-
1.《诗》 唐·拾得
诸佛留藏经,只为人难化。
不唯贤与愚,个个心构架。
造业大如山,岂解怀忧怕。
那肯细寻思,日夜怀奸诈。 -
2.《秋夜听严绅巴童唱竹枝歌》 唐·刘商
巴人远从荆山客,回首荆山楚云隔。
思归夜唱竹枝歌,庭槐叶落秋风多。
曲中历历叙乡土,乡思绵绵楚词古。 -
3.《莺啼序·荷和赵修全韵》 宋·吴文英
横塘棹穿艳锦,引鸳鸯弄水。
断霞晚、笑折花归,绀纱低护灯蕊。
润玉瘦,冰轻倦浴,斜拖凤股盘云坠。
听银床,声细梧桐,渐搅凉思。 -
4.《莺啼序·重过金陵》 宋·汪元量
金陵故都最好,有朱楼迢递。
嗟倦客、又此凭高,槛外已少佳致。
更落尽梨花,飞尽杨花,春也成憔悴。
问青山、三国英雄,六朝奇伟。 -
5.《一剪梅·唱到阳关第四声》 宋·刘仙伦
唱到阳关第四声。
香带轻分。
罗带轻分。
杏花时节雨纷纷。
山绕孤村。
水绕孤村。
更没心情共酒尊。
春衫香满,空有啼痕。
一般离思两销魂。
马上黄昏。
楼上黄昏。 -
6.《莺啼序(有感)》 宋·赵文
秋风又吹华发,怪流光暗度,最可恨、木落山空,故国芳草何处。
看前古、兴亡堕泪,谁知历历今如古。
听吴儿唱彻,庭花又翻新谱。
肠断江南,庚信最苦,有何人共赋。 -
7.《莺啼序(有感)》 宋·赵文
秋风又吹华发,怪流光暗度,最可恨、木落山空,故国芳草何处。
看前古、兴亡堕泪,谁知历历今如古。
听吴儿唱彻,庭花又翻新谱。
肠断江南,庚信最苦,有何人共赋。 -
8.《鹧鸪天 咏赵真真杨玉娥唱双渐诸宫调 青楼集》 元·杨立斋
烟柳风花锦作园。
霜芽露叶玉装船。
谁知皓齿纤腰会,只在轻衫短帽边。
啼玉靥,咽冰弦。
五牛身去更无传。
词人老笔佳人口,再唤春风在眼 -
9.《墙外卖药者九年无一日不过,吟唱之声甚适·》 宋·范成大
十日啼号责望深,宁容安稳坐毡针。
长鸣大咤欺风雪,不是甘心是苦心 -
10.《品令 清明夜,梦酒间唱田不伐映竹园啼鸟乐》 元·元好问
西斋向晓。
窗影动、人声悄。
梦中行处,数枝临水,幽花相照。
把酒长歌,犹记竹间啼鸟。
风流易老。
更常被、闲愁恼。
年年春事,大都探得,欢游多少。
一夜狂风,又是海棠过了。 -
11.《见诸公唱和暮春诗轴次韵作九首》 宋·晁说之
叹惜芳菲尽,香腮越女红。
帘垂啼鸟散,镱掩舞鸾空。
梅豆娇含雨,莼丝懒倚风。
高歌君辈在,老子柰途穷。 -
12.《莺啼序》 宋·吴文英
横塘棹穿艳锦,引鸳鸯弄水。
断霞晚、笑折花归,绀纱低护灯蕊。
润玉瘦、冰轻倦浴,斜拖凤股盘云坠。
听银床声细。 -
13.《张君明昆仲袖唱和诗见过》 宋·章甫
村东主客群飞鸿,月明霜重声摩空。
村西老人如瘦马,伏枥倦嘶天北风。
村东村西无百步,杖履相寻还有数。
儿啼妻病不出门,羞见梅花无好句。 -
14.《相和歌辞·置酒行》 唐·陆龟蒙
落尘花片排香痕,阑珊醉露栖愁魂。
洞庭波色惜不得,东风领入黄金尊。
千筠掷毫春谱大,碧舞红啼相唱和。
安知寂寞西海头,青pF未垂孤凤饿。 -
15.《竹枝词·瞿塘峡口水烟低》 唐·白居易
瞿塘峡口冷烟低,白帝城头月向西。
唱到竹枝声咽处,寒猿晴鸟一时啼。
竹枝苦怨怨何人,夜静山空歇又闻。
蛮儿巴女齐声唱,愁杀江楼病使君。 -
16.《杂曲歌辞·杨柳枝》 唐·白居易
六么水调家家唱,白雪梅花处处吹。
古歌旧曲君休听,听取新翻杨柳枝。
陶令门前四五树,亚夫营里百千条。
何似东都正二月,黄金枝映洛阳桥。 -
17.《杂曲歌辞·十二月乐辞·九月》 唐·李贺
离宫散萤天似水,竹黄池冷芙蓉死。
月缀金铺光脉脉,凉苑虚庭空澹白。
霜花飞飞风草草,翠锦斓斑满层道。
鸡人罢唱晓珑璁,鸦啼金井下疏桐。 -
18.《杂歌谣辞·李夫人歌》 唐·李贺
紫皇宫殿重重开,夫人飞入琼瑶台。
绿香绣帐何时歇,青云无光宫水咽。
翩联桂花坠秋月,孤鸾惊啼商丝发。
红璧阑珊悬佩当,歌台小妓遥相望。
玉蟾滴水鸡人唱,露华兰叶参差光。 -
19.《畴昔篇》 唐·骆宾王
少年重英侠,弱岁贱衣冠。
既托寰中赏,方承膝下欢。
遨游灞水曲,风月洛城端。
且知无玉馔,谁肯逐金丸。 -
20.《悲陈陶》 唐·杜甫
孟冬十郡良家子,血作陈陶泽中水。
野旷天清无战声,四万义军同日死。
群胡归来血洗箭,仍唱胡歌饮都市。
都人回面向北啼,日夜更望官军至。