-
1.《送傅守归》 宋·刘宰
令行肃观学,仁施先困穷。
适此饥馑馀,喟彼杼轴空。
劳来穷人谋,祈禳与天通。
那得三百州,落落旨此公。 -
2.《九日湖上寻周李二君不见君亦见寻于湖上以诗》 宋·苏轼
湖上野芙蓉,含思愁脉脉。
娟然如静女,不肯傍阡陌。
诗人杳未来,霜艳冷难宅。
君行逐鸥鹭,出处浩莫测。 -
3.《拟古六首上鲜于大夫子骏其二东城高且长》 宋·晁补之
东城高且长,下瞰阡与陌。
谷风丽百草,春华纷已白。
良时忽如此,驰景一何逼。
喟彼饭牛诗,终年守寒厄。 -
4.《赠芮医》 宋·刘宰
乳母夜深纫故衣,针堕儿侧姥不知。
儿肤受针口啼哭,展转无眠计入肉。
明日啼声甚夜来,问儿疾苦谁能猜。
拊摩忽到伤针处,儿啼欲绝姥方悟。 -
5.《冬夜宴萧十丈因饯殷郭二子西上》 唐·息夫牧
有琴斯鸣,于宰之庭。
君子莅止,其心孔平。
政既告成,德以永贞。 -
6.《丘陵歌》 先秦·佚名
登彼丘陵。
峛崺其阪。
仁道在迩。
求之若远。 -
7.《答客难》 两汉·东方朔
客难东方朔曰:“苏秦、张仪一当万乘之主,而身都卿相之位,泽及后世。
今子大夫修先王之术,慕圣人之义,讽诵诗书百家之言,不可胜记,著于竹帛;唇腐齿落,服膺而不可释,好学乐道之效,明白甚矣;自以为智能海内无双,则可谓博闻辩智矣。
然悉力尽忠,以事圣帝,旷日持久,积数十年,官不过侍郎,位不过执戟。
意者尚有遗行邪?同胞之徒,无所容居,其故何也?”东方先生喟然长息,仰而应之曰:“是故非子之所能备。 -
8.《东征赋》 两汉·班昭
惟永初之有七兮,余随子乎东征。
时孟春之吉日兮,撰良辰而将行。
乃举趾而升舆兮,夕予宿乎偃师。
遂去故而就新兮,志怆悢而怀悲! 明发曙而不寐兮,心迟迟而有违。 -
9.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
10.《七哀诗三首·其一》 魏晋·王粲
西京乱无象,豺虎方遘患。
复弃中国去,委身适荆蛮。
亲戚对我悲,朋友相追攀。
出门无所见,白骨蔽平原。