-
1.《观仲灵久雨诗且道余与公济吟从之意辄次韵奉》 宋·强至
吟思那知岁月新,初莺啼雨早经旬。
娟娟野竹通寒水,洗洗江梅冷照人。
鹫岭并游劳梦寐,虎溪一笑尚参辰。
千金褒字形篇尾,迹未相同意已亲。 -
2.《夜雨》 明·郑希良
九嶷嵯峨楚云碧,鹧鸪啼雨湘江夕。
寒声浙沥何凄凄,竹间哀泪悬余滴。
楚些为招帝子魂,月恨风愁天亦泣。
孤帆一夜滞未归,远客萧萧生白发。 -
3.《风流子·黄钟商芍药》 宋·吴文英
金谷已空尘。
薰风祝攥舞低鸾翅,绛笼蜜炬,绿映龙盆。
窈窕绣窗人睡起,临砌脉无言。
慵整堕鬟,怨时迟暮,可怜憔悴,啼雨黄昏。 -
4.《临江仙(闲居感旧)》 宋·刘辰翁
昔走都门终夜雨,明朝泥淖堪惊。
疏疏点点忽鸡鸣。
数峰青似染,快活早来晴。
十五年间春梦断,乱山寒食清明。
无人挑菜踏青行。
青鸠啼雨外,闲听寺中声。 -
5.《酬窦校书二十韵(次本韵)》 唐·元稹
鸥鹭元相得,杯觞每共传。
芳游春烂熳,晴望月团圆。
调笑风流剧,论文属对全。
赏花珠并缀,看雪璧常连。 -
6.《水楼感事》 唐·吴商浩
高柳螀啼雨后秋,年光空感泪如流。
满湖菱荇东归晚,闲倚南轩尽日愁。 -
7.《送人往长沙》 唐·齐己
荆门归路指湖南,千里风帆兴可谙。
好听鹧鸪啼雨处,木兰舟晚泊春潭。 -
8.《木兰花慢(施芸隐随绣节过浙东,作词留别,用其韵以饯)》 宋·吴文英
几临流送远,渐荒落、旧邮亭。
念西子初来,当时望眼,啼雨难晴。
娉婷。
素红共载,到越吟、翻调倚吴声。 -
9.《大涤洞》 宋·洪师中
捣药禽啼雨后山,千岩万谷锁苍寒。
一溪春水高三尺,书画船中更好看。
九曲青山一曲溪,仙人住处自春迟。
笋舆切莫匆匆返,要作春行卷里诗。 -
10.《湖口夜泊闻雁》 明·梁有誉
北风夜泊芦花渚,蓬底青灯雁啼雨。
水宿云翻路几千,更阑月落知何处。
风澒尘洞谁非客,怜汝南飞霜霰隔。
哀鸣却似畏缯缴,塌翅胡能传尺帛。
岭树重重是故乡,故园诸弟日相望。
寒宵听汝应欹枕,两地相思魂梦长。