-
1.《客有诵袁蒙斋得雨酬倡之什辄赓元韵志喜也呈》 宋·郑清之
豢龙作醢龙吞声,天公愦愦迷雨晴。
玉脂泣烹足媚妩,苦酒五色生光明。
龙虽伸物畏馋吻,携朋去作天田耕。
稚禾婉婉鱼薧立,高原庚庚龟兆横。 -
2.《绿头鸭(韩师朴相公会上观佳妓轻盈弹琵琶)》 宋·晁补之
新秋近,晋公别馆开筵。
喜清时、衔杯乐圣,未饶绿野堂边。
绣屏深、丽人乍出,坐中雷雨起鹍弦。
花暖间关,冰凝幽咽。 -
3.《贺新郎(和吴明可给事安抚)》 宋·辛弃疾
世路风波恶。
喜清时、边夫袖手,□将帷幄。
正值春光二三月,两两燕穿帘幕,又怕个、江南花落。
与客携壶连夜饮,任蟾光、飞上阑干角。 -
4.《十日和张少监》 唐·徐铉
重阳高会古平台,吟遍秋光始下来。
黄菊后期香未减,新诗捧得眼还开。
每因佳节知身老,却忆前欢似梦回。
且喜清时屡行乐,是非名利尽悠哉。 -
5.《清平乐(寿潘文叔)》 宋·韩淲
常思高致。
又见凉风起。
欢喜年时为寿意。
快写山歌重寄。
愿公好德康宁。
青云收取功名。
莫道而今官小,吾儒正要仁民。 -
6.《喜简元辅兄二首》 宋·晁公溯
元有不病者,君无嗟遽衰。
闭门谢余子,扶杖看清时。
野树著花早,春江生浪迟。
相过忍轻别,小立为题诗。 -
7.《治安疏》 明·海瑞
户部云南清吏司主事臣海瑞谨奏;为直言天下第一事,以正君道、明臣职,求万世治安事:君者,天下臣民万物之主也。
惟其为天下臣民万物之主,责任至重。
凡民生利病,一有所不宜,将有所不称其任。
是故事君之道宜无不备,而以其责寄臣工,使之尽言焉。 -
8.《乐语》 宋·王义山
◎寿崇节致语隆兴府
万年介寿,星辰拱文母之尊;四海蒙恩,雨露宠周臣之宴。
颂声交作,协气横流。
与天同心,为民立命。 -
9.《喜归述怀留别李于鳞王元美徐子与宗子相四子》 明·梁有誉
天地炎州外,云涛涨海边。
为儒嗟世业,结社断尘缘。
髫龀趋先子,荣枯忆往年。
时推骢马使,人避铁冠贤。 -
10.《顺治归山诗》 清·爱新觉罗·福临
天下从林饭似山,钵盂到处任君餐。
黄金白玉非为贵,惟有袈裟披肩难。
朕为大地山河主,忧国忧民事转烦。
百年三万六千日,不及僧家半日闲。