-
41.《臧哀伯谏纳郜鼎》 先秦·左丘明
夏四月,取郜大鼎于宋,纳于大庙,非礼也。
臧哀伯谏曰:“君人者,将昭德塞违,以临照百官;犹惧或失之,故昭令德以示子孙。
是以清庙茅屋,大路越席,大羹不致,粢食不凿,昭其俭也;衮冕黻珽,带裳幅舄,衡紞纮綖,昭其度也;藻率鞞鞛,鞶厉游缨,昭其数也;火龙黼黻,昭其文也;五色比象,昭其物也;钖鸾和铃,昭其声也;三辰旂旗,昭其明也。
夫德,俭而有度,登降有数。 -
42.《哀溺文序》 唐·柳宗元
永之氓咸善游。
一日,水暴甚,有五、六氓乘小船绝湘水。
中济,船破,皆游。
其一氓尽力而不能寻常。 -
43.《哀时命》 先秦·庄忌
哀时命之不及古人兮,夫何予生之不遘时!
往者不可扳援兮,徠者不可与期。
志憾恨而不逞兮,杼中情而属诗。
夜炯炯而不寐兮,怀隐忧而历兹。 -
44.《浪淘沙·往事只堪哀》 五代·李煜
往事只堪哀,对景难排。
秋风庭院藓侵阶。
一任珠帘闲不卷,终日谁来。
金锁已沉埋,壮气蒿莱。
晚凉天净月华开。
想得玉楼瑶殿影,空照秦淮。 -
45.《声无哀乐论》 两汉·嵇康
有秦客问于东野主人曰:「闻之前论曰:『治世之音安以乐,亡国之音哀以思。
』夫治乱在政,而音声应之;故哀思之情,表于金石;安乐之象,形于管弦也。
又仲尼闻韶,识虞舜之德;季札听弦,知众国之风。
斯已然之事,先贤所不疑也。 -
46.《哀江南赋序》 南北朝·庾信
粤以戊辰之年,建亥之月,大盗移国,金陵瓦解。
余乃窜身荒谷,公私涂炭。
华阳奔命,有去无归。
中兴道销,穷于甲戌。 -
47.《七哀诗三首·其二》 魏晋·王粲
荆蛮非我乡,何为久滞淫。
方舟泝大江,日暮愁我心。
山冈有余映,岩阿增重阴。
狐狸驰赴穴,飞鸟翔故林。 -
48.《哀国子黄助教》 宋·梅尧臣
儒者务欲博,诵说穷各秋。
衣裙未及解,含珠以见求。
闽称黄夫子,常恐学不流。
有徒如浮萍,匝匝围刳舟。 -
49.《哀马》 宋·梅尧臣
瘠彼单于马,赠我信都侯。
信都恶顽恶,不使服车輈。
我从南土归,涉河假扁舟。
将趋未央朝,无乘谁可求。 -
50.《书哀》 唐·梅尧臣
天既丧我妻,又复丧我子!
两眼虽未枯,片心将欲死。
雨落入地中,珠沉入海底。
赴海可见珠,掘地可见水。
唯人归泉下,万古知已矣!
拊膺当问谁,憔悴鉴中鬼。 -
51.《哀郢二首》 宋·陆游
远接商周祚最长,北盟齐晋势争强。
章华歌舞终萧瑟,云梦风烟旧莽苍。
草合故宫惟雁起,盗穿荒冢有狐藏。
离骚未尽灵均恨,志士千秋泪满裳。 -
52.《哀范君三章》 近代·鲁迅
风雨飘摇日,余怀范爱农。
华颠萎寥落,白眼看鸡虫。
世味秋荼苦,人间直道穷。
奈何三月别,竟尔失畸躬。 -
53.《为江南死国难者志哀》 当代·周恩来
千古奇冤,江南一叶。
同室操戈,相煎何急? -
54.《哀刘将军》 宋·郑思肖
万重围裹力脱氛,匹马勤王志不分。
既抱忠贞仇敌国,莫於成改议将军。
身前名照江南月,地下心衔塞北云。
为痛英雄并消没,托诗为史笔传闻。 -
55.《七哀诗》 魏晋·阮瑀
丁年难再遇。
富贵不重来。
良时忽一过。
身体为土灰。 -
56.《大哀洲》 宋·毕田
玉辇南巡去不还,翠娥望断楚云间。
波寒剩寫哀弦怨,露冷偏滋泪篠斑。
一水盈盈伤远目,九峰(左山右双)(左山右双)惨愁颜。
荒洲千古凄凉地,半掩空祠向暮山。 -
57.《哀江南诗五叠秋兴韵八章》 清·姚燮
飓风卷纛七星斜,白发元戎误岁华。
隘岸射潮无劲弩,高天贯月有枯槎。
募军可按冯唐籍,解阵空吹越石笳。
最惜吴淞春水弱,晚红漂尽细林花。 -
58.《哀友人》 宋·刘翰
案成歌舞小春娇,何事君随草木雕。
从此巴江江上月,有人和泪独吹箫。 -
59.《袁姬哀辞》 宋·柳开
彼美袁姬兮,柔芳懿懿。
瑶沈蕣瘁兮,追惟弗洎。
阴质弱卑兮,资阳望贵。
寿康攸遂兮,夭愆所利。 -
60.《苏子瞻哀辞》 宋·张舜民
石与人俱贬,人亡石尚存。
却怜坚重质,不减浪花痕。
满酌中山酒,重添丈八盆。
公兮不归北,万里一招魂。