-
101.《远游》 先秦·屈原
悲时俗之迫阨兮,愿轻举而远游。
质菲薄而无因兮,焉讬乘而上浮?
遭沈浊而污秽兮,独郁结其谁语!
夜耿耿而不寐兮,魂营营而至曙。 -
102.《九思》 两汉·王逸
逢尤
悲兮愁,哀兮忧!
天生我兮当闇时,被诼谮兮虚获尤。
心烦憒兮意无聊,严载驾兮出戏游。 -
103.《柳毅传》 唐·李朝威
仪凤中,有儒生柳毅者,应举下第,将还湘滨。
念乡人有客于泾阳者,遂往告别。
至六七里,鸟起马惊,疾逸道左。
又六七里,乃止。 -
104.《声无哀乐论》 两汉·嵇康
有秦客问于东野主人曰:「闻之前论曰:『治世之音安以乐,亡国之音哀以思。
』夫治乱在政,而音声应之;故哀思之情,表于金石;安乐之象,形于管弦也。
又仲尼闻韶,识虞舜之德;季札听弦,知众国之风。
斯已然之事,先贤所不疑也。 -
105.《自祭文》 魏晋·陶渊明
岁惟丁卯,律中无射。
天寒夜长,风气萧索,鸿雁于征,草木黄落。
陶子将辞逆旅之馆,永归于本宅。
故人凄其相悲,同祖行于今夕。 -
106.《次韵答德化尉郭功甫遂以送之》 宋·梅尧臣
江南有嘉禽,乘春弄清吭。
流音入我耳,慰惬若获贶。
朝听已孤高,暮听转幽旷。
何多燕雀群,声迹不相傍。 -
107.《燕歌行》 南北朝·庾信
代北云气昼昏昏。
千里飞蓬无复根。
寒鴈嗈嗈渡辽水。
桑叶纷纷落蓟门。 -
108.《感春十三首》 宋·张耒
高台面南山,独立望空阔。
东风悠然来,吹我鬓中发。
独游动远思,览物念所悦。
伊人在千里,山水不可越。 -
109.《数名诗》 南北朝·范云
一鼓有余气。
趫勇正纷纭。
二广无遗畧。
雄虎自为羣。 -
110.《秋夜与子充论文退而赋诗一首因简子充并寄胡》 明·宋濂
太虚之气随物形,天声地声由此生。
小或簸荡吼河海,大将触搏流风霆。
天轮胶戾神鬼战,地轴挺拔蛟龙争。
圈臼洼污各异奏,彯沙礜石咸齐鸣。 -
111.《次韵何廉昉太守感怀述事十六首》 清·曾国藩
浔阳江水接天长,良将新词皎雪霜。
半壁东南支柱石,数州立女荐馨香。
竟无音寿追克国,犹有嘉名配武乡。
匹马寸金都谢绝,三明何必数西凉! -
112.《来燕堂联句》 宋·谢绛
贤侯谢郡归,從游乐吾党。
林泉富馀地,卜筑疏陈莽。
是时春正中,来燕音下上。
若贺大厦成,喜留众宾赏。 -
113.《来燕堂联句》 宋·韩绛
贤侯谢郡归,从游乐吾党。
林泉富余地,卜筑疏陈莽。
是时春正中,来燕音下上。
若贺大夏成,喜留众宾赏。 -
114.《纪梦》 宋·叶李
宋时豪士石曼卿,帝命作主芙蓉城。
我才比石万无一,半世虚负狂直名。
年来似有丧心疾,荐共引鲧辜苍生。
天诛未加公论沸,日夕惟待鼎镬烹。 -
115.《诉衷情 九日》 元·王丹桂
重阳嘉节兴尤深。
胜赏一登临。
天阔水清山秀,霜叶坠疏林。
增雅趣,助微吟。
息尘襟。
壶觞满泛,清韵重弹,谁是知音。 -
116.《奉旨讲宾之初筵》 明·汪广洋
维周临九有,运祚何其昌。
本支既蕃衍,道化亦流行。
粤若卫武公,展也令誉彰。
耄年儆畏深,罔敢贻怠荒。 -
117.《杂言》 宋·艾性夫
苍梧閟弓剑,阿阁无祥禽。
鲁叟已长喟,矧敢求之今。
区区莲勺人,伯气方浸淫。
纪年侈嘉瑞,作物诚何心。
隐显殆偶然,岂必闻韶音。
黄河千丈浑,岁月亦已深。
矫首不可俟,甪里芝山阴。 -
118.《奉挽近故制置侍郎畏斋先生吴公》 宋·度正
讣音来岳麓,天下想遗忠。
金匮嘉言在,清朝雅望空。
汉庭悲贾傅,蜀学祀文翁。
没世名逾盛,方知此道公。 -
119.《秋晚杂书三十首》 宋·方回
煌煌鸡冠花,飞昂丽前轩。
异物尚贵少,焉用此卉繁。
翰音赋首饰,鸣将雄其群。
植物复肖之,天巧讵可原。 -
120.《禁林讌会之什》 宋·王旦
喜缀真仙讌禁林,玉堂新事好供吟。
天章刻石兴风雅,宸翰书牌耀古今。
势逸夺回龙凤迹,调高流入管弦音。
光凝玉斝琼浆润,冷布花砖药树阴。
地贵每朝金殿近,景清如到玉壶深。
得陪嘉会荣观大,虔效赓歌乐圣心。