-
161.《送焦浚明》 宋·黄庭坚
西瞻岷山兮东望峨眉,锦江清且涟漪。
地灵山秀诞豪杰,来入中州振羽仪。
相如傲万物,子云穷一经。
黄金卖赋聘私室,白头大夫不公卿。 -
162.《感怀 其十》 元·王冕
芳草拥幽翠,嘉树郁层阴。
山光到窗户,禽鸟和好音。
阅兹清景逾,古怀独沈吟。
沈吟奚以为?摅情委鸣琴。 -
163.《双竹诗》 宋·司马光
上苑通丹禁,修林绕玉堂。
周阿纡缕槛,并干擢新篁。
萧洒骈瑶甃,连翻拂璧璫。
虬腾双角直,鲸喷两须长。 -
164.《和太傅杜相公宠示之作》 宋·欧阳修
平生孤拙荷公知,敢向公前自衒诗。
忧患飘流诚已甚,文辞衰落固其宜。
非高仅比巴音下,少味还同鲁酒漓。
两辱嘉篇永为宝,岂惟荣耀托当时。 -
165.《送杨君归汉上》 宋·欧阳修
我昔谪穷县,相逢清汉阴。
拂尘时解榻,置酒屡横琴。
介节温如玉,嘉辞掷若金。
趣当乡士荐,无滞计车音。 -
166.《来燕堂与赵叔平王禹玉王原叔韩子华联句》 宋·欧阳修
贤侯谢郡归,从游乐吾党。
林泉富余地,卜筑疏陈莽。
是时春正中,来燕音下士。
若贺大厦成,喜留众宾赏。 -
167.《夏夜雨晴遣怀》 宋·贺铸
积潦被广陌,谁过牛侩翁。
闭关养尪瘵,药石收良工。
高斋俯嘉樾,疏箔延清风。
左右列图史,披张俄一通。 -
168.《酬叶道卿学士见寄》 宋·范仲淹
世传学中禄,小子乃逢辰。
一入谏诤司,鸿毛忽其身。
可负万乘主,甘为三黜人。
岂量尧舜心,如日照孤臣。 -
169.《岁寒堂三题其三·松风阁》 宋·范仲淹
此阁宜登临,上有松风吟。
非弦亦非匏,自起箫韶音。
明月万里时,何必开绿琴。
凤皇下云霓,锵锵鸣中林。 -
170.《导引·九清云杳》 宋·无名氏
九清云杳,飚驭邈难追。
功化盛当时。
保扶仁圣成嘉靖,彤管载音徵。
天都左界抗华榱。
仙仗下逶迤。
宝楹黼帐承神贶,万寿永无期。 -
171.《次韵景彝奉慈庙孟秋摄事二十韵》 宋·梅尧臣
閟宫初告飨,驾辂已迎秋。
公衮惟时摄,斋庐用尔休。
椒浆兹往奠,鸾驭或来游。
任姒徽音继,邦家故事修。 -
172.《书事学谢康乐》 宋·晁说之
南北敻绵络,同名圁与鄞。
岁月老羇旅,何事勤所勤。
情胜古今契,身以邪正分。
清音幸先後,旷怀得朝曛。 -
173.《数蒙杨泽民秀才惠佳篇谢以长句》 宋·晁说之
嘉陵江声不到耳,嘉州清音得之子。
豪英磅礡狎鸥鹭,金钱弃掷等泥滓。
青楼不使白发生,万恨都归一杯里。
三苏死後三川愁,君辈人才谁所喜。 -
174.《送无演归成都》 宋·文同
曾读契嵩辅教编,浮屠氏有不可忽。
后于京师识怀琏,彼上人者尤奇掘。
余尝从容问其友,琏复为余道民讷。
是三大士才过人,所畜岂肯吾儒屈。 -
175.《谢杨侍读惠端溪紫石砚》 宋·文同
学文二十年,语气殊未成。
所以文房中,四谱无一精。
岂不愿收贮,恐窃好事名。
自愧中槁然,敢假外物荣。 -
176.《送任山归河东》 宋·蔡襄
风俗忧思深,在昔言汾绛。
之人隐其间,白首甘陋巷。
毕力事诗书,岂特专记诵。
编年作通记,起周迄炎宋。 -
177.《赠别讲僧若水》 宋·毛滂
道人永嘉老,口作智者语。
从挥铁如意,宝藏发深贮。
行住自如如,当亦无住所。
踏雪来东山,了不惮修阻。 -
178.《来燕堂聊句》 宋·王珪
贤侯谢郡归,从游乐吾党。
林泉富余地,卜筑疏陈莽。
是时春正中,来燕音下上。
若贺大厦成,喜留众宾赏。 -
179.《奉和御製甘雨应祈》 宋·夏竦
少臯九秋当季月,成汤六祷动灵心。
中宵甘澍均丰浸,尽日层云结远阴。
销去骄阳为瑞重,招来嘉应感人深。
侧身修道殊千古,仍叔焉能播德音。 -
180.《奉答吴殿丞见赠》 宋·韩维
势利跃谄子,声名走夸儿。
我于二无一,世固背以驰。
君从江海来,面有潇洒姿。
朝廷多旧游,绝迹不复追。