-
1.《欧阳晦夫惠琴枕》 宋·苏轼
中郎不眠仰看屋,得此古椽围尺竹。
轮囷濩落非笛材,剖作袖琴徽轸足。
流传几处到渊明,卧枕纶巾酒新漉。
孤鸾别鹄谁复闻,鼻息齁齁自成曲。 -
2.《严文以春雪数作,用为瑞不宜多为韵,赋诗见》 宋·范成大
同云痴不扫,梅柳春到迟。
笙歌暖寒会,当任主人为。
围尺庸何伤,袤丈乃非瑞。
郢中姑度曲,山左已驱疠。 -
3.《春晚怀故山》 宋·陆游
吾庐烟树间,正占湖一曲。
远山何所似,发鬌千髻绿。
近山何所以,连娟两眉蹙。
涧蟠偃盖松,路暗围尺竹。 -
4.《张统制之子为父求诗蕲州城破匹马打围而出能》 宋·戴复古
夜半金城破,身随铁马飞。
横挥三尺剑,突出万人围。
勇锐资神力,功名与愿违。
自能占气数,终老着农衣。 -
5.《主山湖围二渡》 宋·赵蕃
主山渡头成久立,长年傲客呼从疾。
撑舟来前仅如掌,溯波却下几百尺。
湖围桥坏新有船,众壑奔流会一川。
嗟我胡为数此险,争似饭余牛背眠。 -
6.《相和歌辞·从军行六首》 唐·刘长卿
回看虏骑合,城下汉兵稀。
白刃两相向,黄云愁不飞。
手中无尺铁,徒欲突重围。
落日更萧条,北方动枯草。 -
7.《宿灞上寄侍御玙弟》 唐·王昌龄
独饮灞上亭,寒山青门外。
长云骤落日,桑枣寂已晦。
古人驱驰者,宿此凡几代。
佐邑由东南,岂不知进退。 -
8.《宿灞上寄侍御玙弟》 唐·王昌龄
独饮灞上亭,寒山青门外。
长云骤落日,桑枣寂已晦。
古人驱驰者,宿此凡几代。
佐邑由东南,岂不知进退。 -
9.《从军六首》 唐·刘长卿
回看虏骑合,城下汉兵稀。
白刃两相向,黄云愁不飞。
手中无尺铁,徒欲突重围。
目极雁门道,青青边草春。 -
10.《观元丹丘坐巫山屏风》 唐·李白
昔游三峡见巫山,见画巫山宛相似。
疑是天边十二峰,飞入君家彩屏里。
寒松萧瑟如有声,阳台微茫如有情。
锦衾瑶席何寂寂,楚王神女徒盈盈。 -
11.《太白胡僧歌》 唐·岑参
闻有胡僧在太白,兰若去天三百尺。
一持楞伽入中峰,世人难见但闻钟。
窗边锡杖解两虎,床下钵盂藏一龙。 -
12.《古柏行》 唐·杜甫
孔明庙前有老柏,柯如青铜根如石。
霜皮溜雨四十围,黛色参天二千尺。
君臣已与时际会,树木犹为人爱惜。
云来气接巫峡长,月出寒通雪山白。 -
13.《秋兴八首》 唐·杜甫
玉露凋伤枫树林,巫山巫峡气萧森。
江间波浪兼天涌,塞上风云接地阴。
丛菊两开他日泪,孤舟一系故园心。
寒衣处处催刀尺,白帝城高急暮砧。 -
14.《寄赠畅当山居》 唐·卢纶
古村荒石路,岁晏独言归。
山雪厚三尺,社榆粗十围。
虬龙宁守蛰,鸾鹤岂矜飞。
君子固安分,毋听劳者讥。 -
15.《辛卯年雪》 唐·韩愈
元和六年春,寒气不肯归。
河南二月末,雪花一尺围。
崩腾相排拶,龙凤交横飞。
波涛何飘扬,天风吹幡旂。 -
16.《辛卯年雪》 唐·韩愈
元和六年春,寒气不肯归。
河南二月末,雪花一尺围。
崩腾相排拶,龙凤交横飞。
波涛何飘扬,天风吹幡旂。 -
17.《答韩十八驽骥吟》 唐·欧阳詹
故人舒其愤,昨示驽骥篇。
驽以易售陈,骥以难知言。
委曲感既深,咨嗟词亦殷。
伊情有远澜,余志逊其源。 -
18.《裴祭酒尚书见示春归城南青松坞别墅…高侍郎之什命同作》 唐·刘禹锡
早宦阅人事,晚怀生道机。
时从学省出,独望郊园归。
野彴度春水,山花映岩扉。
石头解金章,林下步绿薇。 -
19.《酬翰林白学士代书一百韵(此后江陵时作)》 唐·元稹
昔岁俱充赋,同年遇有司。
八人称迥拔,两郡滥相知。
逸骥初翻步,鞲鹰暂脱羁。
远途忧地窄,高视觉天卑。 -
20.《月三十韵》 唐·元稹
蓂叶标新朔,霜豪引细辉。
白眉惊半隐,虹势讶全微。
凉魄潭空洞,虚弓雁畏威。
上弦何汲汲,佳色转依依。