-
1.《始发建邺登龙江山祠感怀有作》 明·周浈
去国思旧游,寻山发幽眺。
遥凌天门石,洸对临海峤。
神关列雄镇,粉堞抱遗庙。
天水远自空,云霞近争耀。 -
2.《感怀 其九》 元·王冕
志士惜白日,愁多感夜长。
夜长固无奈,况复重凄凉。
昔我同心友,漂流在他乡。
他乡各异俗,所习谅非常。
道路阻且远,无由吐中肠。
俯闻流水声,仰叹明月光。
振衣风泠泠,矫首天茫茫。 -
3.《读史感兴》 宋·黄文雷
仙栖固多名,世但知蓬莱。
九州复九州,广大莫可该。
翩翩牧鹤童,巧笑如婴孩。
授我紫玄章,归路玉笛哀。
苍寒不可觅,但有清风来。
偪仄宁久居,浮生多尘浮。 -
4.《水调歌头(和陆放翁多景楼)》 宋·王奕
迢迢嶓冢水,直泻到东州。
不拣秦淮吴楚,明月一家楼,何代非聊非相,底事柴桑老子,偏恁不推刘。
半体鹿皮服,千古晋貔貅。
过东鲁,登北固,感春秋。 -
5.《水调歌头(和陆放翁多景楼)》 宋·王奕
迢迢嶓冢水,直泻到东州。
不拣秦淮吴楚,明月一家楼,何代非聊非相,底事柴桑老子,偏恁不推刘。
半体鹿皮服,千古晋貔貅。
过东鲁,登北固,感春秋。 -
6.《杂感》 宋·陆游
早仕谗销骨,迟归悔噬脐。
短衣犹掩胫,穷巷固多泥。
婢喜蚕三幼,奴贪雨一犁。
衡茅明我眼,刮膜谢金篦。 -
7.《书感》 宋·陆游
头颅已可知,牙齿今复落,十步或再休,啜粥不及勺。
身依一蒲团,壁挂雨芒屩;对客辄坐睡,有问莫能酢。
念昔少壮时,心慕宦游乐。
初登平津馆,晚入征西幙。 -
8.《闲游》 宋·陆游
已破京麈梦,还寻剡曲游。
戴星离古戍,冲雨憩山邮。
壁认曾题字,门横昔渡舟。
经行固多感,随处寄悠悠。 -
9.《迟暮》 宋·陆游
迟暮固多感,况此岁峥嵘。
霜霰忽已集,夜闻络纬鸣。
青灯不解语,依依有余情。
铜瓶煮寒泉,中作笙箫声。
沈忧能伤人,一夕白发生。
蓬莱渺云海,金丹几时成? -
10.《秋日独酌》 宋·陆游
草木秋始繁,黄碧照篱落,虽云各有时,意绪终索莫。
老人固多感,对此聊命酌。
风霜肃万物,过雁在寥廓。
吾当识其大,微物不足托。
何以豁旷怀,短章可时作。 -
11.《雨夜书感》 宋·陆游
宦游四十年,归逐桑榆暖;皇恩念黎老,一官犹置散。
春残桃李尽,风雨闭空馆,有怀无与陈,万事付酒碗。
近代固多贤,吾意终不满。
可怜杜拾遗,冒死明房琯。
慷慨讵非奇,经纶恨才短。
群胡穴中原,令人叹微管。 -
12.《感怀》 宋·宋祁
天与疏慵地,人无荣进心。
死灰差免溺,弃仗即成林。
主诺固多暇,避贤怀所钦。
难邀颍川凤,敢望汉台金。
倚酒狂虽在,荷蓑岁已侵。
恭闻容考绩,缘此未投簪。 -
13.《建康六感·梁》 宋·刘子翚
开图属英睿,失国由昏懦。
斯人异前修,拨乱旋致乱。
轻刑下益肆,厚爵臣弥叛。
聪明驰万机,精苦徒宵旰。 -
14.《寒雨感怀呈斯远三首》 宋·赵蕃
穷冬固多悲,冻雨仍并作。
真成昼连夜,直欲寐无觉。
其阴似春仲,其令岂天错。
林栖未归休,萧寺犹旅泊。 -
15.《柳毅传》 唐·李朝威
仪凤中,有儒生柳毅者,应举下第,将还湘滨。
念乡人有客于泾阳者,遂往告别。
至六七里,鸟起马惊,疾逸道左。
又六七里,乃止。 -
16.《感遇诗三十八首》 唐·陈子昂
微月生西海,幽阳始代升。
圆光正东满,阴魄已朝凝。
太极生天地,三元更废兴。
至精谅斯在,三五谁能征。 -
17.《感梦(梦故兵部裴尚书相公)》 唐·元稹
十月初二日,我行蓬州西。
三十里有馆,有馆名芳溪。
荒邮屋舍坏,新雨田地泥。
我病百日馀,肌体顾若刲. -
18.《感事吟》 宋·邵雍
古人不见面,止可观其心。
其心固无佗,而多顾义深。
今人不见心,正可观其面。
其面固无佗,而多顾利浅。
顾义则利人,顾利则害民。
利人与害民,而卒反其身。
其身幸而免,亦须殃子孙。 -
19.《谪居感事》 宋·王禹偁
迁谪独熙熙,襟怀自坦夷。
孤寒明主信,清直上天知。
消息还依道,生涯只在诗。
惟尚谕山水,讵敢咏江蓠。 -
20.《归彭城》 唐·韩愈
天下兵又动,太平竟何时。
訏谟者谁子,无乃失所宜。
前年关中旱,闾井多死饥。
去岁东郡水,生民为流尸。