-
1.《在狱咏蝉并序》 唐·骆宾王
余禁所禁垣西,是法厅事也,有古槐数珠焉。
虽生意可知,同殷仲文之古树,而听讼斯在,即周召伯之甘棠。
每至夕照低阴,秋蝉疏引,发声幽息,有切尝闻。
岂人心异于曩时,将虫响悲于前听。 -
2.《始闻夏蝉》 唐·韦应物
徂夏暑未晏,蝉鸣景已曛。
一听知何处,高树但侵云。
响悲遇衰齿,节谢属离群。
还忆郊园日,独向涧中闻。 -
3.《念奴娇(陪张子公登览辉亭)》 宋·毛幵
层栏飞栋,压孤城临瞰,并吞空阔。
千古吴京佳丽地,一览江山奇绝。
天际归舟,云中行树,鹭点汀洲雪。
三山无际,眇然相望溟渤。 -
4.《五言二首》 宋·王淹
钟鼎山林事,都庐一梦中。
观音门里去,叶叶响悲风。 -
5.《拟古》 宋·赵处澹
今日宴良会,微风动波心。
逸响悲秦筝,仁声和舜琴。
古人为此曲,寓意良以深。
何当共欢乐,长啸溪之阴。 -
6.《旅兴(四十首)》 明·刘基
秋高潦水涸,旻天亦凄清。
枯箨响悲音,羁虫振余声。
曀曀落日晖,惨惨游子情。
风林无定枝,驰车鲜安旌。
自愧匪贤达,默默嗟其生。
¤ -
7.《雨余闻蝉》 明·张羽
村园夏雨歇,众绿阴已成。
高斋掩昼寂,新蝉今始鸣。
嘈嘈断更续,嘒嘒远还轻。
响悲逐凉吹,欢谢引离情。
属耳念已集,感物襟易盈。
烦聒方自此,稍待秋林清。 -
8.《宣州九日闻崔四侍御与宇文太守游敬亭余时登响山不同此赏醉后寄崔侍御》 唐·李白
九日茱萸熟,插鬓伤早白。
登高望山海,满目悲古昔。
远访投沙人,因为逃名客。
故交竟谁在,独有崔亭伯。 -
9.《悲湘灵》 唐·鲍溶
山上凉云收,日斜川风止。
娥皇五十弦,秋深汉江水。
初因无象外,牵感百忧里。
霜露结瑶华,烟波劳玉指。 -
10.《九章之九 悲回风》 先秦·屈原
悲回风之摇蕙兮,心冤结而内伤;
物有微而陨性兮,声有隐而先倡。
夫何彭咸之造思兮,暨志介而不忘;
万变其情岂可盖兮,孰虚伪之可长?