-
221.《赋季子祠》 明·殷奎
让王开国江之左,尚父周王十三世。
僣王一变变于夷,至德巍巍谁复继。
有美季子才且贤,历聘上国何翩翩。
东游纵观太师乐,王风帝德皆能言。 -
222.《上谷歌八首上楚中丞》 明·尹耕
大宁无路援开平,极北孤悬独石城。
遥忆先皇亲跃马,长驱绝塞苦提兵。
寒流汩汩交樵径,野戍荒荒列汉旌。
千载土人谈往事,伯颜山下有英声。
¤ -
223.《上谷歌八首上楚中丞》 明·尹耕
永宁山外黄花镇,隆庆州傍土木城。
千里风烟开紫塞,万年根本是神京。
分工幸筑沿边垒,深入宜防间道兵。
见说虏酋窥伺久,花当谁识近年情。
¤ -
224.《半生行》 明·郑琰
刺促复刺促,哀歌不成曲。
试听征人歌一声,切切乌乌泪相续。
吾祖卜地三山麓,世业繁华称鼎族。
七叶盛文儒,八代承章服。 -
225.《元日过丹阳明日立春寄鲁元翰》 宋·苏轼
堆盘红缕细茵陈,巧与椒花两斗新。
竹马异时宁信老,土牛明日莫辞春。
西湖弄水犹应早,北寺观灯欲及辰。
白发苍颜谁肯记,晓来频嚏为何人。 -
226.《陈伯比和回字复次韵?此诗为晁补之作?》 宋·苏轼
下里冯生宁屑去,湖海陈侯犹肯来。
诗书好在家四壁,蒲柳蓊然城一隈。
骑上下山亦疏矣,鲦従容出何为哉。
市桥十步即尘土,晚雨潇潇殊未回。 -
227.《紫团参寄王定国》 宋·苏轼
谽谺土门口,突兀太行顶。
岂惟团紫云,实自俯倒景。
刚风被草木,真气入苕颖。
旧闻人衔芝,生此羊肠岭。 -
228.《河复(并叙)》 宋·苏轼
熙宁十年秋,河决澶渊,注钜野,入淮泗。
自澶、魏以北皆绝流,而济、楚大被其害,彭门城下水二丈八尺,七十余日不退,吏民疲于守御。
十月十三日,澶州大风终日,既止,而河流一枝已复故道,闻之喜甚,庶几可塞乎。
乃作《河复》诗,歌之道路,以致民愿而迎神休,盖守土者之志也。 -
229.《五禽言(并叙)》 宋·苏轼
梅圣俞尝作《四禽言》。
余谪黄州,寓居定惠院,绕舍皆茂林修竹,荒池蒲苇。
春夏之交,鸣鸟百族,土人多以其声之似者名之,遂用圣俞体作《五禽言》。
使君向蕲州,更唱蕲州鬼。 -
230.《苦雨》 宋·范成大
河流满满更满,檐溜垂垂又垂。
皇天宁有漏处,后土岂无乾时? -
231.《麻线堆》 宋·范成大
云木汤胸起,郁峨一峰危。
上有路千折,縺缕如萦丝。
是为麻线堆,厥险天下稀。
逼仄容半足,颠坠宁复稽。 -
232.《拟古》 宋·陆游
宁忍千日饥,野葛不可烹;宁枉百里途,捷径不可行。
自古风俗坏,善土亦沦胥。
橘柚禹包贡,後世称木奴。 -
233.《入秋游山赋诗略无阙日戏作五字七首识之以野》 宋·陆游
束发初学诗,妄意薄风雅。
中年困忧患,聊欲希屈贾。
宁知竟卤莽,所得才土苴;入海殊未深,珠玑不盈把。
老来似少进,遇兴颇倾泻;犹能起後生,黄河吞钜野! -
234.《谒汉昭烈惠陵及诸葛公祠宇》 宋·陆游
雨止风益豪,雪作云不动。
凄凉汉陵庙,衰草卧翁仲。
画妓空笙竽,土马阙羁鞚。
壤沃黄犊耕,柏密幽鸟哢。 -
235.《菜羹》 宋·陆游
青菘绿韭古嘉蔬,蓴丝菰白名三吴。
台心短黄奉天厨,熊蹯驼峰美不如。
老农手自辟幽圃,土如膏肪水如乳。
供家赖此不外取,襏襫宁辞走烟雨。
鸡豚下箸不可常,况复妄想太官羊。
地炉篝火煮菜香,舌端未享鼻先尝。 -
236.《狂歌》 宋·陆游
少年虽狂犹有限,遇酒时能傲忧患;即今狂处不待酒,混混长歌老岩涧。
拂衣即与世俗辞,掉头不受朋友谏。
挂帆直欲截烟海,策马犹堪度云栈。
枵然痴腹肯贮愁?天遣作盎盛藜苋。 -
237.《记张定叟煮笋经》 宋·杨万里
江西猫笋未出尖,雪中土膏养新甜。
先生别得煮簀法,丁宁勿用醯与盐。
岩下清泉须旋汲,熬出霜根生蜜汁。
寒芽嚼作冰片声,余沥仍和月光吸。 -
238.《题刘道原墓次刚直亭》 宋·杨万里
山南山北蔚松楸,四海千年仰二刘。
迂叟馈缣宁冻死,伯夷种粟几时秋。
平生铁作三尺喙,土苴人间万户侯。
庐阜作江江作阜,始应父子不傅休。 -
239.《珊瑚吟》 宋·文天祥
南方有珍禽,鸣声天下奇。
毛羽黑如漆,两脸凝璚脂。
燕赵佳公子,笼槛以自随。
童子重丁宁,饮食必以时。 -
240.《高沙道中》 宋·文天祥
三月初五日,索马平山边。
疾驰趋高沙,如走阪上圆。
夜行二百里,望望无人烟。
迷途呼不应,如在盘中旋。