-
1.《君子行》 南北朝·沈约
良御惑燕楚。
妙察乱渑淄。
堤倾由漏壤。
垣隙自危基。
嚣途或妄践。
党议勿轻持。 -
2.《游长宁公主流杯池二十五首》 唐·上官昭容
逐仙赏,展幽情,逾昆阆,迈蓬瀛。
游鲁馆,陟秦台。
污山壁,愧琼瑰。
檀栾竹影,飙f2松声。 -
3.《奉使自蓝田玉山南行》 唐·张九龄
征骖入云壑,始忆步金门。
通籍微躯幸,归途明主恩。
匪唯徇行役,兼得慰晨昏。
是节暑云炽,纷吾心所尊。 -
4.《畴昔篇》 唐·骆宾王
少年重英侠,弱岁贱衣冠。
既托寰中赏,方承膝下欢。
遨游灞水曲,风月洛城端。
且知无玉馔,谁肯逐金丸。 -
5.《和李相公摄事南郊,览物兴怀,呈一二知旧》 唐·韩愈
灿灿辰角曙,亭亭寒露朝。
川原共澄映,云日还浮飘。
上宰严祀事,清途振华镳。
圆丘峻且坦,前对南山标。 -
6.《立德新居》 唐·孟郊
立德何亭亭,西南耸高隅。
阳崖泄春意,井圃留冬芜。
胜引即纡道,幽行岂通衢。
碧峰远相揖,清思谁言孤。 -
7.《邮竹》 唐·元稹
庭有萧萧竹,门有阗阗骑。
嚣静本殊途,因依偶同寄。
亭亭乍干云,袅袅亦垂地。
人有异我心,我无异人意。 -
8.《题黄山汤院》 唐·李敬方
楚镇惟黄岫,灵泉浴圣源。
煎熬何处所,炉炭孰司存。
沙暖泉长拂,霜笼水更温。
不疏还自决,虽挠未尝浑。 -
9.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
10.《游仙二十四首》 唐·吴筠
启册观往载,摇怀考今情。
终古已寂寂,举世何营营。
悟彼众仙妙,超然含至精。
凝神契冲玄,化服凌太清。 -
11.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
12.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
13.《与山巨源绝交书》 魏晋·嵇康
康白:足下昔称吾于颍川,吾常谓之知言。
然经怪此意尚未熟悉于足下,何从便得之也?前年从河东还,显宗、阿都说足下议以吾自代,事虽不行,知足下故不知之。
足下傍通,多可而少怪;吾直性狭中,多所不堪,偶与足下相知耳。
闲闻足下迁,惕然不喜,恐足下羞庖人之独割,引尸祝以自助,手荐鸾刀,漫之膻腥,故具为足下陈其可否。 -
14.《赴任嘉州嘉陵江泛舟》 宋·石介
江心清照人,江面平如掌。
有客去逍遥,扁舟浮荡漾。
远与城市绝,深将泉石向。
水鸟忽东西,溪云时下上。 -
15.《醉义歌》 金朝·寺公大师
晓来雨霁日苍凉,枕帏摇曳西风香。
困眠未足正展转,儿童来报今重阳。
吟儿苍苍浑塞色,客怀衮衮皆吾乡。
敛衾默坐思往事,天涯三载空悲伤。 -
16.《书情》 宋·刘翼
萧疏远市嚣,山窟杂耕樵。
穷鬼乘吾拙,钱神挟汝骄。
世途自巘嶮,真性本逍遥。
尚想荣期乐,纶巾傲汉貂。 -
17.《防风庙》 宋·章杰
弭楫山水县,驱马东南隅。
侯当溽暑至,乘凉出郊墟。
晓月醒魂梦,轻颸动襟裾。
气爽体自轻,纵意驰坦途。 -
18.《麦秋劭农随侍郡侯杖屦获遂澹岩一游浪吟古句》 宋·赵与泳
玲珑岩窍高倚空,雾霭山巅气郁葱。
征途倍喜憩美荫,石室况乃来清风。
屈曲两门最虚敞,不斤不斧谁施工。
眼高城郭喧嚣外,诗在烟云缥缈中。 -
19.《醉卧苏汝载积翠园晨起放笔呈汝载》 明·韩上桂
偶来辟彊园,游戏竹林下。
云物递清新,花水低相亚。
野树盖中庭,余阴荫比舍。
碍日构飞楹,攒云拱朱榭。 -
20.《夜行安山道中》 明·徐阶
木落境萧萧,残灯照寂寥。
病惊时日暮,愁厌客途遥。
急涧听逾响,荒村语不嚣。
月明如有意,深夜伴归桡。