-
141.《与胡祠部游法华山》 宋·苏轼
波湖欲尽山为界,始见寒泉落高派。
道人未放泉出山,曲折虚堂泻清快。
使君年老尚儿戏,绿棹红船舞澎湃。
一笑翻杯水溅裙,余欢濯足波生隘。 -
142.《与胡祠部游法华山》 宋·苏轼
陂湖欲尽山为界,始见寒泉落高派。
道人未放泉出山,曲折虚堂泻清快。
使君年老尚儿戏,绿棹红船舞澎湃。
一笑翻杯水溅裙,余欢濯足波生隘。 -
143.《和李邦直沂山祈雨有应》 宋·苏轼
高田生黄埃,下田生苍耳。
苍耳亦已无,更问麦有几。
蛟龙睡足亦解惭,二麦枯时雨如洗。
不知雨従何处来,但闻吕梁百步声如雷。 -
144.《游山呈通判承议写寄参寥师?此诗为释道潜作》 宋·苏轼
煌煌世胄余,夫子非碌碌。
由来有诗书,所以能绝俗。
得官本河朔,瓜期未易促。
扁舟下南来,逸驾追鸣鹄。 -
145.《游何山》 宋·苏轼
今日何山是胜游,乱峰萦转绕沧洲。
云含老树明还灭,石碍飞泉咽复流。
遍岭烟霞迷俗客,一溪风雨送归舟。
自嗟尘土先衰老,底事孤僧亦白头。 -
146.《金山寺》 宋·王安石
招提凭高冈,四面断行旅。
胜地犹在险,浮梁袅相拄。
大江当我前,颭滟翠绡舞。
通流与厨会,甘美胜牛乳。 -
147.《葛蕴作巫山高爱其飘逸因亦作两篇》 宋·王安石
巫山高,偃薄江水之滔滔。
水於天下实至险,山亦起伏为波涛。
其巅冥冥不可见,崖崖斗绝悲猿猱。
赤枫青栎生满谷,山鬼白日樵人遭。 -
148.《秃山》 宋·王安石
吏役沧海上,瞻山一停舟。
怪此秃谁使,乡人语其由。
一狙山上鸣,一狙从之游。
相匹乃生子,子众孙还稠。 -
149.《北山三咏其三——道光泉》 宋·王安石
箨龙将雨绕山行,注远投深静有声。
云涌浴槽朝自暖,虹垂斋镬午还晴。
铜瓶各满幽人意,玉甃因高正士名。
神力可嗟妨智巧,桔槔零落便苔生。 -
150.《道人北山来》 宋·王安石
道人北山来,问松我东冈。
举手指屋脊,云今如此长。
开田故岁收,种果今年尝。
告叟去复来,耘锄尚康强。
死狐正首丘,游子思故乡。
嗟我行老矣,坟墓安可忘。 -
151.《北山三咏其三道──光泉》 宋·王安石
箨龙将雨绕山行,注远投深静有声。
云涌浴槽朝自暖,虹垂斋镬午还晴。
铜瓶各满幽人意,玉甃因高正士名。
神力可嗟妨智巧,桔槔零落便苔生。 -
152.《琴操十首·龟山操》 唐·韩愈
龟之氛兮,不能云雨。
龟之枿兮,不中梁柱。
龟之大兮,祗以奄鲁。
知将隳兮,哀莫余伍。
周公有鬼兮,嗟余归辅。 -
153.《斗山子王深父作石屏记为老夫书其文甚佳采记》 宋·戴复古
细读石屏记,堪嗟老病身。
谁知饥欲死,曷取寿长贫。
雪片丰年瑞,梅花腊月春。
今朝一杯酒,谁道是生辰。 -
154.《次诸葛伯山赡军赠别韵》 宋·范成大
歙维群山囿,漫仕富英杰。
清标照人寒,玉笋森积雪。
嗟余独委琐,无用等木屑。
又如道傍李,味苦不堪折。 -
155.《大暑舟行含山道中,雨骤至,霆奔龙挂可骇》 宋·范成大
隤云暧前驱,连鼓讧後殿。
駸駸失高丘,扰扰暗古县。
白龙起幽蛰,黑雾佐神变。
盆倾耳双聩,斗暗目四眩。 -
156.《酬曾逢原参寥上人见寄山阳作》 宋·秦观
倦客当老秋,於忽少佳意。
孰云尘滓地,刘阮肯俱至。
一披清骨毛,再见失身世。
有如执盛热,傃月濯凉吹。 -
157.《令狐仆射与余投分素深,纵山川阻修然音问相》 唐·刘禹锡
词一篇音韵弥切,收泪握管以成报章。
虽广陵之弦于今绝矣,而盖泉之感犹庻闻焉。
焚之帐之前,附于旧编之末】~ -
158.《游山》 宋·陆游
古寺不来久,入门空叹嗟。
僧亡犹见塔,树老已无花。
世事虽难料,吾生固有涯。
殷懃一梳月,十里伴还家。 -
159.《自九里平水至云门陶山历龙瑞禹祠而归凡四日》 宋·陆游
点点桃花糁绿苔,入门倚杖意悠哉!数声茶饭斋初散,一片溪云雨欲来。
老宿龙锺嗟独在,高松磊砢忆新栽。
世间万事俱难料,未死重游更几回? -
160.《游学射山遇景道人》 宋·陆游
肩舆适青郊,飞屐登翠麓。
余霜未泫瓦,晨日初挂木。
推门觅黄冠,避客似奔鹿。
虽无与晤语,清坐意亦足。