-
21.《定惠颙师为余竹下开啸轩》 宋·苏轼
啼鴂催天明,喧喧相诋谯。
暗蛩泣夜永,唧唧自相吊。
饮风蝉至洁,长吟不改调。
食土蚓无肠,亦自终夕叫。 -
22.《定惠院顒师为余竹下开啸轩》 宋·苏轼
啼鴃催天明,喧喧相诋谯。
暗蛩泣夜永,唧唧自相吊。
饮风蝉至洁,长吟不改调。
食土蚓无肠,亦自终夕叫。 -
23.《和王定国》 宋·苏轼
离歌添唧唧,古曲拟行行。
不作相随燕,空吟久住莺。
瞢腾君上马,寂寞我回城。
明日东门外,空舟独自横。 -
24.《古乐府白紵四时歌》 宋·黄庭坚
络纬惊秋鸣唧唧,美人停灯中夜织。
回文中有白头吟,人生难得相知心。
少年志愿不成就,故年主人且恩旧。
及河之清八月来,斗酒聊为社公寿。 -
25.《再和答张仲谋陈纯益兄弟》 宋·黄庭坚
渡江羁宦襄江北,红尘染尽春衫色。
春畲辍耕草苒苒,瘦妻病余废组织。
官仓得粟何常饱,清夜饥肠吟唧唧。
西风吹梦到故乡,千里关山云水白。 -
26.《病起十首》 宋·刘克庄
酒户诗坛聊尔耳,也吟唧唧醉陶陶。
鲸鱼翡翠兼群体,蜾蠃螟蛉视二豪。
京洛饮徒烦借问,江湖社友谬推高。
可怜小杜醺酣者,浪许诗人仆命骚。 -
27.《和子瞻记梦二首》 宋·苏辙
兄従南山来,梦我南山下。
探怀出诗卷,卷卷盈君把。
诗词古人似,弟则吾弟也。
相与千里隔,安得千里马。 -
28.《和子瞻记梦二首》 宋·苏辙
蟋蟀感秋气,夜吟抱菊根。
霜降菊丛折,寸根安可存。
耿耿荒苗下,唧唧空自论。
不敢学蝴蝶,菊尽两翅翻。
虫冻不绝口,菊死不绝芬。
志士岂弃友,列女无两婚。 -
29.《夜饮彦博家归而作此》 宋·李流谦
故人留饮归夜深,铜瓶唧唧虫微吟。
一灯犹照读书眼,半纸忽生怀古心。
亦知所贵何必用,鱼目骊珠自轻重。
人间蚁穴小差珠,等是一场閒睡梦。 -
30.《早凉》 宋·章甫
江头雨过凉风早,落叶纷纷费人扫。
钩帘日暮无所为,把酒悠然送归鸟。
佳人可望不可亲,草根唧唧秋虫吟。
家本江南客江北,须发新添数茎白。 -
31.《山诘石室清坐》 宋·邓深
时登大石楼,雅爱小石室。
欠伸欲打头,星卧可舒膝。
明洁意自宽,深沉境逾寂。
藏春绝严风,生秋无畏日。 -
32.《{上艹中大下虫}》 宋·朱继芳
一{上艹中大下虫}何唧唧,吟落儿童心。
只在竹篱外,篝灯无处寻。 -
33.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
34.《江南秋怀寄华阳山人》 唐·陆龟蒙
栉发凉天曙,含毫故国情。
归心一夜极,病体九秋轻。
忽起襜褕咏,因悲络纬鸣。
逢山即堪隐,何路可图荣。 -
35.《梦蝗》 宋·王令
至和改元之一年,有蝗不知自何来。
朝飞蔽天不见日,若以万布筛尘灰。
暮行啮地赤千顷,积叠数尺交相埋。
树皮竹颠尽剥枯,况又草谷之根荄。 -
36.《张持荷示诗编次韵一篇为谢》 宋·喻良能
先唐诗道昌,万象绕吟笔。
长吉穷嶮怪,奚囊销永日。
一洗齐梁陋,古澹见摩诘。
诘斋妙入神,二者无一失。