-
1.《琴曲歌辞·乌夜啼引》 唐·张籍
秦乌啼哑哑,夜啼长安吏人家。
吏人得罪囚在狱,倾家卖产将自赎。
少妇起听夜啼乌,知是官家有赦书。 -
2.《乌夜啼引》 唐·张籍
秦乌啼哑哑,夜啼长安吏人家。
吏人得罪囚在狱,倾家卖产将自赎。
少妇起听夜啼乌,知是官家有赦书。 -
3.《勉爱行二首送小季之庐山》 唐·李贺
洛郊无俎豆,弊厩惭老马。
小雁过炉峰,影落楚水下。
长船倚云泊,石镜秋凉夜。
岂解有乡情,弄月聊呜哑。 -
4.《慈乌夜啼》 唐·白居易
慈乌失其母,哑哑吐哀音。
昼夜不飞去,经年守故林。
夜夜夜半啼,闻者为沾襟。
声中如告诉,未尽反哺心。 -
5.《官舍》 唐·白居易
高树换新叶,阴阴覆地隅。
何言太守宅,有似幽人居。
太守卧其下,闲慵两有馀。
起尝一瓯茗,行读一卷书。 -
6.《念金銮子二首》 唐·白居易
衰病四十身,娇痴三岁女。
非男犹胜无,慰情时一抚。
一朝舍我去,魂影无处所。
况念夭札时,呕哑初学语。 -
7.《蚊对》 明·方孝孺
天台生困暑,夜卧絺帷中,童子持翣飏于前,适甚就睡。
久之,童子亦睡,投翣倚床,其音如雷。
生惊寤,以为风雨且至也。
抱膝而坐,俄而耳旁闻有飞鸣声,如歌如诉,如怨如慕,拂肱刺肉,扑股面。 -
8.《中秋咏怀借杜子美秋日述怀一百韵和寄柳州假鸣桑先生》 明·徐威
异乡青嶂外,故里白云边。
北极悬双眼,中秋度四年。
灯前横一剑,江浒宿孤船。
玉露漙漙忌,金波炯炯然。 -
9.《竹浦渔归》 宋·石汝砺
钓罢收纶日既残,扁舟一叶解登湾。
长歌欸乃乘风去,鸣橹咿哑趁月还。
翡翠跃飞红蓼内,鸳鸯惊起白苹间。
奔驰马足车尘者,回首烟波羡尔閒。 -
10.《楸子树》 明·郭登
窗前新栽楸子树,去岁移自东君家。
根深土冻重莫致,挽以两犍载一车。
方经旬日即蓓蕾,秋深结子如丹砂。
人言此特余气耳,来岁未必能芬葩。 -
11.《乌夜啼·石头城上乌》 明·郭奎
石头城上乌,遥夜鸣相呼。
紫清道士有两树,乌啼不离树高处。
千声哑哑复万声,中堂酒阑梦未成。
呼童把烛起开户,照树惟恐邻人惊。 -
12.《独漉篇(有序)》 明·何白
为武义王世名而作也。
世名父为族叔所杀,母念世名稚,匿不发。
叔岁给米菽以偿,母子相对泣业,弗食。
及世名长,为庠生,娶妇,举一子。 -
13.《睡起偶作简无修兄弟》 明·黄辉
返照带微润,天似欲雨者。
轻阴灭遥翠,月已下弦也。
今日送行客,谈笑集兰若。
离怀冷游兴,去住空残斝。 -
14.《唐嘉会妻》 明·吴鼎芳
凤皇失其侣,三年独彷徨。
岂无云中鹤,矫矫非所当。
所居谷水西,乃在淀水阳。
杨氏有好女,小字曰云芳。 -
15.《夜游曲》 明·袁宗
青天云去如平湖,银河界空月明孤。
百花飘香柳垂影,千金一刻谁能沽。
危城移更起琼箭,华屋向月开铜铺。
青丝绾结白玉壶,酒倾凿落金芙蕖。 -
16.《辨道歌》 宋·苏轼
北方正气名祛邪,东郊西应归中华。
离南为室坎为家,先凝白雪生黄芽。
黄河流驾紫河车,水精池产红莲花。
赤龙腾霄惊盘蛇,奼女含笑婴儿呀。 -
17.《司马君实独乐园》 宋·苏轼
青山在屋上,流水在屋下。
中有五亩园,花竹秀而野。
花香袭杖屦,竹色侵盏斝。
樽酒乐余春,棋局消长夏。 -
18.《啼鸟》 宋·欧阳修
穷山候至阳气生,百物如与时节争。
官居荒凉草树密,撩乱红紫开繁英。
花深叶暗耀朝日,日暖众鸟皆嘤鸣。
鸟言我岂解尔意,绵蛮但爱声可听。 -
19.《鬼车》 宋·欧阳修
嘉佑六年秋,九月二十有八日,天愁无光月不出。
浮云蔽天众星没,举手向空如抹漆。 -
20.《书窜》 宋·梅尧臣
皇佑辛卯冬,十月十九日。
御史唐子方,危言初造膝。
曰朝有巨奸,臣介所愤嫉。
愿条一二事,臣职非妄率。