-
21.《半生行》 明·郑琰
刺促复刺促,哀歌不成曲。
试听征人歌一声,切切乌乌泪相续。
吾祖卜地三山麓,世业繁华称鼎族。
七叶盛文儒,八代承章服。 -
22.《述德上太原严尚书绶(一作王尚书,无绶字)》 唐·鲍溶
帝命河岳神,降灵翼轩辕。
天王委管籥,开闭秦北门。
顶戴日月光,口宣雨露言。
甲马不及汗,天骄自亡魂。 -
23.《哀孙炎》 明·夏煜
垂老戎马间,相知复何有。
幼与孙炎交,于今俱白首。
炎也雅好诗,落魄惟耽酒。
醉中有神助,不放持杯手。 -
24.《和马浩澜游西湖诗》 明·苏小小
此地曾经歌舞来,风流回首即尘埃。
王孙芳草为谁绿,寒食梨花无主开。
郎去排云叫阊阖,妾今行雨在阳台。
衷情诉与辽东鹤,松柏西陵正可哀。 -
25.《赠章默(并叙)》 宋·苏轼
章默居士,字志明。
生公侯家,才性高爽,弃家求道,不蓄妻子,与世无累,而父母与兄之丧,贫不能举,以是眷眷世间,不能无求于人。
余深哀其志,既有以少助之,又取其言为诗以赠其行,庶几有哀之者。
章子亲未葬,余生抱羸疾。 -
26.《酬王檐叔奉使江南访茶法利害见寄》 宋·王安石
余闻古之人,措法贻厥後。
命官惟贤材,职事又留狃。
止能权轻重,王府则多有。
岂尝搉其子,而为民父母。 -
27.《五哀诗故尚书兵部侍郎琅琊王公》 宋·王禹偁
琅琊名父子,少孤起徒步。
贽谒桑魏公,藻监非易与。
抚顶久叹惜,王杨许为伍。
诸侯取为官,佐幕大名府。 -
28.《哀老妇》 宋·李覯
里中一老妇,行行啼路隅。
自悼未亡人,暮年从二夫。
寡时十八九,嫁时六十余。
昔日遗腹儿,今兹垂白鬓。 -
29.《七德舞-美拨乱,陈王业也》 唐·白居易
七德舞,七德歌,传自武德至元和。
元和小臣白居易,观舞听歌知乐意,乐终稽首陈其事。
太宗十八举义兵, -
30.《题晋王大令保母帖》 宋·汤炳龙
曹娥洛神遍堪舆,保母后出争澜趋。
一时耳目喜新毕,九原谁复哀意如。
世人重艺不重义,每以好奇夸好事。
集古金石半丰碑,逝者似为书者累。 -
31.《水龙吟 去岁秋至今年春,凡七月不,有终风》 元·王恽
月九日雨,虽以小言随妥朱校去随妥二字疑有误而释,三日方霁。
向来焦枯一洗而润,且又在清明节前。
尝念一旱所繁甚重,诗,哿矣富人,哀此独。
然众安,我乃能安,不然,虽屋润者其可能独安乎。 -
32.《普庵家宝》 宋·释印肃
普庵家宝,不著寻讨。
迷时不见,在处烦恼。
悟时无相,如日杲杲。
取舍不得,自然恰好。 -
33.《读许右丞所作陈少阳谏议哀词》 宋·刘鄂
并州更作桑乾客,道逢舍者来争席。
掀髯对座有钜人,开口剧谈如旧识。
试问客子从何方,兴言扼腕微有伤。
吾祖昔遑卹纬计,屡以真论干君王。 -
34.《送黄师是赴两浙宪》 宋·苏轼
世久无此士,我晚得王孙。
宁非叔度家,岂出次公门。
白首沉下吏,绿衣有公言。
哀哉吴越人,久为江湖吞。 -
35.《次韵王定国谢韩子华过饮》 宋·苏轼
楚有孙叔敖,长城隐千里。
哀哉练裙子,负薪蹑破履。
岂无故交亲,逝去如覆水。
不如老优孟,谈笑托谐美。 -
36.《梅村野人家小憩》 宋·陆游
正遣清诗觅菊栽,穿云涉水又寻梅。
万牛不挽新愁去,一鸟还惊午梦回。
老媿逢人说幽愤,穷能随事学低摧。
江边漂母何为者?无食王孙未易哀。 -
37.《赠太师中书令王公挽辞二首》 宋·苏颂
汾曲名家相国孙,翊登枢铉继承恩。
旂章礼秩连三府,彝鼎功名载一门。
棺歛袞衣哀册异,路驱班剑葬仪存。
清规素履知无晦,金刻雄文贲九原。 -
38.《阿房宫赋》 唐·杜牧
六王毕,四海一,蜀山兀,阿房出。
覆压三百余里,隔离天日。
骊山北构而西折,直走咸阳。
二川溶溶,流入宫墙。 -
39.《运命论》 魏晋·李康
夫治乱,运也;穷达,命也;贵贱,时也。
故运之将隆,必生圣明之君。
圣明之君,必有忠贤之臣。
其所以相遇也,不求而自合;其所以相亲也,不介而自亲。 -
40.《治安策》 两汉·贾谊
臣窃惟事势,可为痛哭者一,可为流涕者二,可为长太息者六,若其它背理而伤道者,难遍以疏举。
进言者皆曰天下已安已治矣,臣独以为未也。
曰安且治者,非愚则谀,皆非事实知治乱之体者也。
夫抱火厝之积薪之下而寝其上,火未及燃,因谓之安,方今之势,何以异此!本末舛逆,首尾衡决,国制抢攘,非甚有纪,胡可谓治!陛下何不一令臣得熟数之于前,因陈治安之策,试详择焉!夫射猎之娱,与安危之机孰急?使为治劳智虑,苦身体,乏钟鼓之乐,勿为可也。