-
1.《与元九书》 唐·白居易
月日,居易白。
微之足下:自足下谪江陵至于今,凡枉赠答诗仅百篇。
每诗来,或辱序,或辱书,冠于卷首,皆所以陈古今歌诗之义,且自叙为文因缘,与年月之远近也。
仆既受足下诗,又谕足下此意,常欲承答来旨,粗论歌诗大端,并自述为文之意,总为一书,致足下前。 -
2.《乐语》 宋·王义山
◎寿崇节致语隆兴府
万年介寿,星辰拱文母之尊;四海蒙恩,雨露宠周臣之宴。
颂声交作,协气横流。
与天同心,为民立命。 -
3.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
4.《剑舞》 宋·史浩
声之融曳,思舞态之飘飖。
爰有仙童,能开宝匣。
佩干将莫邪之利器,擅龙泉秋水之嘉名。
鼓三尺之莹莹,云间闪电;横七星之凉凉,掌上生风。 -
5.《宫词百首》 唐·和凝
紫燎光销大驾归,御楼初见赭黄衣。
千声鼓定将宣赦,竿上金鸡翅欲飞。
北阙晴分五凤楼,嵩山秀色护神州。
洛河自契千年运,更拟波中出九畴。 -
6.《比红儿诗》 唐·罗虬
姓字看侵尺五天,芳菲占断百花鲜。
马嵬好笑当时事,虚赚明皇幸蜀川。
金谷园中花正繁,坠楼从道感深恩。
齐奴却是来东市,不为红儿死更冤。 -
7.《酬翰林白学士代书一百韵(此后江陵时作)》 唐·元稹
昔岁俱充赋,同年遇有司。
八人称迥拔,两郡滥相知。
逸骥初翻步,鞲鹰暂脱羁。
远途忧地窄,高视觉天卑。 -
8.《寄荆娘写真》 唐·李涉
章华台南莎草齐,长河柳色连金堤。
青楼曈曨曙光蚤,梨花满巷莺新啼。
章台玉颜年十六,小来能唱西梁曲。 -
9.《答韩三子华韩五持国韩六玉汝见赠述诗》 宋·梅尧臣
圣人於诗言,曾否专其中。
因事有所激,因物兴以通。
自下而磨上,是之谓国风。
雅章及颂篇,刺美亦道同。 -
10.《二鬼》 明·刘基
忆昔盘古初开天地时,以土为肉石为骨,水为血脉天为皮
,昆仑为头颅,江海为胃肠,蒿岳为背膂,其外四岳为四
肢。
四肢百体咸定位,乃以日月为两眼,循环照烛三百六十骨 -
11.《与胡祠部游法华山》 宋·苏轼
波湖欲尽山为界,始见寒泉落高派。
道人未放泉出山,曲折虚堂泻清快。
使君年老尚儿戏,绿棹红船舞澎湃。
一笑翻杯水溅裙,余欢濯足波生隘。 -
12.《可举长老退休于西山庵赋西山好以送之》 宋·陈著
西山好,西山好,天开画阁胜蓬岛。
千峰尽头地脉舒,万顷如掌湖光抱。