-
121.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎,--孟郊
泉音玉淙琤。
琉璃剪木叶,--韩愈
翡翠开园英。 -
122.《雨夜》 宋·陆游
檐高雨声壮,堂豁雾气入。
飞萤照画栋,相逐光熠熠。
向来经春旱,苍耳暗原隰。
微官又厚责,抚事百忧集。
三日雨不休,四野苗尽立。
登高思赋诗,簿书缚人急。 -
123.《书志》 宋·陆游
蓬矢桑弧射四方,岂知垂老卧江乡。
读书虽复具只眼,贮酒其如无别肠!疋马扬鞭游鄠杜,扁舟捩柂上潇湘。
自悲此志俱难豁,且复狂歌破夜长。 -
124.《秋夜读书有感》 宋·陆游
久病畏长夏,枕簟如炮焚。
扶持赖药物,俛仰秋已分。
清夜炷炉香,袅袅起孤云。
灵府豁蒙滞,旧学资鉏耘。 -
125.《雨三日歌》 宋·陆游
秋风戒寒雨三日,空村无人暮萧瑟。
北窗书生万卷书,齿豁头童真可惜。
轮囷新蟹黄欲满,磊落香橙绿堪摘。
兴来尚能气吞酒,诗成不觉泪渍笔。
士生蓬矢射四方,扫平河雒吾侪职。
湖中隐士倘可逢,握手与君谈至夕。 -
126.《忆云门诸寺》 宋·陆游
三百六十日,安可日日愁?四百八十寺,要须寺寺游。
云门若耶间,到处可淹留。
金像閟古殿,霜钟发重楼。
临涧见鱼跃,穿林闻鹿呦。 -
127.《舍东追凉》 宋·陆游
骄阳收火伞,清露贮冰壼。
海涌四更月,风生千顷蒲。
砍狂忘老境,意豁失穷途。
所恨朋侪尽,无人为揽须。 -
128.《夜登城楼》 宋·陆游
上天何苍苍,四序浩旋斡。
异哉今年热,炊鬻不可活。
夜分睡复起,摇箑腕欲脱。
强登城西楼,月露渺空阔。 -
129.《题南海东庙》 宋·杨万里
罗浮山如万石锺,一服南走如渴龙。
雷奔电万遮不住,直抵海滨无去处。
低头饮海吐绛霞,举头戴著祝融家。
珠宫玉室水精殿,万水一日朝再衙。 -
130.《寄子由先生》 宋·张耒
先生四十犹不遇,独坐南都谁与语。
青衫弟子天下穷,饥走京城困羁旅。
高门得饭暂见肉,敝筐无实惟巢鼠。
楼头酒贵不敢沽,三百青铜输杜甫。 -
131.《赠江瞻道》 宋·张耒
我行于四方,其所急者友。
呜呼得之难,百不一邂逅。
人心不可齐,若十指于手。
随其短与长,亦各有所取。 -
132.《和邻几六月十一日省书事》 宋·司马光
长夏金正伏,火意尤骄盈。
夫子寓官舍,无术逃烦蒸。
轩窗豁四开,灭去壁上灯。
紵衣不可亲,羽扇安能胜。 -
133.《二月中旬虑问过灵宫门始见花卉呈君倚》 宋·司马光
贱生参府僚,勉强逾增岁。
终非性所好,出入意如醉。
论庭敲扑喧,众草绝生意。
不知有青春,倏忽已改燧。 -
134.《同圣民过杨之美听琵琶女奴弹啄木曲亲诸公所》 宋·司马光
坐曹据案心目疲,出门上马行何之。
阙然久不见这美,率意共往初无期。
正逢揽辔欲有适,为我却解连环羁。
闲轩适足容数客,夏木初繁有佳色。 -
135.《沧浪亭》 宋·欧阳修
子美寄我沧浪吟,邀我共作沧浪篇。
沧浪有景不可到,使我东望心悠然。
荒湾野水气象古,高林翠阜相回环。
新篁抽笋添夏影,老◇乱发争春妍。 -
136.《送子野》 宋·欧阳修
四时惨舒不可调,冬夏寒暑易郁陶。
春阳著物大软媚,独有秋节最劲豪。
金方坚刚屏炎瘴,兑气高爽清风飚。
烟霞破散灏气豁,山河震发地脉摇。 -
137.《答梅圣俞大雨见寄》 宋·欧阳修
夕云若颓山,夜雨如洪渠。
俄然见青天,焰焰升蟾蜍。
◇忽阴气生,四面如吹嘘。
狂雷走昏黑,惊电照夔魖。 -
138.《快哉亭》 宋·贺铸
飞亭冠城隅,空豁延四望。
夙昔两文雄,故床此相向。
山川气候美,诗酒风神王。
弹压许昌侯,阳春慙俚唱。 -
139.《晓霁》 宋·晁说之
沈疴春夜客,风雨送愁来。
晓云收风雨,一瞬静九垓。
东皇太一人,盗贼何有哉。
上使四门闢,岂但桃李开。
下使小人退,即日大辂回。
昭昭负帝德,汲汲掞天才。
白头见太平,酒醒豁所怀。 -
140.《月波楼咏怀》 宋·王禹偁
郡城无大小,雉堞皆有楼。
其间著名者,不过十数州。
吹箫事辽敻,仙迹难寻求。
庾公在九江,缔构何风流。