-
81.《文赋》 魏晋·陆机
余每观才士之所作,窃有以得其用心。
夫放言谴辞,良多变矣,妍蚩好恶,可得而言。
每自属文,尤见其情。
恒患意不称物,文不逮意。 -
82.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
83.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
84.《永州八记》 唐·柳宗元
始得西山宴游记自余为僇人,居是州。
恒惴慄。
时隙也,则施施而行,漫漫而游。
日与其徒上高山,入深林,穷回溪,幽泉怪石,无远不到。 -
85.《见志诗二首》 两汉·郦炎
大道夷且长,窘路狭且促。
修翼无卑栖,远趾不步局。
舒吾陵霄羽,奋此千里足。
超迈绝尘驱,倏忽谁能逐。 -
86.《赠秀才入军》 魏晋·嵇康
鸳鸯于飞,肃肃其羽。
朝游高原,夕宿兰渚。
邕邕和鸣,顾眄俦侣。
俛仰慷慨,优游容与。 -
87.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
88.《拟行路难十八首》 南北朝·鲍照
奉君金巵之美酒,瑇瑁玉匣之雕琴。
七彩芙蓉之羽帐,九华蒲萄之锦衾。
红颜零落岁将暮,寒光宛转时欲沉。
愿君裁悲且减思,听我扺节行路吟。 -
89.《滴滴金》 宋·晏殊
梅花漏泄春消息。
柳丝长,草芽碧。
不觉星霜鬓边白。
念时光堪惜。
兰堂把酒留嘉客。
对离筵,驻行色。
千里音尘便疏隔。
合有人相忆。 -
90.《念奴娇(癸卯亲老生辰寄武昌)》 宋·李弥逊
楚天木落,际平芜千里,寒霜凝碧。
鄂渚波横何处是,当日孙郎赤壁。
黄耳音稀,白云望远,又见春消息。
嘉辰长记,谢池梅蕊初摘。 -
91.《望海潮》 宋·吕渭老
侧寒斜雨,微灯薄雾,匆匆过了元宵。
帘影护风,盆池见日,青青柳叶柔条。
碧草皱裙腰。
正昼长烟暖,蜂困莺娇。 -
92.《瑞鹤仙(贵妃生辰)》 宋·曹勋
小梅凝秀色,泛霁霭晴和,春容初透。
璿霄降仙格,觉葱葱佳气,先惊花柳。
芝兰户牖。
庆禀质、天长地久。 -
93.《番禺调笑》 宋·洪适
句队盖闻五岭分疆,说番禺之大府;一尊属客,见南伯之高情,摭遗事于前闻,度新词而屡舞。
宫商递奏,调笑入场。
羊仙黄木湾头声B278B278然。
碧云深处起非烟。 -
94.《沁园春(赠锦江歌者何琮)》 宋·冯取洽
有孤竹君,音节拂云,谥曰洞箫。
纵柳郎填就,周郎顾罢,欠伊品藻,律也难调。
惭愧何郎。
呜呜袅袅,翻入腭唇齿舌喉。 -
95.《沁园春(赠锦江歌者何琮)》 宋·冯取洽
有孤竹君,音节拂云,谥曰洞箫。
纵柳郎填就,周郎顾罢,欠伊品藻,律也难调。
惭愧何郎。
呜呜袅袅,翻入腭唇齿舌喉。 -
96.《暗香》 宋·吴潜
及歌酒其下,今荒矣。
园乃欧公记、君谟书,古今称二绝。
犹忆其词云:高甍巨桷,水光日影,动摇而下上,其宽间深靓,可以答远响而生清风,此前日之颓垣断堑而荒墟也。
嘉时令节,州人士女,啸歌而管弦,此前日之晦冥风雨、_鼯鸟兽之嗥音也。 -
97.《乐语》 宋·王义山
◎寿崇节致语隆兴府
万年介寿,星辰拱文母之尊;四海蒙恩,雨露宠周臣之宴。
颂声交作,协气横流。
与天同心,为民立命。 -
98.《贺新郎(贺人妾生子)》 宋·丁几仲
喜溢蟾宫梦。
起推衣、平章窦桂,湿鸦飞动。
果报佳音传络秀,丹穴雏生彩凤。
想孔释、亲来抱送。 -
99.《送区册序》 唐·韩愈
阳山,天下之穷处也。
陆有丘陵之险,虎豹之虞。
江流悍急,横波之石,廉利侔剑戟,舟上下失势,破碎沦溺者,往往有之。
县廓无居民,官无丞尉,夹江荒茅篁竹之间,小吏十余家,皆鸟言夷面。 -
100.《答苏武书》 两汉·李陵
子卿足下:勤宣令德,策名清时,荣问休畅,幸甚幸甚。
远托异国,昔人所悲,望风怀想,能不依依?昔者不遗,远辱还答,慰诲勤勤,有逾骨肉,陵虽不敏,能不慨然?自从初降,以至今日,身之穷困,独坐愁苦。
终日无睹,但见异类。
韦韝毳幕,以御风雨;羶肉酪浆,以充饥渴。