-
221.《舟次金山贻了元》 宋·张舜民
何年灵鹫鸟,飞落大江心。
石壁虽难转,风波不易禁。
楼台分左右,日月见浮沉。
便欲归休庇,长嗟世累深。 -
222.《和褒山因老二首》 宋·王之道
湖上逢师又到家,别来诗句好相夸。
休嗟晚菊今迷草,且喜寒梅欲放花。
丈室香温严宝坐,将坛风软拥高牙。
相思对雪酬珠玉,不觉茅檐送月华。 -
223.《题浮光丘家山寺》 宋·王之道
古寺钟鸣漏向残,马嘶人起束征鞍。
曈曚半弄阴晴日,栗烈初迎小大寒。
溪水断流寒冻合,野田飞烧晓霜乾。
嗟予老踏浮光路,陟岵怀亲眼欲酸。 -
224.《次韵陈勉仲登群山观》 宋·王之道
十年放江湖,亲朋益疏散。
不知跬步间,游览有奇观。
因君寄新诗,心目益凄断。
东城俯荻洲,下有鱼鸟乱。 -
225.《五祖山》 宋·王之道
我生事幽诗刊,尘埃良独难。
朅来舒蕲游,登临每长叹。
如何胜绝境,佛屋多所安。
大哉慈悲力,神功助劖刓。 -
226.《和鲁如晦春日过定远山口》 宋·王之道
雨足塍塍水,春晴处处花。
畏涂双只堠,荒戍两三家。
心折朝鸣鹿,魂惊暮集鸦。
想君行役苦,愁蹙不成嗟。 -
227.《和天宁因上人韵送僧用懿住桐城金绳山》 宋·王之道
老松如蛟龙,秋来露鳞甲。
雷霆昨夜雨,奋迅以时发。
道人粲可流,出世雨相法。
至今狮子吼,狐兔尚惊怛。 -
228.《送言上人往见径山老十四韵》 宋·张元干
忽辞鼓山行,便作径山去。
道人孤飞云,腰包咄嗟具。
两边兄弟间,杨岐一条路。
禅许众人参,院要大家住。 -
229.《华山高》 元·杨维桢
思美人兮西华山,我欲往兮如天难。
上通帝座二气之呼吸,下冲龙门百折之昆仑源。
秦关桃林之寒贔屭于其左兮,右抱万顷白玉所产之蓝田。
金天太白实主宰,井鬼上应精灵躔。 -
230.《桓山鸟》 元·杨维桢
桓山鸟,鸣声一何悲。
严父戒二子,分财无嫡支。
父死未葬命一遗,两枝荆华摧一枝。
呜呼桓山鸟,鸣声实堪悲。
死隔别,生流离,百鸟闻之为嗟嗞。 -
231.《青罗山房歌寄宋景濂》 明·刘基
若有人兮乃在大江之南,浙河之东。
连山掎拔瀛海上,上与河鼓天津通。
忆昔四女下天来,遗鬟堕髢根庞鸿。
仙华杰出最怪异,望之如云浮太空。 -
232.《登绳金塔望庐山》 明·杨基
过鲁必谒岱,入洛须望嵩。
嗟余夜半入彭蠡,月黑不见香炉峰。
明登望湖亭,雨气何空蒙。
山僧指点笑五老,正在烟云中。 -
233.《春日山西寄王允原知司(五首·并序)》 明·杨基
一茎白发已堪嗟,况是东风两鬓华。
醉里误将裙作纸,老来羞以帽簪花。
疏狂不识眉双结,敏捷曾经手八叉。
闲喜日长公馆静,自分新火试新茶。 -
234.《送宁极还山》 宋·韩维
晨冰结车辙,朔野风正厉。
君行良亦勤,正与苦寒值。
超然出门去,曾不顾我议。
譬如云飞鸿,势不受维挚。 -
235.《还汪正夫山阳小集》 宋·郑獬
汪子文章何伟奇,如观天子乘舆仪。
怛然暴见殊惊疑,舌拄上腭两目痴。
定神屏气试引窥,渐识羽卫行相随。
金吾佽飞开中逵,横刀执矟铁马驰。 -
236.《山阳太守见招值病以长句谢之》 宋·郑獬
山阳大都天下夸,长淮蟠山无垠涯。
春风万里汉东来,流辉泱漭不可遮。
绕城楼台满空紫,瓦光碧滑流成波。
东园花草趁姿媚。 -
237.《六月晦发霅川广德兄与诸友饮饯于渔山已而皆》 宋·张栻
平生苕霅梦,邂逅此登临。
青山秀而远,溪水洁且深。
浮玉千古色,飞凤何年音。
小丘辟茺荟,修竹初成林。 -
238.《宿云岩山》 宋·陈造
名山邦域中,每叹梦境隔。
如何夏而春,共苦沽水厄。
向来梦中山,真作缘云升。
夜气与僧话,凛凛冰壶清。 -
239.《梁山泊》 宋·陈师道
积阴风易作,隆寒声益急。
百为定有数,一动必三日。
奔隤水势壮,犦胅波头立。
前行後浪促,突起旁抶射。 -
240.《壁间所挂山水图》 宋·李廌
老骥无能空在闲,苜蓿既饱思行山。
谁知八幅分向背,恍如百里随跻攀。
云烟蒙蒙心共远,草树阴阴日将晚。
一声幽鸟隔前溪,万古回春来叠巘。