-
201.《留题无咎卧陶轩》 宋·孔武仲
南陌尘如雾,北窗清有余。
虽无彭泽柳,已富邺侯书。
书永禽音缓,门间马迹疏。
悠然即高枕,嘉兴拟湓庐。 -
202.《陈镇江生辰》 宋·陈棣
力致功名上要途,忠嘉屡奉玉音俞。
持荷久侍甘泉橐,剖竹仍分刺史符。
抚字雅间閒燕寝,经纶先已定规模。
久虚左辖宁无谓,天子畴庸正用儒。 -
203.《次韵谢遁翁吴山长孔昭三首》 宋·方回
笔追古作未云赊,正始遗音到永嘉。
谏列合骑沙苑马,从臣宜赐壑源茶。
吟边彭泽先生柳,梦里长安进士花。
不朽故知非爵位,文章海内旧名家。 -
204.《赋樊氏园双花》 宋·李处权
天地有至和,薰蒸效兹祥。
异哉桃李蹊,葩萼俱作双。
纷纷承朝露,一一含春阳。
飞来两珍禽,文采粲成章。 -
205.《贽尤端木二首》 宋·陆文圭
汉家陵嵌已苍烟,鲁国灵光独归然。
术玠音闻水嘉禾,陶潜诗著闰薪前。
可耿阁下投岁死,不及车中寝获全。
寄语牙郎莫酬价,匮中盐玉可求旒。 -
206.《题李兄课卷》 宋·陆文圭
集中有句伯堪傅,一梦科名十二年。
音好空闻永嘉末,命乖不遇竟陵前。 -
207.《示化士》 宋·释慧远
临济家常添钵游,知音才见不轻酬。
掩门归去陈嘉馔,直至而今饱未休。 -
208.《偈颂一百一十七首》 宋·释绍昙
前宵剪月亭边,曲奏高山流水。
虽云狮子筋弦,品弄必资妙指,不落宫商人耸耳。
嘉州大像增百倍精神,荆溪老龙添十分活意。
正音将谓绝无闻,谁料郑声乱雅中,有此清弹尔。
惭愧惭愧。 -
209.《赋海上人吾庐》 宋·释文珦
君家于亦爱,居这幽且深。
嘉木有余荫,鸣禽多好音。
不知此身閒,但觉万虑沈。
自非羲皇人,何以知子心。 -
210.《山乐官》 宋·释文珦
呜呼有鸟山乐官,鸣声宛转空林间。
恐是执簧秉翟者,遗形变化之游魂。
生兮不遇圣明世,千载而下犹烦冤。
遗之好音不尔听,何如卷舌且勿言。
箫韶九成集嘉瑞,当与威凤同飞骞。 -
211.《颂古一百则》 宋·释正觉
两堂云水尽分拏,王老师能验正邪。
利刀斩断具亡像,千古令人爱作家。
此道未丧,知音可嘉。
凿山透海兮唯尊大禹,炼石补天兮独贤女祸。 -
212.《送陈行之之信州推官》 宋·宋无
汉守曾县榻,家声复世论。
赞廉推雅士,列郡重嘉宾。
昭代详刑谳,贤僚髓圣仁。
绔绔灶故老,狴犴念冤人。 -
213.《仆射文庄高公挽辞二首》 宋·苏颂
学术儒林老,人流国士尊。
立朝惟直道,寤主有嘉言。
高议留帷幄,清风遗子孙。
音仪嗟日远,隧路閟东原。 -
214.《次韵奉和次中叙别》 宋·苏颂
嘉句连篇惠好音,愧无琼玉报南金。
几年漂泊离群恨,此日逢迎话旧心。
气类自应怜茂悦,世情谁复拟高深。
且将怀抱还尊酒,莫为思归动越吟。 -
215.《累年告老恩旨未俞诏领祠宫遂还乡闬燕间无事》 宋·苏颂
我昔就学初,龆童齿未龀。
严亲念痴狂,小艺诱愚钝。
始时授章句,次第教篇韵。
蒙泉企层澜,覆篑期九仞。 -
216.《石缝泉清轻而甘滑传闻有年矣前此数欲疏引入》 宋·苏颂
峨峨凤凰山,有泉出其腋。
初微才滥觞,渐大乃穿石。
灵苗荫荼槚,宝气近金锡。
毖彼渊源长,兹惟云雾液。 -
217.《大坞山寺》 宋·苏籀
巘谷窈幽深,映发杉松嘉。
击钵半乔木,烧香乱烟霞。
穹林擢峭壁,搀竦回环遮。
四合山复山,泉籁音响哗。 -
218.《观胡文恭枢密全集偶成一首》 宋·苏籀
铿鈜正始音,严密萃英耆。
上仁体勋华,四方致雍熙。
文赋鸣升平,声誉艺林驰。
心口烂锦绣,欬唾皆珠玑。 -
219.《和陈及之》 宋·孙应时
蟠龙山头行且歌,嘉陵江上重相过。
人生如音不易得,举似诸人委悉麽。 -
220.《高宗郊前朝献景灵宫二十一首》 宋·真宗
五音饬奏,神既亿康。
澹其容兴,荐此嘉觞。
有来量相,琄锵锵。
奉承若宥,罔不齐庄。