-
1.《湘中别成威闍黎》 唐·李群玉
至哉彼上人,冰霜凛规则。
游心杳何境,宴坐入冥默。
解空与密行,名腊信崇德。
吐论驾秋涛,龙宫发胸臆。 -
2.《池水久涸雨后生莲偶作》 宋·李洪
绕郭荷花泛画船,枯池忽见叶田田。
艰生颇似石间柏,罕喻真成陆地莲。
要看露香明菡萏,不辞汲水弄漪涟。
况逢小雨临清晓,已见琼珠碎又圆。 -
3.《去冬过新喻得前四句因见全真行足以成篇》 宋·赵蕃
雨里过新喻,风前忆旧游。
凄凉孤鹤化,寂寞两羊裘。
屡雪交游涕,无惊鬓发秋。
君归应有感,荣谢各悠悠。 -
4.《赠成都六祖沙弥文信颂》 宋·黄庭坚
尘是文信,界是沙弥。
积尘成世界,析界作微尘。
界喻人天果,尘为有漏因。
尘因因不实,界果果非真。
因果皆如幻,堂堂出世人。 -
5.《和真上人万松亭虎窥泉》 宋·梅尧臣
南冈新路平,东岭新亭成。
岭上松万株,岭下泉一泓。
松未龙鳞老,泉曾虎迹行。
虎去岂不渴,松今岂不生。 -
6.《蚊蝇扰甚戏作》 宋·曾几
黑衣小儿雨打窗,斑衣小儿雷殷床。
良宵永昼作底用,只与二子更飞扬。
开尊匕箸须一洗,破卷灯火尤相妨。
从来所持白羽扇,自许百万犹能当。 -
7.《潘紫岩与余赋雪约不得用色数并实字及比喻》 宋·白玉蟾
不似寻常冻,俄而散漫飞。
羞明犹欲落,等伴未全晞。
承得圆还碎,看来是复非。
积深仍密密,舞急转霏霏。 -
8.《寄题邓成这粟庵》 宋·王洋
一粟本非悭,纵横透入关。
要知千种解,不离一尘间。
透彻通真境,拘留即妄攀。
须弥聊比喻,未是最高山。 -
9.《芙蓉女儿诔》 清·曹雪芹
维太平不易之元,蓉桂竞芳之月,无可奈何之日,怡红院浊玉,谨以群花之蕊,冰鲛之縠,沁芳之泉,枫露之茗,四者虽微,聊以达诚申信,乃致祭于白帝宫中抚司秋艳芙蓉女儿之前曰:窃思女儿自临浊世,迄今凡十有(通“又)”六载。
其先之乡籍姓氏,湮沦而莫能考者久矣。
而玉得于衾枕栉沐之间,栖息宴游之夕,亲昵狎亵,相与共处者,仅五年八月有奇。
忆女儿曩生之昔,其为质则金玉不足喻其贵,其为性则冰雪不足喻其洁,其为神则星日不足喻其精,其为貌则花月不足喻其色。 -
10.《醉义歌》 金朝·寺公大师
晓来雨霁日苍凉,枕帏摇曳西风香。
困眠未足正展转,儿童来报今重阳。
吟儿苍苍浑塞色,客怀衮衮皆吾乡。
敛衾默坐思往事,天涯三载空悲伤。 -
11.《大道歌》 宋·白玉蟾
乌飞金,兔走玉,三界一粒粟。
山河大地几年尘,阴阳颠倒入玄谷。 -
12.《山居诗二十四首》 唐·贯休
休话喧哗事事难,山翁只合住深山。
数声清磬是非外,一个闲人天地间。
绿圃空阶云冉冉,异禽灵草水潺潺。 -
13.《渚宫莫问诗一十五首》 唐·齐己
莫问疏人事,王侯已任伊。
不妨随野性,还似在山时。
静入无声乐,狂抛正律诗。
自为仍自爱,清净里寻思。 -
14.《泊黄家渡》 宋·董嗣杲
舣舟黄家沙,寻酒聊自慰。
麦田袅露梢,果林饱霜味。
江色射逃屋,灯焰爥断纬。
徘徊强展眺,清风袭肠胃。 -
15.《江行无题一百首(一作钱珝诗)》 唐·钱起
倾酒向涟漪,乘流东去时。
寸心同尺璧,投此报冯夷。
江曲全萦楚,云飞半自秦。
岘山回首望,如别故关人。 -
16.《圣政纪颂》 唐·来鹄
三皇不书,五帝不纪。
有圣有神,风销日已。
何教何师,生来死止。 -
17.《江行无题一百首》 唐·钱珝
倾酒向涟漪,乘流欲去时。
寸心同尺璧,投此报冯夷。
江曲全萦楚,云飞半自秦。
岘山回首望,如别故乡人。 -
18.《酬翰林白学士代书一百韵(此后江陵时作)》 唐·元稹
昔岁俱充赋,同年遇有司。
八人称迥拔,两郡滥相知。
逸骥初翻步,鞲鹰暂脱羁。
远途忧地窄,高视觉天卑。 -
19.《与胡居士皆病寄此诗兼示学人二首》 唐·王维
一兴微尘念,横有朝露身。
如是睹阴界,何方置我人。
碍有固为主,趣空宁舍宾。
洗心讵悬解,悟道正迷津。 -
20.《纪行歌送陈广文》 未知·袁华
陈广文,短而精悍才且俊,垂老远之新喻任。
中流扬舲张大帆,窄帽霜华照秋鬓。
我别楚乡今十年,梦想江山动游兴。
忆昨经览初,看山数去程。