-
61.《剑联句》 宋·滕宗谅
圣人作神兵,以定天下厄。
蚩忧发灵机,干将构雄绩。
橐籥天地开,炉治阴阳闢。
南帝输火精,古皇降金液。 -
62.《来燕堂联句》 宋·韩绛
贤侯谢郡归,从游乐吾党。
林泉富余地,卜筑疏陈莽。
是时春正中,来燕音下上。
若贺大夏成,喜留众宾赏。 -
63.《同朱山长游江郎》 宋·柴元彪
屭赑开天风,三峰互参峙。
一如植躬圭,两峰拱而侍。
削玉石为笔,书空云作纸。
岚光动九天,翠色照千里。 -
64.《擬古》 宋·田锡
峄阳生孤桐,擢干八尺高。
风雨萌枝叶,鸾皇栖羽毛。
天质自含响,众木非其曹。
斲为绿绮琴,古人贞金刀。 -
65.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
66.《常熟致道观七星桧》 明·黄云
琴川古迹得纵观,七桧象斗罗仙坛。
真人手植自梁代,燧人之火不及钻。
成形成象两昭应,斟酌元气其无端。
阴敷古殿覆玉座,星宫瞻天肃圣颜。 -
67.《和王教暮春出游》 宋·戴埴
矫矫雪霜心。
孤贞受命独。
留滞染缁尘,垢面不靧沐。
背城借一战,填堑轮前渎。 -
68.《题巫山瞻华亭》 宋·邓谏从
崚赠玉削三千丈,翠泼岚光冷相向。
风含太古云气长,变化溟濛纷万象。
阴晴一日肯四时,天籁壑深虚自响。
神山娟妙擢群参,锦绣铺张献奇状。 -
69.《题茅山胡道士琴月卷》 宋·江宾王
皎皎松上月,泠泠手中琴。
一弹飒灵飚,再弹驱层阴。
铿然发清响,窅皛延余音。
流光复徘徊,空林转萧森。 -
70.《泛若耶溪》 宋·释行肇
霁雨牵野情,孤舟遂兹赏。
积水连远空,落日垂万象。
岸回云独随,山转泉更响。
望望极寒源,由言放轻桨。 -
71.《李暮吹笛歌》 宋·四锡
洛阳少年称李暮,众推横笛多功夫。
当时教坊第一部,算得比衣皆不如。
天津杨柳笼桥绿,胧月澹烟何处宿。
不怕金吾禁夜严,偷得新翻禁中曲。 -
72.《游南山》 宋·汪任
浈阳富佳致,无以过南山。
山高雄地理,万丈亲云端。
攀援临绝顶,气象非尘寰。
神存古庙貌,台敞旧轩栏。 -
73.《湖山纪游》 宋·王执礼
吴山东南秀,葱郁盘帝城。
西湖据其趾,御气通波心。
余膏被草木,蔚眼皆欣荣。
□晨天宇穆,惠风汎初晴。 -
74.《璜源宗人珏寿庆楼》 宋·吴浩
吾宗培世德,盛事褒一门。
仰颜有寿母,挽目见子孙。
平生青云器,威凤宜孤鶱。
脱然舍荣爵,回车息深村。 -
75.《泛照湖游天章二首》 宋·吴奎
愁霖不肯已,阴结弥二旬。
吾游欲及时,秉烛出城门。
泛泛一画舫,密坐环亲宾。
爽气忽侵袂,重云稍逡巡。 -
76.《闲居杂兴十首》 宋·薛嵎
秋虫随响灭,振羽不知疲。
譬彼附炎士,宁思失势时。
垂竿动天象,煊策茹商芝。
投分谅非浅,翻然弗可追。 -
77.《龙云寺次罗竦韵》 宋·杨寅
路转羊肠望眼舒,篮舆更入道人居。
千林黄叶新霜后,四面青山夕照余。
幽梦乍惊鱼鼓响,小诗闲向竹窗书。
炉烟茗碗匆匆话,已觉人间万象虚。 -
78.《金精歌》 宋·曾原
玄龙卷雨翻东溟,万华变灭如轻尘。
雹拳破瓦万甲疾,只恐天地今无春。
东来一马当轩下,云叶眵剥天痕青。
云开衡岳韩子到,此事恍惚今难凭。 -
79.《游钟阜呈同集诸公》 宋·张祁
晓出白下门,东山耸孱颜。
脱身廛市中,办此一日闲。
西风忽凛冽,秋容著坚顽。
烟树小摇落,寒云起斓斑。 -
80.《囊山寺》 宋·赵汝譡
松门包土囊,石径驻尘鞅。
征途悄愁辛,意豁金利爽。
鼓钟殷林际,堂殿爽磴上。
有亭依后罔,极眺一何郎。