-
1.《应天长(夷则商吴门元夕)》 宋·吴文英
丽花斗靥,清麝溅尘,春声遍满芳陌。
竟路障空云幕,冰壶浸霞色。
芙容镜,词赋客。
竞绣笔、醉嫌天窄。 -
2.《丁香结·夷则商秋日海棠》 宋·吴文英
香袅红霏,影高银烛,曾纵夜游浓醉。
正锦温琼腻。
被燕踏、暖雪惊翻庭砌。
马嘶人散后,秋风换、故园梦里。 -
3.《浪淘沙慢(夷则商赋李尚书山园)》 宋·吴文英
梦仙到、吹笙路杳,度巘云滑。
溪谷冰绡未裂。
金铺昼锁乍掣。
见竹静、梅深春海阔。 -
4.《玉胡蝶(夷则商)》 宋·吴文英
角断签鸣疏点,倦萤透隙,低弄书光。
一寸悲秋,生动万种凄凉。
旧衫染、唾凝花碧,别泪想、妆洗蜂黄。
楚魂伤。 -
5.《醉蓬莱·夷则商七夕和方南山》 宋·吴文英
望碧天书断,宝枕香留,泪痕盈袖。
谁识秋娘,比行云纤瘦。
象尺熏炉,翠针金缕,记倚床同绣。
月亸琼梳,冰销粉汗,南花熏透。 -
6.《三姝媚(夷则商)》 宋·吴文英
吹笙池上道。
为王孙重来,旋生芳草。
水石清寒,过半春犹自,燕沈莺悄。
稚柳阑干,晴荡漾、禁烟残照。 -
7.《龙山会(夷则商昆陪陵幕府诸名胜载酒双清赏芙蓉)》 宋·吴文英
石径幽云冷,步障深深,艳锦青红亚。
小桥和梦过,仙佩杳、烟水茫茫城下。
何处不秋阴,问谁借、东风艳冶。
最娇娆,愁侵醉颊,泪绡红洒。 -
8.《夷则商国香慢(赋子固凌波图)》 宋·周密
玉润金明。
记曲屏小几,翦叶移根。
经年汜人重见,瘦影娉婷。
雨带风襟零乱,步云冷、鹅筦吹春。