-
1.《山居》 明·林春秀
但住沟西第五村,香粳酿熟少开门。
家僮只自为樵牧,径竹凭他长子孙。
雨过晓山泉噪涧,花生春菜蝶穿园。
抱琴客到棠梨下,卯酒犹醺藉柳根。 -
2.《秋晚随意行涧上值老农问劳去年避乱时事》 宋·舒岳祥
书在心犹在,时艰变易衰。
白云山半寺,红叶水西祠。
农老言多善,乌驯噪总慈。
谁于千载后,见我苦吟时。 -
3.《题远公经台》 唐·祖咏
兰若无人到,真僧出复稀。
苔侵行道席,云湿坐禅衣。
涧鼠缘香案,山蝉噪竹扉。
世间长不见,宁止暂忘归。 -
4.《思归乐》 唐·元稹
山中思归乐,尽作思归鸣。
尔是此山鸟,安得失乡名。
应缘此山路,自古离人征。
阴愁感和气,俾尔从此生。 -
5.《忆登栖霞寺峰(效梁简文)》 唐·李绅
香印烟火息,法堂钟磬馀。
纱灯耿晨焰,释子安禅居。
林叶脱红影,竹烟含绮疏。
星珠错落耀,月宇参差虚。 -
6.《三用韵》 唐·韦庄
素律初回驭,商飙暗触襟。
乍伤诗客思,还动旅人心。
蝉噪因风断,鳞游见鹭沈。
笛声随晚吹,松韵激遥砧。 -
7.《贺新郎(甲子端午)》 宋·刘克庄
过眼光阴驶。
忆垂髫、留连节物,逢场游戏。
初试綀衣弄纨扇,斗采菖蒲涧里。
今发白、颜苍如此。 -
8.《秋夜与子充论文退而赋诗一首因简子充并寄胡》 明·宋濂
太虚之气随物形,天声地声由此生。
小或簸荡吼河海,大将触搏流风霆。
天轮胶戾神鬼战,地轴挺拔蛟龙争。
圈臼洼污各异奏,彯沙礜石咸齐鸣。 -
9.《满江红 呜鹤余音卷一》 元·云阳子
竖起空拳,休着相、秤*是铁。
敢承当时要,丈夫刚烈。
古佛拈花微微笑,今时几个齐腰雪。
叹杜鹃、啼得血流枝,谁知切。 -
10.《九里松路上》 宋·潘玙
联骑松边路,天将晓色分。
涧鸣泉溅石,山暗树栖云。
诗梦迎风醒,钟声想寺闻。
只嫌搅清思,乌鹊噪纷纷。