-
141.《和顾非熊先生题茅山处士闲居》 唐·储嗣宗
归耕地肺绝尘喧,匣里青萍未报恩。
浊酒自怜终日醉,古风时得野人言。
鸟啼碧树闲临水,花满青山静掩门。
唯有阶前芳草色,年年惆怅忆王孙。 -
142.《和薛侍御题兴善寺松》 唐·许棠
何年劚到城,满国响高名。
半寺阴常匝,邻坊景亦清。
代多无朽势,风定有馀声。
自得天然状,非同涧底生。 -
143.《奉和鲁望四明山九题·石窗》 唐·皮日休
窗开自真宰,四达见苍涯。
苔染浑成绮,云漫便当纱。
棂中空吐月,扉际不扃霞。
未会通何处,应怜玉女家。 -
144.《奉和鲁望四明山九题·过云》 唐·皮日休
粉洞二十里,当中幽客行。
片时迷鹿迹,寸步隔人声。
以杖探虚翠,将襟惹薄明。
经时未过得,恐是入层城。 -
145.《奉和鲁望四明山九题·云南》 唐·皮日休
云南背一川,无雁到峰前。
墟里生红药,人家发白泉。
儿童皆似古,婚嫁尽如仙。
共作真官户,无由税石田。 -
146.《奉和鲁望四明山九题·云北》 唐·皮日休
云北昼冥冥,空疑背寿星。
犬能谙药气,人解写芝形。
野歇遇松盖,醉书逢石屏。
焚香住此地,应得入金庭。 -
147.《奉和鲁望四明山九题·鹿亭》 唐·皮日休
鹿群多此住,因构白云楣。
待侣傍花久,引麛穿竹迟。
经时掊玉涧,尽日嗅金芝。
为在石窗下,成仙自不知。 -
148.《奉和鲁望四明山九题·樊榭》 唐·皮日休
主人成列仙,故榭独依然。
石洞哄人笑,松声惊鹿眠。
井香为大药,鹤语是灵篇。
欲买重栖隐,云峰不售钱。 -
149.《奉和鲁望四明山九题·潺湲洞》 唐·皮日休
阴宫何处渊,到此洞潺湲。
敲碎一轮月,熔销半段天。
响高吹谷动,势急喷云旋。
料得深秋夜,临流尽古仙。 -
150.《奉和鲁望四明山九题·青棂子》 唐·皮日休
山风熟异果,应是供真仙。
味似云腴美,形如玉脑圆。
衔来多野鹤,落处半灵泉。
必共玄都奈,花开不记年。 -
151.《奉和鲁望四明山九题·鞠侯》 唐·皮日休
堪羡鞠侯国,碧岩千万重。
烟萝为印绶,云壑是堤封。
泉遣狙公护,果教ce子供。
尔徒如不死,应得蹑玄踪。 -
152.《庭中初植松桂,鲁望偶题,奉和次韵》 唐·皮日休
毵毵绿发垂轻露,猎猎丹华动细风。
恰似青童君欲会,俨然相向立庭中。 -
153.《鲁望戏题书印囊奉和次韵》 唐·皮日休
金篆方圆一寸馀,可怜银艾未思渠。
不知夫子将心印,印破人间万卷书。 -
154.《奉和鲁望闲居杂题五首·晚秋吟(以题十五字离合)》 唐·皮日休
东皋烟雨归耕日,免去玄冠手刈禾。
火满酒炉诗在口,今人无计奈侬何。 -
155.《奉和鲁望闲居杂题五首·好诗景》 唐·皮日休
青盘香露倾荷女,子墨风流更不言。
寺寺云萝堪度日,京尘到死扑侯门。 -
156.《奉和鲁望闲居杂题五首·醒闻桧》 唐·皮日休
解洗馀酲晨半酉,星星仙吹起云门。
耳根无厌听佳木,会尽山中寂静源。 -
157.《奉和鲁望闲居杂题五首·寺钟暝》 唐·皮日休
百缘斗薮无尘土,寸地章煌欲布金。
重击蒲牢唅山日,冥冥烟树睹栖禽。 -
158.《奉和鲁望闲居杂题五首·砌思步》 唐·皮日休
襹襹古薜绷危石,切切阴螀应晚田。
心事万端何处止,少夷峰下旧云泉。 -
159.《奉和夏初袭美见访题小斋次韵》 唐·陆龟蒙
四邻多是老农家,百树鸡桑半顷麻。
尽趁晴明修网架,每和烟雨掉缲车。
啼鸾偶坐身藏叶,饷妇归来鬓有花。
不是对君吟复醉,更将何事送年华。 -
160.《奉和袭美题达上人药圃二首》 唐·陆龟蒙
药味多从远客赍,旋添花圃旋成畦。
三桠旧种根应异,九节初移叶尚低。
山荚便和幽涧石,水芝须带本池泥。