-
1.《送王宗说寺丞归南京》 宋·梅尧臣
晏岁欲飞雪,满天含冻云。
犯寒单骑速,猎吹紫裘薰。
庭鹊还先喜,池鸿去始闻。
公应问贫贱,善说莫如君。 -
2.《内道场永讙上人就郡见访善说维摩经临别请诗因以此赠》 唐·白居易
五夏登坛内殿师,水为心地玉为仪。
正传金粟如来偈,何用钱唐太守诗。
苦海出来应有路,灵山别后可无期。
他生莫忘今朝会,虚白亭中法乐时。 -
3.《赠星命舒云峰》 宋·方逢辰
五星聚东井,天下王业开。
五星聚奎宿,下下多贤才。
蚩尤扫彯□,搀枪卷飞埃。
日月黄道见火罗,计孛乌能为之灾。 -
4.《赤目》 宋·李洪
元晏先生病久妨,经旬未省下禅床。
瞿昙善说空华喻,张湛新传损读方。
对客不须分眼白,爱官宁复羡腰黄。
会逢妙解金篦术,渐恐封疆限醉乡。 -
5.《赠钱道人》 宋·邓深
善说相传唐世术,不言钱有晋人风。
非钱可况言真寔,肯志寻常卖相同。 -
6.《天童觉和尚赞》 宋·释宗杲
烹佛烹祖大炉韝,煅凡煅圣恶钳鎚。
起曹洞於已坠之际,针膏肓於必死之时。
善说法要,冈涉离微。
不起于座,而变荆棘林为梵释龙天之宫而无作无为。 -
7.《向秀》 宋·徐钧
心慕庄书善说玄,发明奇趣理昭然。
世人窃取公遗论,却把前言作己言。 -
8.《题兴善寺寂上人院》 唐·郑谷
客来风雨后,院静似荒凉。
罢讲蛩离砌,思山叶满廊。
腊高兴故疾,炉暖发馀香。
自说匡庐侧,杉阴半石床。 -
9.《石州慢(和赵见独书事,见独善鼓琴)》 宋·王之道
天迥楼高,日长院静,琴声幽咽。
昵昵恩情,切切言语,似伤离别。
子期何处,漫高山流水,又逐新声彻。
仿佛江上移舟,听琵琶凄切。 -
10.《解语花(吴子云家姬,号爱菊,善歌舞,忽有朝云之感,作此以寄·)》 宋·张炎
行歌趁月,唤酒延秋,多买莺莺笑。
蕊枝娇小。
浑无奈、一掬醉乡怀抱。
筹花斗草。 -
11.《问说》 清·刘开
君子之学必好问。
问与学,相辅而行者也。
非学无以致疑,非问无以广识;好学而不勤问,非真能好学者也。
理明矣,而或不达于事;识其大矣,而或不知其细,舍问,其奚决焉?贤于己者,问焉以破其疑,所谓“就有道而正”也。 -
12.《触龙说赵太后》 先秦·刘向
赵太后新用事,秦急攻之。
赵氏求救于齐,齐曰:“必以长安君为质,兵乃出。
”太后不肯,大臣强谏。
太后明谓左右:“有复言令长安君为质者,老妇必唾其面。 -
13.《送高元善太守赴任杭州》 元·陈基
高侯别我钱塘去,雨暗江城秋欲暮。
忆从倾盖楚公门,握手论交如有素。
羡君家世为牧守,出典方州人爱慕。
楚公宾客君最先,日把诗书佐神武。 -
14.《哭闵子善》 明·曹臣
前年我作石城客,送君渡江买浮宅。
去年我却归山中,闻君又踏石城石。
今年人从石城来,曾说君躯病欲颓。
常想天涯瘦躯影,谁知削影投蒿莱。 -
15.《予欲金玉汝赠黄从善》 宋·黄庭坚
汪山复重兮朋友失,长处幽篁兮隔离天日。
鸟声无人兮我友来即,久矣不闻德人之言兮,为余发药。
嘉若人兮甚好修,兰薰而时发兮,水删德而用柔。
有璞连城,方谟匠兮,忍其与斗筲议之。 -
16.《满庭芳·尽说烟消》 宋·无名氏
尽说烟消,皆言火灭,触来总是无明。
不知不觉,怎得离众生。
道本易行易晓,奈心迷、难晓难行。
心魔障,未成大善,方寸不能营。 -
17.《竹溪直院盛称起予草堂诗之善暇日览之多有可》 宋·刘克庄
陌上儿童说,时清长吏贤。
岂能无朴教,不过示蒲鞭。
采彼轻柔质,施诸牧御权。
坐令强梗者,若挞市朝然。
院舍棠阴合,圜扉草色鲜。
弛答能败子,威爱贵兼全。 -
18.《竹溪直院盛称起予草堂诗之善暇日览之多有可》 宋·刘克庄
胜负无常数,先观曲直知。
隐然壮吾国,孰改敌王师。
致讨皆声罪,徂征必有辞。
一言明逆顺,大势决雄雌。
缟素炎图定,包茅霸业基。
后儒喜穿凿,妄意说升陑。 -
19.《竹溪直院盛称起予草堂诗之善暇日览之多有可》 宋·刘克庄
治象难言说,风谣采道涂。
太平于此盛,旷古以来无。
腰笛童鞭犊,烹葵妇馌夫。
文如未见者,尧岂可名乎。
礼乐河汾策,衣冠洛社图。
□□工黼黻,笔力若为摹。 -
20.《竹溪直院盛称起予草堂诗之善暇日览之多有可》 宋·刘克庄
塞雁先荒徼,雕弓莫射渠。
心怀南向意,足有北来书。
翔集鸿毛迅,缄题鸟迹疏。
上言存魏阙,下说厌穹庐。
陇右平安远,云中探报虚。
不知子卿妇,锦字托谁欤。