-
181.《题淡山岩》 宋·盛某
黄公丘壑人,阅遍山水奇。
晚观淡岩作,独许天下稀。
我初颇未信,及到乃愧之。
伟兹过奇特,骤睹心惊疑。 -
182.《诫酒肉慈慧法门》 宋·释遵式
南无佛法僧,大慈三宝海。
我念欲依教,普劝诸众生。
莫杀莫食肉,同蕴仁慈行。
无病保长龄,未来成佛道。 -
183.《淮上喜雨聊句》 宋·苏舜元
江淮经岁旱,春暮忽然雨。
乱点逾广津,散洒入原土。
万物气稍苏,厉妖莫能聚。
群山洗故尘,紫翠坐可数。 -
184.《吴刺史庙祭神辞》 宋·王应麟
坎击鼓兮鄞水浒,思仁侯兮昔召父。
堰九里兮酾流为雨,水泱泱兮芃芃麦黍。
鸿隙堙兮谣荳芋,侯嘉绩兮依其在渚。
神之来兮飙轮下,兰觞勺兮荐椒糈。 -
185.《唐开成年墓志石》 宋·王应麟
鸿蒙肇开辟,变嬗几成毁。
寥寥断竹歌,瓦堲溯姚姒。
周坟典以族,讵认青乌子。
公琴记咎繇,邢山称东里。 -
186.《皇太后回銮颂》 宋·吴粟
於皇睿明,运符中兴。
绵宇肃清,乾夷坤宁。
孝思兢兢,交三圣灵。
惟我文母,远征朔土。 -
187.《观上林垍器》 宋·谢景初
作灶长如丘,取土深於堑。
踏轮飞为模,覆灰色乃绀。
力疲手足病,欲憩不敢暂。
发窑火以坚,百栽一二占。 -
188.《明妃曲》 宋·徐得之
妾生岂愿为胡妇,失信宁当累明主。
已伤画史忍欺君,莫使君王更欺虏。
琵琶却解将心语,一曲才终恨何数。
朦胧胡雾染宫花,泪眼横波时自雨。 -
189.《古诗赠方希直》 宋·叶见泰
吾友方济宁,其人世希生。
有如炎燉之雪,曙天之星。
平生特立不徇俗,穷年矻矻,惟究心乎羲文周孔之遗经。
一旦起作郡,卓然为群黎之怙恃,列牧之仪刑。 -
190.《哭友人故校书王君夷仲》 宋·员兴宗
天台插天天一色,先生乃在山之侧。
拥书万卷日逍遥,户外绝无尘土客。
自跡诗书分战场,垂垂六甲皆科郎。
治言说尽万物理,亦有苦语原天荒。 -
191.《絜矩书院示学子》 宋·章粲
四时配四德,元亨利与贞。
天德元最重,方春木主生。
夏火物畅茂,是为德之亨。
金利秋向实,水贞冬日成。 -
192.《和叶水心马塍歌》 宋·赵汝譡
昔年家住长安里,春负尽日香尘起。
纷纷车马过绮陌,卖花人多少人识。
王侯第宅连苑墙,粲若琼蕊敷丹房。
花窠近取马塍本,曲栏高槛深迷藏。 -
193.《独立》 元·黄溍
数尽飞花一怆然,壮心迢递夕云边。
十年人事空流水,二月风光已杜鹃。
过眼青春宁夏得,污人黄土绝堪怜。
故园尚有平生约,可使苍苔到石田。 -
194.《风雨渡扬子江》 元·吴莱
大江西来自巴蜀,直下万里浇吴楚。
我从扬子指蒜山,旧读《水经》今始睹。
平生壮志此最奇,一叶轻舟傲烟雨。
怒风鼓浪屹于城,沧海输潮开水府。 -
195.《五十篇》 明·冯梦祯
五十忽焉至,颓龄始自兹。
县弧眷秋辰,称觞来故知。
予本淡者流,夙好敦书诗。
得性在丘樊,随禄暂阶墀。
鲁郊享异鸟,徒以钟鼓怡。
梁国吓鹓雏,宁为腐鼠縻。
四见钟阜春,洵美吾土非。
¤ -
196.《鲤鱼山》 明·归有光
鲤鱼山头日,日落山紫赤。
遥见两君子,登岸问苦疾。
此地饶粟麦,乃以水荡潏。
水留久不去,三年已不食。 -
197.《长安宫女行》 明·韩邦靖
长安城头夜二鼓,力士敲门称太府。
为道君王巡幸势,选取娇娥看歌舞。
应酬未得话从容,阶除早已人三五。
仓皇便欲将我行,那肯相留到天曙。 -
198.《卖花篇》 明·黄德水
日南气候天下奇,四序皆如三月时。
《豳风》谩赋为裘什,越俗空传《采葛》诗。
泉甘土沃山川美,长日花开灿于绮。
不论秋去有兰荪,宁独春来盛桃李。 -
199.《游泰山》 明·黄哲
今年初出承明班,折腰从政青徐间。
神州二月新雨霁,我来万里观名山。
名山岱泰连云上,邹峄徂徕郁相望。
晨霞仿佛见丹崖,旭日瞳矇射青嶂。 -
200.《喜归述怀留别李于鳞王元美徐子与宗子相四子》 明·梁有誉
天地炎州外,云涛涨海边。
为儒嗟世业,结社断尘缘。
髫龀趋先子,荣枯忆往年。
时推骢马使,人避铁冠贤。