-
221.《送陈汝功起宰永春二首》 宋·王迈
通了金闺籍,须教吧债还。
尚威民作敌,徙善吏容奸。
世久无彭泽,人今识鲁山。
平生经济学,随力救时艰。 -
222.《用适庄赐韵回祝》 宋·王柏
大椿蟠根双干矗,秀色各分元气足。
共占百五十二年,八千春秋从此卜。
西方无量不可思,南华寓言不须读。
造化发育自无已,天根月窟互相逐。 -
223.《跋曾玉堂训子十诗》 宋·李曾伯
玉堂义方训十字,衍而六百十六言。
一门翁季自师友,尽出学问之根源。
彼援遗书诫敦严,暨昶以义名沉浑。
争如此作旨哉味,足使闻者推而尊。 -
224.《酬乡友惠诗》 宋·卫宗武
乃翁不遐遗,招邀至宅里。
芳馨秩俎豆,声歌列纨绮。
寿色窦庭椿,天芬郄枝桂。
皤皤七十叟,义方严教子。 -
225.《送儿深赴婺之月泉山长》 宋·陈著
来汝深,吾语汝,汝今此行五百里。
吾岂不欲汝在傍,朝夕告教从容里。 -
226.《挽蒋质甫》 宋·陈著
谁能传耆旧,善誉在乡关。
教子籯金外,和家棣萼閒。
死心多佛悟,生世半时閒。
逝矣夫何憾,逍遥玉女山。 -
227.《吾党与佛会》 宋·陈著
我惜苏子瞻,气豪天地隘。
雄文万斛泉,盛名表昭代。
自负学见道,欲涨欧阳派。
胡为所以学,先与本论背。 -
228.《贺徐提管可大得子》 宋·何梦桂
四十生儿得宁馨,试教啼看是真英。
五文凤自云间落,一角麟从天上生。
积善家应长孙子,读书种定作公卿。
他年大耋还推子,谩道同年我是兄。 -
229.《望蓬莱·词意悟》 元·王哲
词意悟,就上好修修。
意马心猿都捉住,攀缘爱念一齐休。
善事莫迟留。
三教好,妙理最深幽。
摆脱浮生并世事,这回前路赴蓬洲。
此个是归 -
230.《满庭芳 留别京兆》 元·王哲
劝韩公,归东路,人子细消详。
谈教我,须要写词章。
地慈尊几旦,轮显,圆相明光。
谁得,心无碍,古庆好施张。 -
231.《红窗*》 元·王哲
磨著墨,木砚瓦。
窗前竹,我看真个潇洒。
试问点茶人人,得行行行者。
慈悲慈悲不可舍。
作善缘、敲盏何须音哑。
试问自在逍遥,教积善得 -
232.《红窗*》 元·王哲
把兄嫂,好供养。
更是我见在父母,谁人敢向。
这里却有个王三,更朝夕思想。
哥哥嫂嫂休悒怏。
休烦恼、好把心来涤荡。
*名香,三教俱看,得善芽增长。 -
233.《金花叶》 元·王哲
名利牵缠怎彻。
谁肯把、善缘总结。
在火宅、居常炙*。
尚穿聊恶业。
斗巧争如守拙。
早离了、机心切切。
稍能悟、三教秘诀。
也无生无灭。 -
234.《临江仙 道友问修行》 元·王哲
洁己存心归大善,常行恻隐之端。
慈悲清静亦频观。
希夷玄奥旨,三教共全完。
别子休妻为上士,悉捐财色真餐。
长全五脏得康年。
功成兼行满,真性入仙坛。 -
235.《满庭芳 迷棋引》 元·马钰
口*谩人,手谈胡指,暗怀奸狡心肠。
只图自活,一任你咱亡。
得胜无声之乐,笑他家、不哭之丧。
无慈念,杀心打劫,一向骋乖张。 -
236.《报师恩 俗瑞鹧鸪 继重阳韵》 元·马钰
弟兄雠解遇风仙。
从此和同喜面圆。
不习儒风不义手,便遵道教便擎拳。
九主弱决救离於地,七祖起升得上天。
更对师前当发誓,化人修善结 -
237.《满庭芳 忍忍忍》 元·马钰
刃下挑心,心头插刃,认来堪作良因。
无明降住,有辱不生嗔。
忆昔清河公艺,尚垂涕、书此和亲。
无争士,常行大善,不敢暂伤神。 -
238.《捣练子 赠云中子苏铉》 元·马钰
云中子,是苏公,听予休要头*松。
顶华阳,巾九峰。
当行化,代山侗。
云游西北访崆峒。
阐善缘,立教风。 -
239.《吾乡有李明府其伯子襟怀夐然世表甘早知敬慕》 宋·陈藻
庙食於莆李长者,变海为田散郊野。
福宜孙子百千年,家甲三山总文雁。
西需一位京朝郎,官虽示显善声场。
伯曰孝纯遵义方,潘安容貌心蒙庄。 -
240.《病起自叙》 宋·释智圆
盗跖死牖下,伯牛遭恶疾。
报应似无徵,苍苍意难悉。
及考竺干教,其旨明逾日。
业以三世论,事匪一生讫。