-
1.《松风亭四首》 宋·曾几
回环数株松,老干极落落。
清风一披拂,竽籁自然作。
喧嚣世俗事,只使人意恶。
谁能洗耳来,相与憩寂寞。 -
2.《破窑赋/寒窑赋/劝世章》 宋·吕蒙正
版本一天有不测风云,人有旦夕祸福。
蜈蚣百足,行不及蛇;雄鸡两翼,飞不过鸦。
马有千里之程,无骑不能自往;人有冲天之志,非运不能自通。
盖闻:人生在世,富贵不能淫,贫贱不能移。 -
3.《译嚣俄重展旧时恋书之作》 近代·马君武
此是青年有德书,而今重展泪盈据。
斜风斜雨人增老,青史青山事总虚。
百字题碑记恩爱,十年去国共艰虞。
茫茫天国知何处,人世仓皇一梦如。 -
4.《北使长城》 唐·王无竞
秦世筑长城,长城无极已。
暴兵四十万,兴工九千里。
死人如乱麻,白骨相撑委。
殚弊未云悟,穷毒岂知止。 -
5.《嵩山十志十首·倒景台》 唐·卢鸿一
倒景台者,盖太室南麓,天门右崖,杰峰如台,气凌倒景。
登路有三处可憩,或曰三休台,可以邀驭风之客,会绝尘之子。
超逸真,荡遐襟,此其所绝也。 -
6.《题嵩山逸人元丹丘山居》 唐·李白
家本紫云山,道风未沦落。
沉怀丹丘志,冲赏归寂寞。
朅来游闽荒,扪涉穷禹凿。
夤缘泛潮海,偃蹇陟庐霍。 -
7.《秦州杂诗二十首》 唐·杜甫
满目悲生事,因人作远游。
迟回度陇怯,浩荡及关愁。
水落鱼龙夜,山空鸟鼠秋。
西征问烽火,心折此淹留。 -
8.《金山行(润州金山寺,寺在江心)》 唐·窦庠
西江中da波四截,涌出一峰青堞eJ.外如削成中缺裂,阳气发生阴气结。
是时炎天五六月,上有火云下冰雪。
夜色晨光相荡沃,积翠流霞满坑谷。 -
9.《秋怀诗十一首》 唐·韩愈
窗前两好树,众叶光薿薿.秋风一拂披,策策鸣不已。
微灯照空床,夜半偏入耳。
愁忧无端来,感叹成坐起。
天明视颜色,与故不相似。 -
10.《中隐》 唐·白居易
大隐住朝市,小隐入丘樊。
丘樊太冷落,朝市太嚣喧。
不如作中隐,隐在留司官。
似出复似处,非忙亦非闲。 -
11.《幽居早秋闲咏》 唐·白居易
幽僻嚣尘外,清凉水木间。
卧风秋拂簟,步月夜开关。
且得身安泰,从他世险艰。
但休争要路,不必入深山。
轩鹤留何用,泉鱼放不还。
谁人知此味,临老十年闲。 -
12.《登尉佗楼》 唐·许浑
刘项持兵鹿未穷,自乘黄屋岛夷中。
南来作尉任嚣力,北向称臣陆贾功。
箫鼓尚陈今世庙,旌旗犹镇昔时宫。
越人未必知虞舜,一奏薰弦万古风。 -
13.《鲁望昨以五百言见贻过有褒美内揣庸陋弥增愧悚…微旨也》 唐·皮日休
三辰至精气,生自苍颉前。
粤从有文字,精气铢于绵。
所以杨墨后,文词纵横颠。
元狩富材术,建安俨英贤。 -
14.《鲁望昨以五百言见贻过有褒美内揣庸陋弥增愧悚…微旨也》 唐·皮日休
三辰至精气,生自苍颉前。
粤从有文字,精气铢于绵。
所以杨墨后,文词纵横颠。
元狩富材术,建安俨英贤。 -
15.《题赤城中岩寺》 唐·周朴
浮世师休话,晋时灯照岩。
禽飞穿静户,藤结入高杉。
存没诗千首,废兴经数函。
谁知将俗耳,来此避嚣谗。 -
16.《寄禅师》 唐·韩偓
从无入有云峰聚,已有还无电火销。
销聚本来皆是幻,世间闲口漫嚣嚣。 -
17.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
18.《游仙二十四首》 唐·吴筠
启册观往载,摇怀考今情。
终古已寂寂,举世何营营。
悟彼众仙妙,超然含至精。
凝神契冲玄,化服凌太清。 -
19.《题龚山人草堂》 唐·吴筠
世人负一美,未肯甘陆沉。
独抱匡济器,能怀真隐心。
结庐迩城郭,及到云木深。
灭迹慕颍阳,忘机同汉阴。 -
20.《高士咏·颜阖》 唐·吴筠
世情矜宠誉,效节徼当时。
颜阖遵无名,饭牛聊自怡。
逃聘鄙束帛,凿坏欣茅茨。
托聘嚣尘表,放浪世莫知。