄分野,九华镇南朝。
彩笔凝空远,崔嵬寄青霄。
龙潭古仙府,灵药今不凋。
莹为沧海镜,烟霞作荒标。 -
199.《题师颖和尚院》 唐·贯休
师院清无敌,师心智不知。
腊高清眼细,闲甚白云卑。
煮茗然枫枿,泥墙札祖碑。
爱师终不及,谩住许多时。 -
200.《题师颖和尚院》 唐·贯休
师院清无敌,师心智不知。
腊高清眼细,闲甚白云卑。
煮茗然枫枿,泥墙札祖碑。
爱师终不及,谩住许多时。