-
1.《正月闺情》 唐·袁晖
正月金闺里,微风绣户间。
晓魂怜别梦,春思逼啼颜。
绕砌梅堪折,当轩树未攀。
岁华庭北上,何日度阳关。 -
2.《相和歌辞·乌夜啼》 唐·张祜
忽忽南飞返,危弦共怨凄。
暗霜移树宿,残夜绕枝啼。
咽绝声重叙,愔淫思乍迷。
不妨还报喜,误使玉颜低。 -
3.《乌夜啼》 唐·张祜
忽忽南飞返,危丝共怨凄。
暗霜移树宿,残夜绕枝啼。
咽绝声重叙,愔淫思乍迷。
不妨还报喜,误使玉颜低。 -
4.《乌夜啼》 唐·张祜
忽忽南飞返,危丝共怨凄。
暗霜移树宿,残夜绕枝啼。
咽绝声重叙,愔淫思乍迷。
不妨还报喜,误使玉颜低。 -
5.《春寄尚颜》 唐·齐己
含桃花谢杏花开,杜宇新啼燕子来。
好事可能无分得,名山长似有人催。
檐声未断前旬雨,电影还连后夜雷。
心迹共师争几许,似人嫌处自迟回。 -
6.《乌夜啼》 宋·权无染
洗净铅华污,玉颜自发轻红。
无言雪月黄昏后,别是个丰容。
骨瘦难禁消瘦,香寒不并芳秾。
与君高却看花眼,红紫谩春风。 -
7.《啼鸟》 宋·欧阳修
穷山候至阳气生,百物如与时节争。
官居荒凉草树密,撩乱红紫开繁英。
花深叶暗耀朝日,日暖众鸟皆嘤鸣。
鸟言我岂解尔意,绵蛮但爱声可听。 -
8.《啼禽》 宋·梅尧臣
盆茧未成丝,破裤劝可脱。
安知增羞颜,赤胫衣短褐。 -
9.《和颜长官百咏·负薪》 宋·朱继芳
蒸梨炊黍付荆妻,指点青山涧水西。
忽听丁丁云外斧,一声山鸟背人啼。 -
10.《和颜长官百咏·客路》 宋·朱继芳
哀猿啼断暮云深,摸索床头未尽金。
莫道他乡千万里,去家三日几般心。