-
61.《论积贮疏》 两汉·贾谊
管子曰:“仓廪实而知礼节。
”民不足而可治者,自古及今,未之尝闻。
古之人曰:“一夫不耕,或受之饥;一女不织,或受之寒。
” 生之有时,而用之亡度,则物力必屈。 -
62.《治安疏》 明·海瑞
户部云南清吏司主事臣海瑞谨奏;为直言天下第一事,以正君道、明臣职,求万世治安事:君者,天下臣民万物之主也。
惟其为天下臣民万物之主,责任至重。
凡民生利病,一有所不宜,将有所不称其任。
是故事君之道宜无不备,而以其责寄臣工,使之尽言焉。 -
63.《运命论》 魏晋·李康
夫治乱,运也;穷达,命也;贵贱,时也。
故运之将隆,必生圣明之君。
圣明之君,必有忠贤之臣。
其所以相遇也,不求而自合;其所以相亲也,不介而自亲。 -
64.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
65.《益州夫子庙碑》 唐·王勃
述夫帝车南指,遁七曜於中阶;华盖西临,藏五?於太甲。
虽复星辰荡越,三元之轨躅可寻;雷雨沸腾,六气之经纶有序。
然则抚铜浑而观变化,则万象之动不足多也;握瑶镜而临事业,则万机之凑不足大也。
故知功有所服,龟龙不能谢鳞介之尊;器有所归,江汉不能窃朝宗之柄。 -
66.《益州夫子庙碑》 唐·王勃
述夫帝车南指,遁七曜於中阶;华盖西临,藏五?於太甲。
虽复星辰荡越,三元之轨躅可寻;雷雨沸腾,六气之经纶有序。
然则抚铜浑而观变化,则万象之动不足多也;握瑶镜而临事业,则万机之凑不足大也。
故知功有所服,龟龙不能谢鳞介之尊;器有所归,江汉不能窃朝宗之柄。 -
67.《封建论》 唐·柳宗元
天地果无初乎?吾不得而知之也。
生人果有初乎?吾不得而知之也。
然则孰为近?曰:有初为近。
孰明之?由封建而明之也。 -
68.《度关山》 魏晋·曹操
天地间,人为贵。
立君牧民,为之轨则。
车辙马迹,经纬四极。
黜陟幽明,黎庶繁息。 -
69.《读史杂感》 清·吴伟业
北寺谗成狱,西园贿拜官。
上书休讨贼,进爵在迎銮。
相国争开第,将军罢筑坛。
空余苏武节,流涕向长安。 -
70.《送黄玄之京》 明·林鸿
予也夙颖悟,十五知论文。
结交皆老苍,稚爪攀修鳞。
冥心三十年,寻源颇知津。
探玄始有得,服膺如获珍。 -
71.《耆英会诗》 宋·王拱辰
西都山水天下奇,神嵩景室环清伊。
甫申间气秀不绝,生贤会坚昌明时。
衣冠占数盛文雅,台符卿月光离离。
魏京雄奥压幽朔,游宫御府严天威。 -
72.《光禄朱卿挽词十首》 宋·李廌
省寺官联贵,曾升社稷臣。
双瞻观日月,接迹望星辰。
锡爵虽开国,封侯未富民。
天扉如可到,直拟问通津。 -
73.《关山月》 宋·王炎
阴山萧萧木叶黄,胡儿马健弓力强。
铁衣万骑向北去,仰看鸿雁皆南翔。
身在边头家万里,鸣咽悲笳壮心死。
功成归取汉爵侯,战败没为边地鬼。
团团霜月悬中天,闺中少妇私自怜。
捐躯许国丈夫事,莫恨不如霜月圆。 -
74.《悼蜀四十韵》 宋·张咏
蜀国富且庶,风俗矜浮薄。
奢僭极珠贝,狂佚务娱乐。
虹桥吐飞泉,烟柳闭朱阁。
烛影逐星沈,歌声和月落。 -
75.《湖州行》 清·魏耕
君不见湖州直在太湖东,香枫成林橘青葱。
山川迢迢丽村渚,秋城淡淡遮苍穹。
亭皋百里少荒土,风俗清朴勤桑农。
充肠非独多薯蓣,宴客兼有锦鲤红。 -
76.《白日吟》 宋·陈自修
白日不我待,志士心悲伤。
功业一无就,双鬓镜中苍。
古人有遗训,日进期无疆。
读尽天下书,拄腹复撑肠。 -
77.《读许右丞所作陈少阳谏议哀词》 宋·刘鄂
并州更作桑乾客,道逢舍者来争席。
掀髯对座有钜人,开口剧谈如旧识。
试问客子从何方,兴言扼腕微有伤。
吾祖昔遑卹纬计,屡以真论干君王。 -
78.《赐余复》 宋·宋光宗
临轩策士岂徒然,嗣宋丕基务得贤。
尔吐忠言据素蕴,吾縻好爵副详延。
爱君忧国毋终怠,厚泽深仁赖广宣。
赐宴琼林修故事,腾心期待见诗篇。 -
79.《嘉佑六年八月十五日赐林悦二首》 宋·宋仁宗
郡莆卿家名望族,三仁而下爵王公。
存孤实抗回天义,报国常摅贯日忠。
德润丰姿人有异,光增谱牒世同无。
古今纪载难穷尽,一代强如一代隆。 -
80.《防风庙》 宋·章杰
弭楫山水县,驱马东南隅。
侯当溽暑至,乘凉出郊墟。
晓月醒魂梦,轻颸动襟裾。
气爽体自轻,纵意驰坦途。